انتخاب بوقلمون نر مناسب و با کیفیت تاثییر مستقیم بر کیفیت نطفه تخم بوقلمون و جوجه های تولیدی دارد، از این رو انتخاب مناسب می تواند بسیار مهم و حیاتی باشد. در ادامه به شرح آن خواهیم پرداخت.

انتخاب بوقلمون های نر:

در مباحث ژنتیک و اصلاح نژاد دام و طیور،
انتخاب یکی از ابزارهای مهم برای بهبود کیفیت صفات مختلف جمعیت حیوان مورد نظر است که از طریق آن بهترین افراد به دلیل صفات و خصوصیات مناسب (مثلا وزن بالا) در گله حفظ می­شوند
در حالی که حیوانات دارای خصوصیات نامطلوب از قبیل نقایص پا و امثال آن حذف می گردند.

انتخاب صفات در گله های اجدادی با گله های مادر تفاوت دارد.

انتخاب بوقلمون های نر در گله های اجدادی:

سعی در تثبیت و خالص سازی صفات در لاین های خاص است و لذا برخی صفات در لاین های مادری و برخی در لاین های پدری خالص­سازی می شوند.
در انتها، پایه پدری و پایه مادری گله مولد را در اختیار واحدهای بوقلمون مادر (مولد) قرار می دهند که در نتیجه تلاقی آنها آمیخته های تجاری با بهترین کیفیت به وجود می آید
ولی خود این آمیخته ها قادر به تولید مثل نیستند و در صورت تولید مثل، نتاج به دست آمده هم از نظر صفات باروری و تولید مثلی و هم از نظر صفات تولیدی و عملکرد، نامطلوب هستند.

در گله های اجدادی انتخاب با فشار بیشتری اعمال می شود و افرادی را که از نظر یک صفت خاص (و همزمان تمامی صفات مورد نظر)، از یک حد آستانه ای مشخص پایین تر و فروتر باشند، از گله حذف می کنند.

انتخاب بوقلمون های نر در گله های مولد:

اغلب تمامی بوقلمون های پایه مادری را نگه می دارند و هیچیک از آنها را حذف نمی کنند،مگر اینکه دارای نقایص فیزیکی جدی باشند.

فشار اصلی انتخاب در گله های مولد بوقلمون، روی نرها است کما اینکه تعداد نرها در این گله ها نیز کمتر از تعداد ماده ها است.

بوقلمون – نر

رسیدن به وزن هدف در بوقلمون های نر:

قبل از هر انتخابی، نرها باید تا رسیدن به وزن هدف رشد یابند.
این اهداف ربطی به پتانسیل ژنتیکی آنها ندارد.
در حقیقت وزن های هدف قبل از انتخاب، وزن هایی هستند که اگر نرها به آن برسند سرعت رشد مناسبی داشته و به ما اجازه میدهد نقایص احتمالی را در آنها تشخیص دهیم در حالی که ارتباط مستقیمی با تولید اسپرم و تداوم آن ندارند.
انتخاب صحیح بوقلمون ها تابع پروش درست و مناسب آنها است.

شرایط نامناسب پرورش، تراکم بالا و تغذیه نامناسب به پرندگان این امکان را نمیدهد که پتانسیل ژنتیکی خود را بروز دهند و امکان انتخاب خود را فراهم کنند.

میتوان سن دقیق انتخاب نرها را زمانی در نظر گرفت که یک برنامه واکسیناسیون انجام می دهیم.
به این ترتیب، لازم نیست دوبار بوقلمونها را بگیریم و دستکاری کنیم و برای آنها تنش و دردسر ایجاد کنیم.
بوقلمونی که حذف می شود نیازی به واکسیناسیون ندارد.

فضا و امکانات در انتخاب بوقلمون های نر:

عامل دیگر تعیین کنده سن انتخاب، وجود فضا و امکانات مناسب است.
برای مثال اگر فضای واقعی محدود است میتوان انتخاب را در سنین اولیه (مثلا ۱۲ تا ۱۴ هفتگی) انجام داد تا رشد بوقلمونها تحت تأثير تراكم قرار نگیرد.

در صورت امکان از اکیپ کارآزموده و مجرب استفاده شود و در هر بار انتخاب از همین گروه استفاده به عمل آید.

در هر یک از دو بار انتخابی که انجام میدهیم، وزن انفرادی تکاتک بوقلمون ها ثبت گردد تا بتوان آمارهای مختصر آنها را نیز به دست آورد.
قبل از شروع به کار ابتدا لازم است تعداد بوقلمونهایی را که می­خواهیم انتخاب یا حذف کنیم بدانیم.
به این منظور ابتدا «تعداد جایگزینی»را در «درصد انتخاب» (مثلا ۵۰ درصد) ضرب میکنیم و سپس از تعداد تلفات تا روز حاضر کسر می کنیم و این تعداد را نگاه میداریم، تعداد باقیمانده بوقلمونهایی هستند که باید حذف گردند.

ابتدا تقریبا ۵۰ بوقلمون را وزن کرده و میانگین وزنی آنها را محاسبه کنید.
سپس «وزن نقطه عطف» را از طریق وزن ۱۰ درصد پایینتر از میانگین به دست آورید
این وزن در واقع وزنی است که تمامی بوقلمون های سنگین تر از آن نگهداری و انتخاب می شوند و بوقلمون های کمتر از آن حذف میگردند.
تعداد موجود در هر یک از این دو دسته تابع اندازه گله و فشار انتخاب است. وقتی وزن نقطه عطف به دست آمد، تمامی پرندگان وزن می­شوند. در این زمان علاوه بر کنترل وزن آنها، سایر صفات بوقلمون نر نیز به دقت مورد توجه قرار میگیرد.

حذف بوقلمون های مشکل دار:

برای مثال گام زدن نامناسب (توانایی راه رفتن)، ناهنجاری­های آشکار (کمر خمیده به بالا، پیچیدگی انگشتها، چینه­دان آویزان و …) یا شکل نامناسب بدن (کنفورماسیون) بدون توجه به وزن حذف کردند.

برای قضاوت در مورد راه رفتن بوقلمون نر در دو مقطع به بررسی آن می پردازند:
اول در زمان راه رفتن به سمت جایگاه نمونه­گیری و دوم در زمان پس از توزین در این مرحله توجه اکید باید داشت که پرندگان خوب را پس از توزین حذف نکنیم؛ زیرا چه بسا بوقلمونهای خوب که بلافاصله بعد از توزین برای چند لحظه پاهای ناپایداری نشان می دهند ولی بلافاصله خوب می شوند. ب
بوقلمونهای حذفی در یک جایگاه مشترک نگهداری شده و به کشتارگاه ارسال می شوند. بهتر است در زمان توزین و انتخاب، هر یک از بوقلمون ها با رنگ متفاوتی رنگ شوند تا بعدها بتوان به راحتی آنها را انتخاب کرد. در صورتی که به تعداد بیشتری از بوقلمونها نیاز داشته باشیم، می توان گروه سومی را نیز بوجود آورد: پرندگان خوب ولی کوچکتر از اندازه. بلافاصله پس از انجام عملیات انتخاب، خلاصه­ای از آمار آنها محاسبه و در مزرعه نگهداری شود.

تجهیزات انتخاب:

یک تیم ۴ الی ۵ نفره مجرب برای گرفتن بوقلمونها، وزن کردن، ثبت رکوردها و در نهایت انتخاب بوقلمونها، در صورت انجام واکسیناسیون به یک نفر دیگر نیاز است.

جایگاه نمونه­گیری یک قفس نسبتا بزرگ و قابل حمل برای گرفتن بوقلمونها است که سه طرف دارد و هر طرف آن ۳ متر با ارتفاع ۹۰ سانتی متر است.

ترازوی فنری ۵۰ کیلوگرمی با دقت ۲۰ گرم یا ترازوی دیجیتالی ۵۰ کیلوگرمی با دقت ۱۰ گرم، برگه ثبت اطلاعات، سه قوطی اسپری با رنگهای متفاوت، یک شاخه نور مناسب در محل وزن کشی و …

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی