تهویه سالن پرورش بوقلمون از نقطه نظر تامین شرایط مناسب هوای داخلی سالن و همچنین کنترل دمای سالن پرورش بوقلمون و دمای هوای آن حائز اهمیت می باشد.در ادامه به بررسی و شرح آن خواهیم پرداخت.

تهویه در ابتدای جوجه ریزی

از همان روز اول که برای ایجاد بستر مناسب برای زندگی جوجه­ ها، لایه نسبتا ضخیمی از پوشال نجاری را کف سالن پخش میکنند تا بدن جوجه ها تماسی با کف سرد سالن نداشته باشد، زندگی آنها آغاز می گردد.
و از آن پس ایجاد شرایط مناسب زندگی برای آنها با تمهیدات مختلف ادامه می یابد.
تمامی موجودات و از جمله بوقلمون در محدوده مناسبی از عوامل محیطی مختلف بهتر عمل میکنند.
از جمله این عوامل دما، رطوبت محیط و گازها (آمونیاک، گاز کربنیک، گاز اکسیژن، گرد و غبار) را می توان نام برد.
در طول دوره پرورش اولیه و رشد بوقلمون ها، تهویه نقش اساسی در تأمین شرایط مناسب از نظر این عوامل بازی میکند.
چه بسا ورود هوای سرد و نمناک به سالن های سرد باعث گرفتن رطوبت بستر نشود و چه بسا بستر چنان خشک باشد که افزودن رطوبت به هوای سالن ضرورت یابد.
در واقع نقش اساسی تهویه، در درجه نخست، تامین محیط راحت از نظر دما و نیز تامین هوای تازه است.
کنترل رطوبت و گازها نقش های جنبی تهویه محسوب می شوند.
ایجاد محیط راحت از نظر دما مستلزم رعایت اصول عایق کاری سقف و کف و بدنه سالن در ضمن رعایت اصول فنی و ملاحظات اقتصادی است.
چفت و بست بودن تمامی سطوح و از بین بردن منافذ و روزنه های هرز و استفاده از پوشش های مناسب بر روی دریچه های موجود (مثل شاتر هواکش ها) نقش مهمی در اقتصاد تهویه دارد.
برای درک بهتر اهمیت عایق کاری سقف،کف و بدنه سالن پرورش بوقلمون و ابعاد ساخت و مصالح ساخت به مقاله ی خصوصیات سالن های پرورش مراجعه فرمایید.   لینک مقاله
تهویه سالن های پرورش بوقلمون نیز همچون سالن های پرورش مرغ شامل تهویه حداقلی، تهویه حداکثری و تهویه تونلی است.
تهویه حداقلی به مقدار تهویه ای گفته می شود که در روزهای اولیه پرورش جوجه ها و حتی در فصل زمستان اعمال میگردد و هدف از آن کنترل میزان آب و گاز کربنیک سالن است.
نیازهای بوقلمون ها در هفته­ های مختلف پرورش برای کنترل این دو عامل در فصل زمستان در جدول ذیل، آمده است.

جدول حداقل تهویه سالن های پرورش بوقلمون در فصل زمستان به ازای ۱۰۰۰ قطعه بوقلمون(فوت مکعب در دقیقه)

در تهویه سالن پرورش بوقلمون تهویه حداقلی سالن از طریق کنترل زمانی انجام می شود و لازم است بعد از چند دقیقه، هواکش هابه کار بیافتند تا بخار آب و گاز کربنیک تولیدی سالن را خارج کنند.
حداکثر دوره تناوبی کار هواکش ها ۳ دقیقه است.  که این زمان­بندی توسط تایمر تنظیم میگردد.
در صورتی که ظرفیت هواکش های تهویه حداقلی در دوره اولیه پرورش ۳ برابر ظرفیت مورد نیاز جوجه ها باشد، تهویه حداقلی به این معنی است که هواکش ها یک دقیقه کار کنند و دو دقیقه خاموش شوند.
برای کنترل رطوبت سالن و جلوگیری از افزایش سرایت رطوبت به بستر، مناسب است که حداقل هر هفته و یا هر دو هفته یک بار، تهویه حداقلی یابد.
میتوان از ابزارهای اتوماتیک برای کنترل دمای سالن پرورش بوقلمون بیشتر استفاده کرد. تهويه در واقع روش اصلی تبادل هوا و تنظیم رطوبت سالن است.
برای کنترل رطوبت به ویژه در فصول سرد هر هفته یک بار رطوبت نسبی سالن اندازه­ گیری شود.
در روزهای اول رطوبت نسبی برابر ۵۰ درصد باشد. به تدریج در هفته های بعد رطوبت نسبی افزایش یابد و در ۴ تا ۶ هفته اول در محدوده ۶۰ تا ۶۵ درصد نگه داشته شود.
توجه شود که رطوبت نسبی سالن از ۷۰ تا ۷۵ درصد بیشتر نگردد و الا مشکل رطوبت بستر بوجود خواهد آمد.

یکی از روش های مناسب تهویه و خشک کردن بستر در زمستان ها، “تهویه داخلی” و بکار انداختن هواکش های داخل سالن است.
این هواکش ها موجب به جریان انداختن هوای ساكن داخل سالن شده و جریان هوا موجب خشک شدن بستر می گردد.
استفاده از تهویه داخلی در تمامی مواقع سال موجب توزیع هوای تازه در سالن می شود.
گرما یا سرمای تولید شده اضافی برای سالن را به صورت یکنواخت توزیع می کند، از ایجاد لایه بندی حرارتی در سالن جلوگیری به عمل می آورد و همواره هوای مستعمل و مانده سالن را به صورت یکنواخت در اختیار هواکش های خارجی قرار می دهد.
لازم است استفاده از این هواکش ها سازگار با اندازه پرندگان و ترتیب قرار گرفتن جایگاه های آزمایشی باشد.
برای سالن های پرورش اولیه از هواکش های کوچکتر و برای سالن های پرورش بوقلمون های بزرگتر و نیز در فصل تابستان از هواکش های داخلی بزرگتر استفاده به عمل می آید.
تهویه داخلی نباید روی سر جوجه ها ایجاد کوران هوا کند. کنترل آنها به ویژه در دوره پرورش اولیه به صورت دستی انجام می شود.
هواکش ها در فاصله های حدود ۳۰ متر از یکدیگر قرار داده می شوند.
با این وجود تهویه داخلی را می توان با ترتیب های متفاوتی اجرا کرد. از جمله نحوه چیدمان هواکش ها می توان به روش های دایره ای، متقاطع، یک طرفه و تونلی اشاره کرد.

تهویه سقفی

اهمیت تهویه سالن پرورش در دوره رشد بوقلمون ها:

در دوره رشد نیز تأمین دمای مناسب و هوای تازه برای بوقلمون ها بسیار ضروریست.
از آنجا که در تمامی شرایط آب و هوایی تأمین هوای مورد نیاز (اکسیژن) به راحتی انجام می­شود، لذا تهویه را از نظر فصول مختلف سال و از نظر مکانیزاسیون آن تقسیم بندی می کنند.
تهویه از نظر فصول مختلف سال به سه نوع تهویه زمستانه، تابستانه و فصول ملایم تقسیم می شود.
و تهویه از نظر مکانیزاسیون آن، به دو نوع «تهویه طبیعی» و «تهویه مکانیکی» طبقه­ بندی می گردد.
تهویه زمستانه همراه با سیستم گرمایش و تهویه تابستانه همراه با سیستم سرمایش است.
ولی تهویه در فصول معتدل بهار و پاییز از نظر دما دردسر و ریسک کمتری دارد.
تهویه سالن پرورش بوقلمون تهویه طبیعی همواره تابع دو نیروی وزش باد و جهت برخورد آن به بدنه سالن و نیز نیروی «همرفت» هوای گرم و بالا رفتن و خروج آن از منافذ تعبیه شده در سقف است.
در سالن هایی که از «پرده» در ارتفاع بالای دیوارهای جانبی استفاده می شود، بسته به جهت و شدت وزش باد غالب منطقه، به تنظیم ارتفاع باز پرده می پردازند.
این پرده ها ابزار مناسبی برای کنترل تهویه در فصول سرد هستند بخصوص اگر همراه با تهویه داخلی بکار برده شوند.
استفاده از انواع دوكاره و یا دوبله آن موجب بهبود عملکرد تهویه می­ شود.
در تهویه سالن پرورش بوقلمون در فصول گرم سال برای کنترل دمای سالن پرورش بوقلمون از باد غالب منطقه استفاده بیشتری به عمل می­ آید.
در این شرایط پرده ها را نیمه باز نگه می دارند ولی در هر حالت از ایجاد گوران در سطح سر پرندگان خودداری می­ شود.
بعلاوه در فصول گرم ضرورت استفاده از ادوات سرمایش بیشتر است.

خنک کردن سالن پرورش:

دو روش عمده برای خنک کردن سالن پرورش و بوقلمون ها بکار میرود:

• «انتقال گرما از طریق همرفت»
• «اتلاف گرما از طریق تبخیر»
  روش اول در تهویه طبیعی کاربرد دارد و روش دوم که از نظر فنی و عملی، روش مؤثری برای کاهش دمای سالن به هزینه افزایش رطوبت است، به روش های مختلفی انجام می شود:

1.  پاشیدن آب روی سقف
2.  اسپری آب در بیرون سالن و در جوار دریچه های ورودی هوا برای کاهش دمای هوای بوقلمون
3.  اسپری درشت یا ریز (مه) آب درون سالن. در روش مه­پاش، آب با استفاده از پمپ های قوی و از طریق لوله های نصب شده در سقف و بالای دریچه های ورودی سالن، به صورت ذرات بسیار ریز و معلق در می آید و هنگام خارج شدن از هواکش ها، دمای سالن را کاهش می دهد.
4.  استفاده از سیستم های کولر و قرار دادن پوشال سلولزی یا پوشال کولری در مدخل دریچه های ورودی و دمیدن هوای مرطوب به درون سالن، در دمای تا حد ۳۵ درجه، می توان از این طریق تا۹ درجه دمای سالن را کاهش داد. هرچه میزان رطوبت سالن بالاتر باشد، توانایی سیستم سرمایش تبخیر در کاهش گرما کمتر می شود.
5.  تهویه تونلی و ایجاد جنبش هوا در سطح پرندگان در سالن برای کاهش دمای هوای بوقلمون.در این روش از «اثر باد-سرما» استفاده می شود. زیرا هر چه سرعت هوا در سطح پرندگان افزایش یابد علاوه بر بیرون بردن هوای گرم اطراف بدن آنها، این اثر موجب خنک کردن آنها می گردد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی