خوراک بلدرچین و دیگر پرندگان داری میکروارگانسیم های می باشد که برای پرنده مضر است . برای کنترل میکروارگانیسم های خوراک بلدرچین روش های متفاوتی از جمله خوراک پلت شده ،پروبیوتیک ها ،اسیدهای آلی ،آمینوسلیکات ها ، و غیره که در ادامه به شرح استفاده از هرکدام به طور کلی می پردازیم.

روش های کنترل میکروارگانیسم های خوراک بلدرچین

1. پلت کردن خوراک ساده ترین روشی است که می توان پیشنهاد کرد ولی کاملترین روش نیست زیرا درست است که به علت بخاردهی به اقلام دان بعد از میکس و فشرده سازی آن ها بسیاری از میکروارگانیسم ها می میرند ولی ممکن است که پس از گذشت زمان مجدداً به انواع میکروارگانیسم ها آلوده شوند.
2.  پروبیوتیک ها که موجوداتی ریز هستند با اعمال برخی روش ها می توانند تا حدی جلوی فعالیت های میکروب­های بیماری زا را در بدن بلدرچین یا هر پرندۀ دیگری بگیرند که البته به توضیح زیادی جهت بکار گیری آن ها نیاز نداریم زیرا این موجودات به همراه چین ها و در احشاء آن ها هم زیستی دارند و کار خود را انجام می­دهند و تنها می توان گفت که پروبیوتیک ها از طریق رقابت غذایی ، چسبیدن به میکروارگانیسم های بیماری­زا و ساخت مواد آنتی باکتریال در این زمینه به بلدرچین ها کمک می کنند و از نظرهای دیگری در زمینه تحریک بدن برای تولید آنتی بادی و کمک به متابولیسم مواد غذایی به فعالیت می پردازد که نشان دهنده اهمیت مثبت این موجودات است.
3.  اسیدهای آلی دسته سوم بازدارنده های باکتریایی و قارچی در خوراک هستند به گونه ای که اگر پیش از مصرف خوراک توسط گله به آن مقداری از این اسیدها بیفزاییم می توانیم جلوی رشد بسیاری از میکروارگانیسم­ها را بگیریم که البته به ازاء میزان آلودگی خوراک می توان دوزهایی در بازه ۱- ۲۵٪ را در جیره بلدرچین تزریق نمود و با اینکه می توانیم با تغییر این میزان دوز در سرعت پاکسازی دان تغییر ایجاد کنیم. برای رشد کپک ها نیز می توان تا یک چهارم میزان كل جيره به آن اسید آلی اضافه نمود تا رشد قارچ ها هم تا حد قابل توجهی متوقف شود و در کنار آن حرارت و رطوبت کافی را برای جلوگیری از رشد آن ها که بسیار مؤثر است رعایت کنیم.
4.  آلومينوسیلیکات ها به عنوان فاکتور بعدی در جهت کنترل باکتری ها و قارچ ها می توانند مطرح باشد (همچنین به عنوان یک آنتی توکسین قارچی) زیرا به ازای استفاده از آن به میزان 5% – 2/1 % كل وزن جیره می­تواند تأثیر بسیار خوبی بر کاهش سموم بگذارد.
5. ذغال فعال مقوله ای کوتاه است که برای آن نیز می توان گفت یک آنتی توکسین مؤثر است که در صورت استفاده آن به میزان یک پنجم کل وزن جیره می توان شاهد کاهش چشمگیر اثرات توکسینی قارچ ها بود.
6. دود دهی با فرمالدهید می تواند در حین میکس کردن به مدت ۵ دقیقه تا حدود 5 سانتی متری دان را از اثرات میکروبی مصون کند و هیچ گونه تأثیرات سوئی را از نظر خوش خوراکی و سم گرایی بر روی دان و خوراک باقی نگذارد و این در حالی است که غیر از فرمالین سایر مواد شیمیایی یا آنقدر ضعیف هستند که به خوبی نمی­توانند خوراک را ضد عفونی کنند و یا اثرات مخربی بر روی خوراک دارند.
7. استفاده از مانوز که یک قند 6 کربنی است و می تواند با پر کردن محل های اتصال میکروب سالمونلا به روده مانع از چسبیدن این میکروب به آن شود و حاصل آن دفع بی خطر سالمونلا باشد که از این قند نیز برای پیشگیری از ابتلا به سالمونلا می توان در جیره استفاده کرد.
8.  استفاده از اشعه جهت کنترل میکروارگانیسم ها روش غیر متداول ولی امکان پذیر است و می توان با تاباندن اشعه در سطوح ۲۰- ۵ بر خوراک بلدرچین علاوه بر نابودی چشمگیر میکروارگانیسم ها به افزایش رشد بلدرچین­ها در پی مصرف بیشتر خوراک و بازدهی بسیار بهتر آن ها دست یافت و این در حالی است که هیچ گونه مشکل خاصی در مصرف این نوع خوراک دیده نشده است.

 مواردی کم خرج که می توانند تغذیه را بهینه کنند

1.  سنگریزه یکی از همان موارد فوق است چرا که این شیء به طور غیر مستقیم می تواند عمل هضم غذا را به علت سایش و مشابهت عملی با آسیاب بین ۳ تا ۱۰ درصد تسهیل کند و راندمان خوراک و در نتیجه رشد بلدرچین را بالاتر ببرد.
2.  استفاده از زئوپلات ها که می توان با به خدمت گرفتن آن ها در خوراک هم خوراک ارزان تری را تولید و مصرف کرد و هم راندمان گله را تا محدوده ای قابل توجه متغییر ساخت البته خواص بسیار دیگری از جمله کاهش احتمال کوکسیدوز ، افزایش کیفیت پوسته تخم ها، حذف هزینه خشک کردن کودها، جذب عناصر سمی، جذب و خنثی سازی اثر سموم قارچی و باکتریایی و تحریک رشد بلدرچین ها را می توان نام برد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی