بیماری قارچی بوقلمون به دلیل ماهیت عفونی مستقیم آنها و به دلیل تولید مایکوتوکسینها،متابولیتهای قارچی ثانویه تولید شده در غلات یا خوراک طیور موجب خسارت اقتصادی قابل توجهی در صنعت طیور می شوند،در ادامه به معرفی و درمان آنها میپردازیم.

چندین قارچ در صنعت طیور سبب  ایجاد بیماری قارچی و در نتیجه تلفات سنگین و برخی از آنها به دلیل عوارض جانوران زاینده خود باعث صدمه مستقیم به سلامت انسان می شوند. بیماری قارچی مسبب عوارض بالای مرگ و میر،به ویژه در پرندگان جوان هستند و مانع رشد و انسداد و اسهال می شوند.بیماری قارچی عامل اصلی سرکوب سیستم ایمنی در پرندگان است که باعث می شود آنها مستعد ابتلا به چندین عفونت باکتریایی و ویروسی شوند که منجر به خسارات اقتصادی زیادی به صنعت طیور می شود.بیماری قارچی

در مقایسه با بیماریهای باکتریایی و ویروسی ، پیشرفت در تشخیص ، درمان ، پیشگیری و کنترل بیماری قارچی در طیور مورد توجه زیادی قرار نگرفته است. اخیراً ، ابزارهای بیولوژیکی مولکولی برای تشخیص سریع و دقیق عفونتهای مهم قارچی مورد بررسی قرار گرفته است.عفونتهای قارچی در انواع پرندگان طیور شایع است اما در مقایسه با عفونت های باکتریایی و ویروسی شیوع کمتری دارند. قارچها موجودات یوکاریوتی هستند که از مخمرها و قالبها تشکیل شده اند.

از میان بیماری قارچی ، دو مورد آن در بوقلمونها از اهمیت و تأثیر زیادی برخوردار هستند که شامل:

قارچ بوقلمون

آسپرژیلوز (پنومونی پرورش اولیه)بیماری قارچی بوقلمون:

علایم این بیماری قارچی

یک بیماری قارچی از نوع آسپرژیلوس فومیگاتوس است که بوقلمون ها سن ۵ تا ۸ روزگی را تحت تأثیر قرار می دهد اگرچه در پرندگان مسن تر نیز هست. از علایم مشخصه این قارچ بوقلمون  تنفس سنگین و تند آنها و جراحات گره مانند زرد یا خاکستری در کانال تنفسی آنها به خصوص شش ها و کیسه های هوایی و گاه دهان یا نای می توان نام برد. گاهی اوقات جراحاتی در ناحیه چشم های آنها بروز می کند که در نهایت به مغز آنها صدمه می زند.

انتقال این بیماری قارچی

استنشاق تعداد زیادی از اسپورهای این قارچ از جوجه کشی های آلوده، سالن های پرورش، غذا و یا بستر الوده. اسپورها در تمامی بسترها وجود دارد و در دمای بالای ۲۱ درجه شروع به رشد می کنند.

پیشگیری و درمان این بیماری قارچی

متاسفانه این بیماری قارچی درمان مشخصی ندارد.

پرندگان آلوده حذف شوند.

اینقارچ در بوقلمون به زحمت ریشه کن می شود و دیگر پرندگان و انسان را در معرض خطر قرار می دهد. از راه های مناسب مقابله با آن افزایش رطوبت و حذف مناسب آلودگی ها است.

پاشیدن مواد ضدعفونی روی بستر اندکی کمک می کند.

کنترل گرد و غبار و انتقال اسپورها روش مهم جلوگیری از آن است.

در صورت آلودگی بیش از اندازه وشیوع بیماری قارچی در بوقلمون بهتر است بستر تعویض شود. در صورتی که مقدار زیادی پوست درخت در پوشال مورد استفاده باشد، معمولا آلوده به این قارچ بوده و بهتر است استفاده نگردد.

مایکوز بیماری قارچی بوقلمون:

علایم بیماریهای قارچی

در بوقلمون ها سه نوع قارچ،بیماری قارچی مختلف را در آنها تولید می کند.

1. کاندیدیازیس یا برفک»: که توسط کاندیدا بوجود می آید که از جمله اجزاء طبیعی دستگاه گوارش انسان، پرندگان و حیوانات سالم است. وقتی برخی میکروفلورای طبیعی روده توسط مصرف نامناسب آنتی بیوتیک ها، از دست دادن آب و یا بهداشت نامناسب آنها از بین می رود،این قارچ رو به رشد می گذارد. پرندگان جوان مستعدتر هستند. علایم آن شامل رشد نامناسب، بی حالی و جراحات سفید زخم های کناره دهان، مری و بخصوص چینه دان را بوجود می آورد. این لایه ها به راحتی جدا می شوند.
2. آلودگی قارچ میکروسپوروم: که موجب جراحات پوستی به نام فاووس در پرندگان و کرم گرد در انسان و دیگر حیوانات می شود.این بیماری در بوقلمون نیست. پرنده مبتلا ظاهری سالم دارد ولی خسارات پوستی را تجربه می کند که به صورت فلس های سفید رنگ یا جراحات پوسته پوسته شده بر روی سر و گردن آنها دیده می شوند. بدیهی است که در اطراف محل آلودگی مقداری از پرها می ریزد.
3. قارچ «دیکتیلاریا»: بیماری نادر است که در گله های آلوده تلفات متوسطی دارد و پس از تکثیر به سمت مغز می رود و موجب عدم توازن، لرز، پیچیدگی گردن، فلج و مرگ می شود.

انتقال

درمان مناسب و طولانی مدت قارچ در بوقلمون با آنتی بیوتیک ها موجب توسعه کاندیدیازیس می شود.

کاهش قدرت سیستم ایمنی، تراکم بیش از اندازه، زندگی در شرایط مرطوب، مصرف بستر یا غذای کپک زده (بخصوص ذرت)، سوء تغذیه و بهداشتی نبودن آب خوری ها موجب توسعه این بیماری می شود.

میکروسپوروم ها در خاک آلوده وجود دارند و توسط پرندگان و از طریق آلودگی پوست منتقل می گردند. قطعات آلوده چوب و خاک اره یا اینکوباتورها محل های مناسبی برای رشد دیکتیلاریا هستند.

پیشگیری و درمان

جلوگیری از رشد کپک ها در مواد خوراکی و پوشال ها، استفاده از مواد مهار کننده کپک ها در آب و مواد خوراکی (اسید پروبیونیک). برداشتن بسترهای خیس و کیک شده از سالن.

قارچ های دیکتیلاریا و میکروسپوروم عمدتا از طریق پوست به انسان سرایت می کند. در پرورش بوقلمون ها پوشیدن لباس مناسب (دست کش، ماسک و …) در زمان برداشتن بسترهای آلوده ضروری است.

استفاده از مواد قارچ کش در سالن اینکوباتورها نیز اهمیت دارد.

برای مداوای انفرادی بوقلمون ها از پماد «میکونازول » استفاده می شود.

برای درمان میکوز چینه دان بوقلمون ها، داروهای تجاری زیادی در بازار وجود دارد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی