با توجه به مطالبی که در پست قبلی در مورد نیاز زنبور عسل به آب و رفتارهای مربوطه گفته شد در اینجا فقط به راههای تأمین آب برای زنبور آن اکتفا میشود. بهترین روش تأمین آب مستقر کردن کندوها در فاصله نزدیک به آبهای جاری تمیز مثل رودخانه، دریاچه، نحر، جوی، چشمه و غیره میباشد.
تأمین آب برای زنبور
در صورتی که این گونه منابع در دسترس نباشد میتوان از یک تانک آب بدین ترتیب استفاده نمود که در زیر شیر خروجی آن تختهای را به طور مورب قرار داده و در پائین آن تشتکی را مستقر نمود که آب در آن جمع شده و سرریز نماید. ضمناً بهتر است روی تخته را با گونی پوشانید و در داخل تشتک نیز قطعات چوب یا شانه درخت را قرار داد تا زنبورها بتوانند روی آنها نشسته و آب بنوشند.
لازم به تذکر است که اغلب زنبورداران ایران در مناطق کوچک که زنبورها به منابع آب جاری دسترسی ندارند در نزدیکی کندوها و در روی زمین آبگیر کوچکی به وسعت چند مترمربع ایجاد میکنند و گهگاه در آن آب میریزند. با توجه به این که در این گونه آبگیر، آب جریان ندارد معمولاً آب به انواع میکروبها خصوصاً عامل بیماری نوزما آلوده شده و موجب بروز بیماریهای مختلف در زنبور میگردد.
راه دیگر تأمین آب کلنی ها استفاده از انواع شربت خوری ها است که در آنها آب ریخته و در اختیار زنبورها قرار داده میشود. گرچه این کار وقت گیر و پرهزینه است ولی برای مواقع بحرانی بسیار مفید واقع میگردد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM