سولفاتيازول به میزان ۱ درصد وزن غذا یا سولفامتازين، سولفاکینوکسالین یا سولفادی متوکسین حل شده به میزان 05/0 درصد در آب آشامیدنی را ممکن است به مدت ۶ روز میتوان برای درمان بیماری های میکروبی طیور مورد استفاده قرار داد. استرپتومایسین به میزان ۲۰۰ میلی گرم برای هر پرنده بالغ ممكن است از طريق داخل عضلانی مصرف شود و بعد از ۳ روز تکرار شود.

درمان بیماری های میکربی طیور

درمان کوريزای عفونی

نیتروفوران و تایلوزین نیز ممکن است در درمان بیماری های میکروبی طیور مفید واقع شود. دی هیدرواسترپتومایسین سولفات (تزریق داخل عضلانی) به میزان ۲۰۰ میلی گرم به ازاء هر مرغ آلوده گزارش شده که سبب بهبودی سریع در عرض یکی دو روز می شود و این تحقیق به وسیله مؤلفان استرالیائی صورت گرفته است.

درمان بیماری (CHRONIC RESPIRATORY DISEASE) هرگاه M . GALLISEPTICUM در تخم مرغ های هچ شونده کشته شده باشند آن وقت گله را می توان عاری از بیماری قلمداد نمود. این بدین علت است که در حدود ۵۰ تخم مرغ گذاشته شده به وسیله یک مرغ آلوده محتوی این ارگانیسم ها است و بعد از هچ شدن جوجه های هچ شده آلوده عفونت را به دیگران گسترش می دهند.

کشتن M . GALLISEPTICUM در تخم مرغ های هچ شونده

۱) تخم مرغ­ها به مدت ۲ تا ۳ ساعت به وسیله قرار دادن آنها در انکوباتور تخم مرغ حرارت داده می شوند. بعد از انجام این کار تخم مرغ ها در محلول آبی 04/0 تا 1/0 درصد تایلوزین تارتارات یا اریترومایسین یا جنتامایسین غوطه ور می شوند که درجه حرارت آن بایستی ۲ تا C  5 (درجه حرارت یخچال در خارج از محفظه انجماد) باشد. تخم مرغ ها در محلول به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه غوطه ور می شوند. این متد سبب انبساط محتويات تخم مرغ به وسیله حرارت دادن تا ۳۷ تا ۳۸ درجه سانتیگراد (درجه حرارت انکوباتور) می­شود و غوطه ور شدن در محلول آنتی بیوتیکی خنک سبب چروکیده شدن و ورود محلول می شود که کافی برای کشتن ارگانیسم ها می باشد.

۲- M . GALLISEPTICUM در تخم مرغ ها را نیز می توان به وسیله درمان حرارت دادن کشت مورد درمان قرار داد که در این حالت ارگانیسم ها کشته می شوند اما جنین جوجه کشته نمی شود. تخم مرغ­ها در درجه حرارت اطاق (۲۵ تا C26 ) در یک انکوباتور دارای درجه حرارت C 46 نگهداری می­شوند (برای یک دوره ۱۲ تا ۱۴ ساعته) آن وقت این تخم مرغ­ها برای هچ شدن نرمال در انکوباتور نگهداری می­شوند. این متد مضاری که دارد این است که قابلیت هچ را به میزان ۸ تا ۱۲ درصد تقلیل می بخشد.

کشتن M . GALLISEPTICUM در جوجه های هچ شده

هرگاه گله های دستگاه مادر مشاهده شود که عاری از CRD به وسیله تست آگلوتتیاسیون هستند یا به وسیله تزریق آنتی بیوتیکی مثل استرپتومايسين (۲۰۰ میلی گرم هر ماه) یا دی هیدرواسترپتومایسین آنوقت انتقال تخم مرغی بیماری به خوبی کنترل می شود.

راه دیگر درمان بیماری های میکروبی طیور این است که تایلوزین را به جوجه های تازه هچ شده به وسیله مخلوط کردن در آب آشامیدنی آنها در غلظت 05/0 درصد در اولین روز هچ شدن داد و درمان پیشگیری کننده مشابهی که می توان انجام داد این است که در روز ۴ تا ۵ بعد از هچ شدن این درمان را مورد عمل قرار داد.

متد دیگر تزریق 5/2 میلی گرم ROVAMYCIN به ازاء هر جوجه در اولین روز هچ شدن و سپس مجدداً در چهارمین و پنجمین روز هچ شدن استفاده از این دارو است.

استفاده از TIAMUTIN برای پیشگیری از CRD

از تیامولین در ایران برای پیشگیری و درمان CRD مورد استفاده واقع می شود. این دارو در عملش بر عليه M . GALLISEPTICUM اختصاصی است. همچنین داروی مذکور بر علیه استافیلوکوکسی، استرپتوکوکسی، هموفیلوس و بیهوازی­های اجباری اختصاصی است و باکتریواستاتیک است. تياموتین برای پیشگیری و نیز در مان CRD و کوریزا توصیه شده است. در این جا در درمانی برای برنامه توصیه تیاموتین که به وسیله کارخانه سازنده آن توصیه شده است ذکر می شود.

اولین دز برای پیشگیری در ۱۰۰۰ پرنده در روز تا سن ۶ هفتگی

1) دوزينگ اساسی

۵ گرم به طور روزانه در ۱۲ تا ۱۵ لیتر آب آشامیدنی در چهارمین و پنجمین و ششمین روز

۲) دوزینگ بوستینگ مقدار 5/27 گرم در ۵۰ تا ۶۰ لیتر آب آشامیدنی در ۲۱ روزگی

۳) هر دو دز نیاز به مقدار کلی 5/42 گرم تيامو تین برای ۱۰۰ نیمچه گوشتی دارند.

( راه دوم) (طریقه دیگر برنامه دوزینگ برای ۱۰۰۰ نیمچه گوشتی نگهداری شده تا سن ۷ تا ۸ هفتگی است.

۱) دوزینگ اساسی

مقدار ۵ گرم به طور روزانه در ۱۰ تا ۱۲ لیتر آب آشامیدنی در دومین و سومین و چهارمین روز

۲) اولین دوزینگ بوستر

۲۰ گرم در ۴۰ یا ۵۰ لیتر آب در ۱۸ روزگی

3) دومین دوزینگ بوستر

۳۵گرم در ۷۰ تا ۸۰ لیتر آب در ۳۲ روزگی

درمان های پیشگیری ادعا شده که به ۷۰٪ بهتر شدن ضریب تبدیل غذا به گوشت در استحصال وزن و کاهش در مرگ و میر به میزان ۱۵ درصد انجامیده است.

هنگامی که بیماری مشاهده می شود این نشانه تغذیه ضعیف است و با مدیریت دچار اشکال است و یا فرم­های دیگر استرس شکل گرفته است ارگانیسم های مولده در بسیاری از طيور سالم و پرندگان وحشی یافت می­شود و اینها بیماری را تحت تأثیر فاکتورهای ذکر شده در فوق در مرغداری به وجود می آورند. وقتی بیماری حادث می شود تایلوزین 05/0 تا 1/0 درصد در آب آشامیدنی را می توان به مدت ۳تا ۵ روز تجویز نمود. OXYTETRACYCLINE (ترامایسین) یا کلرتتراسیکلین (اورومایسین) را نیز می توان به میزان ۲۰۰ گرم در تن غذا مصرف نمود. استرپتومایسین، اریترومایسین، اسپيرامایسین و غيره از دیگر آنتی بیوتیک­هائی هستند که می توانند مؤثر واقع شوند.

تیاموتین ۴۵ درصد به صورت گرانول­های محلول بایستی در غلظت 025/0 درصد برای ۳روز متوالی (6/55 گرم در ۱۰۰ لیتر آب) مصرف شود. داروهائی نظیر موننسين، ناراسین یا سالینومایسین با تياموتين ناسازگار هستند و نباید با یکدیگر مصرف شوند. در مان نیز ممکن است برای E . Coli که ارگانیسم پیچیده کننده عادی عارضه است داده شود (در مورد CRD) سایر کوکسیدیواستات ها و داروها را می توان با تياموتین مورد استفاده قرار داد.

درمان سینوویت عفونی

تقريباً ۱۰۰ درصد پرندگان ممکن است آلوده شوند. اما تمام آنها نشانی ها را نشان ندهند. ارگانیسم ها نیز می­توانند از تخم مرغ­ها عبور نمایند.درمان بیماری های میکروبی طیور از جمله سینوویت عفونی و کنترل آن تقریباً مشابه مطالبی است که در مورد M . GALLISEPTICUM ذکر شد.

درمان بیماری وبای مرغان

1- در این بیماری حاملین بی نشانه ای اهمیت دارند که ممکن است بیماری را به گله حساس ببرند. حتی پرندگان آزاد پرواز با سایر گونه های حیوانات ممکن است آلودگی را حمل نمایند.

۲- ترجیح داده می شود که پرندگان را در سنین مختلف در هچ­های متفاوت و جدا از هم به وسیله روش

ALL – IN ALL – OUT پرورش دهیم.

٣- پرندگان بیمار تقریباً در هر نسج بیماری را در فرم حاد دارا می باشند از این رو بایستی با آهک دفن شونده و یا سوزانده شوند همراه با مدفوع و اکسودای خودشان، همین طور غذای آلوده و غیره.

۴- ارگانیسم ها ممکن است برای مدت ۲ تا ۳ روز در خارج از بدن جان سالم بدر برند اما گزارشاتی وجود دارد دال بر این مسئله که جان سالم بدر بردن تا ۱۱ روز امکان پذیر است. ضد عفونی مجتمع مرغداری و وسایل ممکن است با محلول ۱٪ فنول صورت گیرد. فرمالدئید یک درصد، محلول مائی کلرورمرکوریک یا کرزول ۳ درصد نیز قابل استفاده است.

۵- در خاک ۲ تن از آهک را می توان روی یک زمین ۴۰۰۰ متر مربعی پاشید اما لازم نیست (اگر با آفتاب کافی در مواجهه باشد).

۶- شانس عبور آلودگی در تخم مرغها خیلی بعید است.

درمان بیماری پرسینیوز

وقتی یک همه گیری وبای مرغان در مجاورت مجتمع مرغداری است سولفاکینوکسالین را می توان به مقدار 05/0 تا 1/0 درصد برای مدتی به عنوان معیار پیشگیری کننده مصرف نمود. سولفامرازین 5/0 درصد در غذا را می توان برای مدت ۵ روز در طول همه گیری تجویز نمود. کلر مایسیتین را می توان داخل عضلانی به میزان ۲۰ میلیی به ازاء یک کیلو وزن بدن مصرف نمود. کلرتتراسیکلین واکسی تتراسایکلین (ترامایسین) را می توان به میزان mg 40 به ازاء یک کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق داخل عضلانی بکار برد. داروهای سولفامیدی بهتر هستند چون آنها می تواند در آب بدون هدر دادن وقت و انرژی در تزریقات مورد استفاده واقع شوند.

درمان بیماری سالمونلوز (پاراتیفوئید)

با مشاهده یک همه گیری پاراتیفوئید سولفامرازین یا سایر آنتی بیوتیک های وسیع الطیف را ممکن است مورد استفاده قرار داد نیتروفوران یا فورازولیدون را ممکن است به میزان GR ۱۰۰ در تن غذا به مدت ۲ هفته یا تا زمانی که مرگ و میر متوقف شود به کار برد. بعضی از سوش ها ممکن است مقاومت داروئی نشان دهند و پرندگان بهبودی یافته از بیماری ممکن است به عنوان حاملین بیماری باقی بمانند از این رو اینها نباید برای مقاصد تولیدمثل مورد استفاده قرار گیرند.

به منظور درمان بیماری های میکروبی طیور و نیز کنترل این بیماری اقدامات زیر بایستی صورت گیرد:

1. مشاهده بهترین معیارهای بهداشتی بهترین فاکتور برای جلوگیری از بیماری است.
2.  گله مادر بایستی عاری از ارگانیسم ها باشد ممکن است در صورت امکان به وسیله کشت سواب مدفوع تست شوند.
3. موش­ها بایستی از بین برده شوند و پرندگان آزاد پرواز از سالن طیور بایستی رانده شوند و مانع ورود آنها به سالن مرغداری شد.
4.  پودر گوشت، پودر استخوان و پودر ماهی را از منبع تهیه کننده مطمئن و بهداشتی خریداری نمائید و در صورت امکان هر LOT بایستی به وسیله کشت میکربی قبل از استفاده آزمایش شود.
5.  انکوباتور محلی است که تمام جوجه های به تازگی هچ شده می توانند در آن آلوده شوند. از این رو انکوباتور بایستی خوب تمیز شود، ضدعفونی گردد و بخور داده شود. برای بخور دادن مقدار ۱۵ گرم پتاسیم پرمنگنات را با ۳۰ میلی لیتر فرمالین در ظرف شیشه ای مخلوط می­کنیم تا گاز فرم­الدئید کافی برای ضدعفونی ۸۰ فوت مکعب فضای بسته یا اطاق تولید نماید.
6. واکسن برای آن موجود نیست اما بعضی از مؤلفان کشت آبگوشت غیر فعال شده فرمالين را از برای سالمونلای مسئول بیماری در یک فارم پیدا کرده اند که برای واکسیناسیون پیشگیری کننده مفید واقع شده است.
7. تخم مرغ ها برای هچ شدن نیز بایستی تمیز شوند، ضدعفونی گردند (در روی سطح) به وسیله پهن کردن یک ماده ضدعفونی کننده یا به وسیله دود دادن قبل از قرار دادنشان برای هچ شدن برای دود دادن تخم مرغ ۵۰گرم پرمنگنات پتاسیم را ممکن است با ۷۵ میلی لیتر فرمالین به منظور دود دادن یک انکوباتور بسته و ۵ فوت مکعبی که تخم مرغها را برای خوابانیدن به منظور هچ کردن در اختیار دارد مخلوط نمود اما در هر مورد حداقل ۲۴ ساعت قبل از شروع انکوباسیون این کار بایستی صورت گیرد.

درمان بیماری پولوروم

درمان از حامل شدن پرندگان جلوگیری نمی کند. درمان این پرندگان بنابراین یک پیشنهاد سؤال برانگیز است. برای درمان نیتروفوران و سولفامرازین خوب هستند، تری متوپریم و سولفادیازین، آمپی سیلین و سایر آنتی بیوتیک های بالاتر را ممکن است مورد آزمایش قرار داد. هرچند بهتر این است که بیماری را به وسیله تست کردن پرندگان و قربانی کردن مثبت ها و راکتورهای مشکوک در بین مادران و در صورت امکان کاهش جمعیت گله و وارد کردن پرندگان غیرآلوده و شناخته شده منفی از نظر پولوروم ریشه کن نمود.

درمان بیماری تیفوئید ماکیان

داروهای تجویز شده برای درمان پاراتیفوئید مؤثر هستند اما حاملین بیماری مثل بیماری پولوروم در نجات یافتگان از بیماری ادامه پیدا می کند .

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی