فوروسماید، یکی از قوی ترین و مؤثرترین داروهای مدّر است که در دامپزشکی مصرف می شود.برای آشنایی بیشتر با داروی فوروسماید  و جنتامایسین در طیور به ادامه مطلب توجه بنمایید.

فوروسماید      FUROSEMIDE

نام تجاری

لازیکس، دیسال، فوروتبز، اکویی – فار و فوروجکت

گروه دارویی

داروی مدّر

موارد مصرف

این دارو در کاهش دادن اِدم با منشأ قلبی و افزایش دادن ادرار مؤثر است. فوروسماید در پرندگان برای کاهش دادن آسیت و اِدم ریوی با منشأ قلبی بکار رفته است.

تداخل های دارویی

اثرات فارماکولوژیک تئوفیلین ممکن است زمانی که فوروسماید تجویز شود، تشدید گردد. سمیّت شنوایی و سميّت کلیوی مربوط به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی ممکن است وقتی که فوروسماید نیز مصرف شود، افزایش یابد. اگر کاربرد توأم با کورتیکوستروئیدها، کورتیکوتروپین یا آمفوتریسین B باشد، فوروسماید ممکن است احتمال پیشرفت کاهش پتاسیم خون را افزایش دهد. کاهش پتاسیم خون ناشی از فوروسماید ممکن است احتمال سمیت دیژیتالی را افزایش دهد.

بیمارانی که تحت درمان با آسپیرین می باشند، ممکن است نیاز به تنظیم مقدار دارو داشته باشند، زیرا که فوروسماید برای محل های دفع کلیوی، با آن رقابت نماید. فوروسماید کیفیت شل شدگی عضلانی توبوکورارین را ممکن است مهار نموده، در صورتی که اثرات سوکسینیل کولین را تشدید می نماید. اگر فوروسماید همزمان با سایر داروهای مدر مصرف شود، ممکن است اثرات تشدید شونده، رخ دهد. اثرات دفع اسید اوریک پروبنسید یا سولفین پیرازون ممکن است توسط فوروسماید مهار گردد. pH محلول فوروسماید بین 8/9 ۸- می باشد، لذا فوروسماید با داروهای قلیایی پایدار بوده و نبایستی با محلول های دارویی اسیدی با pH کمتر از 5/5 مخلوط نمود.

جنتامایسین       GENTAMICIN

نام تجاری

جنتوسین، جنتاسول و گاراگِن

گروه دارویی

آنتی بیوتیک (آمینوگلیکوزیدی)

موارد مصرف

با توضیحات ارائه شده در رابطه با موارد مصرف داروی فوروسماید  و جنتامایسین در طیور در ادامه با توجه به اینکه جنتامایسین، از آنتی بیوتیک­های آمینوگلیکوزیدی است که برای درمان عفونت های باکتریایی به ویژه عفونت­های ناشی از ارگانیسم های گرم منفی مصرف می شود. مطالعات فارماکوکی­نتیک در ارتباط با جنتامایسین روی تعدادی از گونه های پرندگان انجام گرفته است. از جنتامایسین به نحو گسترده ای در دامپزشکی پرندگان استفاده شده است و سمیت کلیوی آن یک مسئله جدی است. پارامترهای فارماکوکی­نتیک در میان گونه های پرندگان بسیار متفاوت بوده، بنابراین استفاده از مقدار پیشنهادی دارو برای یک گونه، در گونه دیگری از پرندگان مناسب به نظر نمی رسد.

در یک بررسی فارماکوکی­نتیک روی بلدرچین باب وایت، قرقاول و دُرنای بزرگ ریگزار، با تجویز مقدار mg/ kg 20- 5 جنتامایسین به صورت داخل عضلانی (IM)، حداکثر غلظت پلاسمایی حاصله با افزایش مقدار دارو، متفاوت بود. متوسط نیمه عمر دفع دارو از تقریبا ۴۰ دقیقه در بلدرچین تا ۱۶۵ دقیقه در دُرنا متفاوت بود. در مطالعه دیگر، با تجویز مقدار mg/ kg 10 جنتامایسین به صورت داخل وریدی (IV) در باز دم قرمز، جغدشاخ­دار بزرگ و عقاب طلایی، اختلاف معناداری از نظر نیمه عمر دارو در سرم و کلیرنس تام آن از بدن در بین گونه ­های مختلف مشاهده شد. در یک بررسی که روی بلدرچین، درنا و اردک انجام گرفت، غلظت جنتامایسین در ریه و عضلات پا برابر با غلظت آن در پلاسما بود ولی غلظت دارو در کبد و کلیه بیشتر شود.

جنتامایسین ۴-۳ هفته پس از قطع درمان در بافت کلیوی جوجه مرغ و بوقلمون باقی می ماند. از جنتامایسین از راه بخور برای درمان تورم سینوس ها و تورم در کیسه های هوایی استفاده شده است که در این مورد به دلیل جذب ضعیف دارو از ایی تلیوم تنفسی اثرات موضعی دارو بروز می کند. همچنین می توان برای درمان سینوزیت، محلول چشمي جنتامایسین را مستقیم داخل بینی چکاند. تزریق مستقیم دارو در داخل نای نیز برای درمان بیماری های تنفسی توصیه گردیده است. جنتامایسین از مخاط سالم روده جذب نمی شود، بنابراین تجویز خوراکی دارو محدود به درمان عفونت های خاص لوله گوارش می باشد.

تداخل های دارویی

در صورت مخلوط شدن دارو با کربنی سیلین یا تیکارسیلین در آزمایشگاه، جنتامایسین غیر فعال می گردد. برخی سفالوسپورین ها موجب تقویت اثر جنتامایسین می شوند.

مصرف همزمان با داروهای مدر مؤثر بر قوس هنله (فوروسماید و اسیداتاکرینیک) یا مدرهای اسمزی (مانیتول و اوره) ممکن است قدرت اثر سمیت کلیوی یا سمیت شنوایی آمینوگلیکوزیدها را افزایش دهد. آمینوگلیکوزیدها با سایر داروهای ایجاد کننده سمیت کلیوی، سمیت شنوایی و سمیت عصبی بایستی با احتیاط مصرف شوند. این داروها عبارتند از : آمفوتریسین B، سایر آمینوگلیکوزیدها، آسیکلوویر، باسیتراسین (مصرف تزریقی آن)، سیس پلاتین، متوکسی فلوران، پلی میکسین B و ونکومایسین. کاربرد همزمان با بیهوش کننده های عمومی یا داروهای وقفه دهنده عصبی۔ عضلانی می تواند وقفه عصبی عضلانی را تقویت نماید. سینرژیسم اثر عليه سودوموناس آئروژینوزا و آنتروکوکسی ها ممکن است رخ دهد، وقتی که آنتی بیوتیک های بتالاكتامی با آمینوگلیکوزیدها مصرف شوند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی