بیش از بیست میلیون سال پیش شتر مرغ های امروزی، در کمربند وسیعی که از اسپانیا در غرب آغاز و در طول کرانه های شمالی دریای مدیترانه امتداد یافته و به چین در شرق ختم می شد می زیسته اند. تنها یک میلیون سال از زمانی که شترمرغ ها به افريقا مهاجرت کرده و در شمال شرق جنوب این قاره اقامت گزیده اند می گذرد. توجه انسان به شتر مرغ های و محصولات آن تقریبا به ۷۵۰۰ سال پیش برمی گردد. اولین اثر که حاکی از وجود شترمرغ در صحرا بود سنگ منقوشی می باشد که شکار شترمرغی را توسط یک پلنگ یا یوزپلنگ به تصویر کشیده است. تجارت پر شترمرغ نیز به هزاران سال پیش یعنی به تمدن های اولیه امپراطوری مصر باستان، آشور و بابل برمی گردد. در این مقاله می خواهیم در مورد تاریخچه پرورش شترمرغ و زیستگاه  این پرنده بپردازیم .

تاریخچه

در حدود ۵۵۰۰ سال قبل از میلاد مصریان باستان از پرهای متقارن شترمرغ به عنوان سمبل عدالت و از تخم­هایش برای مصارف دارویی استفاده می کردند. فرعون از بادبزن ساخته شده از پرهای شترمرغ در سفرهایش به سرزمین­های دور استفاده می کرد. در تاریخ اساطیری یونان نیز شترمرغ قبل از پیدایش ارابه جایگاه خاصی را به عنوان حیوانات باربر به خود اختصاص می دهند.

بیشه نشینها از تخم های خالی شترمرغ برای حمل و نگهداری آب استفاده می کردند که همین عمل آنان در نامبیا بصورت تصویری بر روی تمبرهای پستی ترسیم و منتشر شده است. تورات کهن از شترمرغ به عنوان موجودی خشن یاد می کند در این کتاب مقدس ذکر شده که شترمرغ ها در خانه ها و کاخهای بیابانی زندگی می کنند که آنها نسبت به فرزندانشان رفتاری بس خشونت آمیزتر از گرگ ها اعمال می دارند. یهودیان گوشت شترمرغ را حرام دانسته و از آن تغذیه نمی کنند. به افسران رومی اجازه داده می شد تا به پاس شجاعت های خود، کلاه خودهای خود را با پر شترمرغ بیارایند.

پیشینه تاریخچه پرورش شترمرغ

بیشترین پیشینه تاریخچه پرورش شترمرغ در میان ملل جهان مربوط به افریقاست. قبطیان مصری هنوز هم تخم های شترمرغ را به عنوان سمبل هوشیاری قلمداد کرده و آنها را در کلیساها به عنوان اشیاء مقدس آویزان می کنند. شترمرغ ها در نامبيا نه تنها به خاطر گوشت یا پر آنها، بلکه بیشتر به خاطر الماسی که گاهی در سنگدان آنها وجود داشت شکار می شدند.

در قرن دوم میلادی کومودوس پادشاه روم، گاهی برای تفریح، سر شترمرغ ها را می برید و هنگامی که شترمرغ­ها قبل از به زمین افتادن دیوانه وار به اطراف می دویدند شاد و سرگرم میشد. در قرن سوم آلاباگوس امپراطور روم در یکی از جشن ها از ششصد مغز شترمرغ جهت پذیرایی از میهمانانش استفاده کرد. به علت علاقه زیادی که در نگهداری شترمرغ ها وجود داشت، الیزابت اول انگلستان و ماری آنتوان فرانسوی پرهای شتر مرغ را به خاطر زیبا و خوشرنگ بودنشان در تزئینات و لباس هایشان به کار می بردند.

در قرون وسطی پرهای شترمرغ در بازارهای اروپایی رواج یافت و در تزئین البسه زنانه و مردانه به کار برده شد. کاراگاهان از پرهای شتر مرغ برای ظاهر نمودن اثر انگشت استفاده می کردند. اولین تلاش های ثبت شده جهت پرورش شترمرغ توسط امپراتور بارباروسا انجام گرفت (۱۱۲۵ تا ۱۱۹۰ میلادی) اولین جوجه کشی مصنوعی در سال ۱۸۵۷ در الجزایر و مدت کوتاهی بعد از آن در فلورانس توسط پرنس دیمیدوف صورت گرفت وی از دوزاده اشیانه مختلف ۸ جوجه بدست آورد.

اولین تلاش های ثبت شده در زمینه پرورش شترمرغ

اولین تلاش های ثبت شده در زمینه پرورش شترمرغ به سال های ۱۱۹۰- ۱۱۲۵ میلادی برمی گردد. اگر چه نگهداری از شترمرغ در آفریقای جنوبی از قرن ۱۸ رواج داشته اما علاقه جدی به پرورش شترمرغ از حدود سال ۱۸۶۰ به بعد در ناحیه کیپ در آفریقای جنوبی متداول گشت.

در ابتدا میزان مرگ و میر بین جوجه های پرورش یافته بسیار بالا بدو. علت عمده این تلفات وجود حیوانات شکارچی و بیماری و بروز جراحات و مشکلات در جوجه کشی طبیعی بود و به همین دلیل فعالیت پرورش شترمرغ را با مخاطره روبرو ساخت و میزان تولید را کاهش داد.

اولین جوجه کشی مصنوعی در سال ۱۸۵۷ در الجزایر و مدت کوتاهی بعد از آن در فلورانس توسط پرنس دیویدوف صورت گرفت. وی از دوازده اشیانه مختلف ۸ جوجه بدست آورد.

 عواملی که با گذشت سال ها  سبب کاهش مشکلات موجود در پرورش شترمرغ گردید؟

1.اختراع ماشین جوجه کشی در سال ۱۸۶۹ توسط آرتور داگلاس در شهر گراهام

۲. ورود بذر یونجه  به افریقای جنوبی و گسترش کاشت آن که به واسطه آن تغذیه شترمرغ ها با این علوفه صورت گرفت.

از آن پس تجارت سود آور پر شترمرغ به مدت حدود ۵۰ سال ادامه یافت. طی این سال ها صنعت پرورش شترمرغ به اوج خود رسید به طوریکه امروزه از آن به عنوان نخستین دوره پیشرفت تولید پر شترمرغ یاد می شود.

در طی سال های ۱۹۱۰ رقابت شدیدی بین پرورش دهندگان شترمرغ در کشور آفریقا بخصوص ایالات کالیفرنیا و پرورش دهندگان شترمرغ در جنوب آفریقا وجود داشت تا حدی که ممکن بود تولید کنندگان آفریقایی اعتبار خود را از دست بدهند. در نتیجه جهت استحصال پر با کیفیت عالی تر نسبت به قبل، به فکر به . اصلاح نژادی و ایجاد شترمرغ­های دورگ افتادند.

تا اینکه در سال ۱۹۱۳ پرهای شترمرغ در رتبه چهارم از لیست مهمترین کالاهای صادراتی آفریقای جنوبی بعد از طلا، الماس و پشم به شمار می آمد. این پیشرفت در طی سال ۱۹۱۴ به طور ناگهانی کمرنگ و متوقف شد. علت عمده آن بروز جنگ جهانی اول و تأثیر آن بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشورهای جهان و نیز نقش ماشین های موتور دارِ روباز بود که دشمن سرسخت پرهای ظریف زینتی کلاه بانوان به حساب می آمد.

این بازار بد پر شترمرغ تا بعد از جنگ جهانی دوم نیز ادامه داشت. پس از آن فاز دوم یا به عبارتی دومین دوره ترقی آغاز گشت. در سال ۷۰- ۱۹۶۹ دباغ خانه های پوست شترمرغ شروع به فعالیت کردند و فروش چرم حاصل از پوست شترمرغ در آفریقای جنوبی توسعه یافت. در ادامه تا اواسط دهه ۱۹۸۰ چرم شترمرغ اهمیت زیادی یافت. علاقه مجدد کشاورزان به شترمرغ را از سال ۱۹۸۰ به بعد می توان به کشف گوشت آن و تقاضای سایر کشورها برای مصرف گوشت و دیگر محصولات شترمرغ دانست. تا چندی قبل اکثر مناطق پرورش شترمرغ به افریقای جنوبی، آمریکا، فلسطین اشغالی و استرالیا محدود می شد. در سومین دوره ترقی، مزارع شترمرغ در کشورهای دیگر از جمله کشورهای واقع در اروپای مرکزی و غربی، آسیا و اقیانوسیه توسعه یافته است.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی