جوجه کشی مرغ بومی (محلی) یک کار بسیار درآمد زا می باشد. این کار را می توان با استفاده از تجهیزات ساده در محل های بومی نیز انجام داد دراین مقاله به تولک مرغ تخم گذار و همچنین جوجه کشی مرغ بومی (محلی) یا کرچی مرغ بومی (محلی) پرداخته می شود.

تولک (کرچی)

تولک رفتن یکی از خصوصیات فیزیولوژیکی طبیعی پرندگان است که برای تکثیر و بقاء نسل صورت می گیرد. مرغ های بومی عموماً بعد از یک دوره تخمگذاری (۳۳ تا ۳۵ هفته) به تولک می روند و در طی آن پرهای قدیمی که به حالت شکسته و ژولیده هستند، ریخته و پرهای جدید جایگزین پرهای قدیمی می گردد. در این مدت تخم­گذاری متوقف می شود. زیرا پروتئین مصرفی بیشتر صرف رشد پرها شده و برای تولید تخم مرغ کافی نخواهد بود. در شرایط روستایی ازدیاد نسل مرغ ها با کرچ شدن مرغ ها صورت می گیرد. عواملی از جمله کاهش ساعات نور، افزایش ناگهانی دمای جایگاه و یا جمع شدن تخم مرغ در جایگاه می تواند باعث تحریک تولک رفتن مرغها بعد از یک دوره تولید گردد.

 جوجه کشی  

در گذشته ازدیاد نسل در مرغ های بومی صرفاً از طریق طبیعی و با استفاده از کرچی مرغ بومی (محلی) صورت می گرفت.
اما در حال حاضر در واحدهای روستایی (با ظرفیت های مختلف) می توان از دستگاه های جوجه کشی برای تولید جوجه بومی یک روزه از تخم مرغ های نطفه دار استفاده نمود.
شرکت های مختلفی در داخل و خارج کشور در امر طراحی و تولید دستگاه های جوجه کشی فعالیت دارند و در حال حاضر دستگاه های جوجه کشی بصورت دیجیتال با سیستم هوشمند برای کنترل رطوبت، دما و هوادهی می باشند.
همچنین عمل چرخش تخم مرغ بصورت اتوماتیک صورت می گیرد.
چرخش تخم ها داخل ماشین جوجه کشی باید بصورت بسیار آرام و بدون ایجاد ضربه اولیه صورت گیرد. چرخش غیر استاندارد با سرعت بیشتر و ضربه ای باعث آسیب به پرده جنین و در نتیجه کاهش راندمان جوجه دهی می شود.
با توجه به سیستم دیجیتالی و هوشمند بودن دستگاه جوجه کشی، مهمترین وظیفه مرغدار برای جوجه کشی انتخاب تخم مرغ مناسب برای جوجه کشی است.
تخم مرغ های مورد استفاده برای جوجه کشی در درجه اول از نظر شکل و اندازه باید طبیعی و فاقد هر گونه شكستگی و یا ترک باشند. همچنین از تخم مرغ های آلوده به مدفوع نباید برای جوجه کشی استفاده نمود. شستن و یا برس کشیدن تخم مرغ برای پاک کردن تخم مرغ، بطور کامل باعث رفع آلودگی نمی شود و از تخم مرغ های به ظاهر تمیز که روی بستر هستند برای جوجه کشی استفاده نشود و برای به حداقل رساندن آلودگی تخم مرغ توصیه می شود که جمع آوری تخم مرغ برای جوجه کشی فقط از لانه های تخم گذاری وبصورت چندین نوبت در روز باشد.

نطفه دار بودن تخم مرغ را می توان با استفاده از نور (کندلینگ) تشخیص داد.
با استفاده از یک جعبه کوچک و یک لامپ معمولی می توان عمل کندلینگ تخم مرغ را انجام داد. بهتر است برای تشخیص بهتر تخم مرغ های نطفه دار، عمل کندلینگ در یک اتاق کاملاً تاریک صورت بگیرد. تخم مرغ های بدون نطفه در جلوی نور لامپ، کاملاً روشن و بدون لکه می باشند ولی در تخم مرغ های نطفه دار، جنین به صورت لکهایی تیره بر روی زرده تخم مرغ دیده می شود. با توجه به جمعیت محدود مرغهای بومی تخمگذار، بهتر است که عمل کندلینگ تخم مرغ ها برای اطمینان از نطفه دار بودن صورت گیرد. چون تخم مرغ های بدون نطفه در طی دوره جوجه کشی به دلیل فساد شدن، باعث آلودگی بیشتر سایر تخم مرغهای داخل دستگاه می شود.

       دوره جوجه کشی حدود 21 روز می باشد که تصاویر مراحل تبدیل نطفه به جوجه 

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی