در اختیار قرار دادن جیره ای متعادل به اسبها نقش مهمی در توانایی آنها برای مبارزه با بیماریها دارد و تغذیه صحیح و کامل یکی از مکانیسم های دفاعی بدن میباشد. معمولاً تغذیه اسب های بیمار به عنوان یکی از بخشهای اصلی مراقبت و تیمار آنها است به طوری که برای این حیوانات رژیم غذایی خاص نقاهت در نظر میگیرند. در این پست به طور کامل به این موضوع می پردازیم.
تغذیه اسب های بیمار
تغذیه اسب های بیمار میتواند کاری مشکل و خسته کننده باشد. در دوران بیماری اشتهای حیوان کاهش مییابد و ممکن است در بلعیدن نیز دچار مشکل گردد. همچنین عملکرد روده نیز کاهش پیدا میکند و در نتیجه منجر به از دست رفتن آب بدن و اختلال در تعادل مایعات بدن میشود. این مشکلات معمولاً زمانی که نیازمندیهای متابولیکی اسب بیشتر میشود رخ میدهد. یعنی در طول بیماری توان دفاعی اسبها کاهش مییابد و وزن آنها نیز کم میشود؛ در نتیجه بهبود و نقاهت حیوان به تأخیر میافتد.
در اصل، درمان از بین بردن عامل بیماریزا یا جراحت و پاکسازی هر یک از بافتهای آسیب دیده میباشد. مدیریت کنترل شده خوراک دهی در کوتاه کردن دوره بیماریها نقش مفیدی دارد. این کار میتواند از آسیب دیدگی بافتهای بدن کاسته و اثرات بعدی بیماری پس از نقاهت را به حداقل برساند.
اثرات متابولیک بیماریها
اگر چه در این زمینهها مطالعات گستردهای بر روی اسبها انجام نگرفته است، در انسانها هر یک درجه تب، 13 درصد سرعت سوخت و ساز را افزایش میدهد. در صورتی که وضعیتی کاملاً مشابه برای اسب های مختلف فرض نمائیم بیماریها و جراحات میتوانند میزان متابولیسم بدن آنها را بیش از 25 درصد بالا ببرند. گاهی اوقات یک اسب میتواند با مصرف بیشتر خوراک این مسئله را جبران نماید اما معمولاً اسب های بیمار تمایلی به خوردن ندارند و در نتیجه وضعیت آنها روز به روز ضعیفتر میشود. این کاهش کارایی به افت توانایی دستگاه ایمنی مربوط است .
جیره اسب های بیماری
جیره اسبهای بیمار باید چند خصوصیت ویژه را دارا باشد:
- خوش خوراکی
- فیبر
- پروتئین با کیفیت کافی
- مواد معدنی و ویتامینها
خوشخوراکی
خوراک اسبها باید تا حدّ امکان خوش خوراک باشد تا آنها را به خوردن کافی ترغیب نماید. علوفه خشک شده انباری در صورتی که اسب قبلاً از علوفه با کیفیت پائین استفاده می نموده، برای خوراک حیوان مناسب است. ذرت میتواند به تدریج به جیره افزوده شود زیرا در این صورت هم مورد پذیرش اسبها قرار میگیرد و هم منبعی سرشار از انرژی خواهد بود.
ملاس، عصاره مالت و خوراک های آبدار همه میتوانند به عنوان غذاهای تازه مصرف شوند. اگر بلعیدن مواد متشکله جیره سخت باشد خوراک ها باید خرد و نرم شده و حتی غذاهای آبدار نیز به قطعات کوچکتری تقسیم گردند. اگر جویدن برای اسب بیمار مشکل باشد برای آنها جیره مایع در نظر گرفته میشود.
برای برخی اسبهای بیمار مصرف خوراک در هشت وعده غذایی در روز لازم و حیاتی است که اولین مرتبه در صبح و آخرین وعده نیز در شب در اختیار حیوان قرار داده میشود. هر یک از خوراک هایی که توسط دام بیمار پذیرفته نمیشود، باید بلافاصله با خوراک دیگری جایگزین گردد تا در تأمین نیازمندیهای دام اختلالی رخ ندهد. خیساندن یا مرطوب کردن علوفه نیز میتواند مفید واقع گردد و خود راهی برای تأمین آب مورد نیاز اسبها باشد. آغشتن برخی مواد بودار به منخرین اسب میتواند در رفع بوی داروهای موجود در غذا مؤثر باشد.
همچنین در اختیار قرار دادن میزان زیادی آب تمیز و بهداشتی به اسبها ضروری است که باید به طور مرتب تعویض گردد. اگر اسبها از آبخوری های اتوماتیک استفاده میکنند در هنگام بروز بیماری باید آنها را قطع نمود و از طریق سطل آب مورد نیاز حیوانات را تأمین کرد تا بتوان از مقدار مصرف آب آگاهی حاصل نمود.
محتوای پروتئینی
محتوای پروتئینی جیره اسب های بیمار مهمتر از میزان انرژی است؛ زیرا این اسبها فعال نبود ولی برای ترمیم بافتهای بدن به پروتئین نیاز دارند. تغذیه کمتر از حد مناسب ممکن است حتی التیام و درمان را به تأخیر انداخته و کارایی سیستم ایمنی را کاهش دهد. علوفه گندمیان با کیفیت بالا، شیر پلت شده، کنسانتره های پروتئینی و کنجاله سویا همه منابعی غنی از پروتئین با کیفیت هستند. با آن که اسب های بالغ نمیتوانند از قند شیر استفاده کنند پلت های شیر مزیت بسیاری داشته و منبع بسیار خوشخوراکی از پروتئین مرغوب به حساب میآیند.
محتوای فیبری
فیبر برای حفظ عملکرد رودهای طبیعی، بسیار ضروری است. فیبر بقایای خوراکی را به صورت مدفوع می چسباند و به دفع مناسب و راحت آن کمک میکند. با افزایش فیبر جیره، گوارش پذیری آن کاهش مییابد. بنابراین باید در مصرف آن بین گوارش پذیری و فعالیت طبیعی روده نوعی هماهنگی ایجاد نمود. ملاس چغندرقند و سبوس گندم منابع خوش خوراکی از فیبر هستند و میتوانند به صورت پودر شده نیز مصرف شوند.
مواد معدنی و ویتامینها
اسب های بیمار ممکن است شدیداً آب بدن خود را از دست بدهند و در نتیجه تأمین منبع مناسبی از الکترولیتها برای کمک به آنها در جهت بازگرداندن تعادل مایعات بدنشان اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد. ممکن است به وسیله دامپزشک مکملهای معدنی، ویتامینها و اسیدهای آمینه نیز توصیه شود که بستگی به وضعیت خنی حیوان بیمار دارد. اسب های کم خون به اندازه مکملهای رایج به آهن، اسیدفویک و ویتامین B12 نیاز دارند. معمولاً سنگ آهک و نمک نیز در اختیار اسب ها قرار داده میشود.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM