کرچی به مرحله ای از زندگی مرغ تخم گذار گفته می شود که پرنده روی تخم های خود خوابیده تا زمانی که آنها به جوجه تبدیل شوند. کرچی یک رفتار طبیعی در پرندگان است که تحت کنترل هورمون پرولاکتین مترشحه از غده هیپوفیز قرار دارد.در قسمت بعدی عواملی که باعث توقف تولید تخم می شوند را بطور کامل توضیح داده ایم.
عواملی که باعث توقف تولید تخم می شوند
۱) کرچی
غلظت پرولاکتین خون در این زمان افزایش می یابد که توام با تغییراتی در رفتار پرنده است. از جمله تغییرات رفتاری مرغ به توقف مصرف غذا، فعالیت جستجوی آشیانه و افزایش خوی تهاجمی آن می توان اشاره نمود. صفت کرچی وراثت پذیری بالایی داشته و متخصصین اصلاح نژاد با اعمال برنامه های به گزینی بر علیه آن، تظاهر این صفت را در سویه های جدید مرغ تخم گذار تا حد زیادی کاهش داده اند. طول دوره کرچی مشابه با طول دوره انکوباسیون می باشد و در مرغ ۲۱ روز است.
۲) پرریزی
تمامی پرندگان با کوتاه شدن طول روز و خنک شدن هوا به طور طبیعی شروع به ریزش پرهای خود نموده که به تدریج با پرهای جدید جایگزین می گردند. از آنجا که پرندگان وحشی تعداد تخم کمی می گذارند، پدیده پرریزی ارتباط چندانی با چرخه تولید تخم ندارد و این عمل به طور طبیعی هر سال یکبار اتفاق می افتد. در مرغ، پرریزی طبیعی تقریباً ۴ ماه طول می کشد و در این مدت تخم گذاری پرنده متوقف می شود. در گله های تجارتی مرغ تخم گذار، توقف تولید تخم به لحاظ اقتصادی توجیه ناپذیر است. بر این اساس، با اعمال یک راهکار مدیریتی که تولک بری اجباری نامیده می شود، کلیه پرندگان را در طی یک برنامه مصنوعی وادار به پرریزی می نمایند. کل این برنامه ۶ تا ۸ هفته به طول می انجامد. در طول این مدت، پرندگان برهای خود را از دست داده و با توقف تولید تخم مرغ به تجدید و بازسازی دستگاه تولید مثلی خود می پردازند.
دوره ای که تولید تخم مرغ قطع می شود (تولید به صفر می رسد) به عنوان دوره استراحت شناخته می شود. دوره تولک به مدت زمان بین دو چرخه متوالی تخم گذاری در سطح ۵۰ درصد تولید گفته می شود. به طور معمول، زمانی از تولک بری اجباری در گله استفاده می شود که تولید تخم به ۵۰ درصد برسد و یا سن گله بین ۶۵ تا ۷۰ هفته باشد.
رایج ترین روش اعمال تولک بری اجباری، قطع خوراک همراه با کاهش شدت نور است. در این روش، محرومیت از خوراک تا زمانی که ۳۰ درصد از وزن پرندگان کاسته شود، ادامه پیدا می کند که بسته به شرایط ممکن است بین ۵ تا ۱۵ روز طول بکشد. محرومیت از خوراک، پرندگان را بسیار ضعیف نموده و حساسیت آنها را در برابر بیماریهای مختلف افزایش می دهد. مشخص گردیده که خطر ابتلا به سالمونلا در مرغ های تخم گذاری که با محرومیت از خوراک تولک بری شده اند، چندین برابر افزایش می یابد. در چنین شرایطی استفاده از پروبیوتیکها در آب آشامیدنی پرندگان باعث کاهش تنش وارده به پرندگان و تقویت قدرت ایمنی آنها می شود.
از جمله روش های جایگزین روش محرومیت از خوراک برای تولک بری مرغ های تخم گذار می توان به تغذیه جیره های کم نمک، استفاده از جیره های حاوی روی زیاد (۵ تا ۲۰ هزار قسمت در میلیون روی به مدت ۴ تا ۵ روز)، استفاده از جیره های حاوی مس زیاد ( ۲ گرم در هر کیلوگرم جیره به شکل سولفات مس) و تغذیه جیرههای با مقدار کلسیم پایین (2/0 تا 3/0 درصد) اشاره نمود. همچنین، به کارگیری مواد با الیاف خام بالا نظیر یونجه و تخم کامل پنبه در جیره می تواند در برنامه تولک بری اجباری مورد استفاده قرار گیرد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM