دراین پست به معرفی و شناخت انواع نژاد بزهای چند منظوره مانند آناتولیان سیاه ، آنگلونوبيان ، باگوت و غیره را بررسی می کنیم.

نژادهای چند منظوره

آناتولیان سیاه

این نژاد بز در ترکیه پرورش داده می­شود و هدف از پرورش آن تولید گوشت، شیر و الياف است. آنها بخشی از نژاد سوریه ای هستند و اغلب به رنگ سیاه دیده می­شوند ولی ممکن است به رنگ های قهوه ای و خاکستری هم باشند.

آنگلونوبيان

این نژاد با تلاقی بز انگلیسی با نرهای نژاد هندی و آفریقایی و در کشور انگلستان منشأ گرفت. نژاد آنگلونوبیان یک نژاد چند منظوره است که برای تولید گوشت و شیر مفید است. این نژاد شیر زیادی تولید نمی کند ولی شیر آن دارای میزان چربی زیادی است. فصل تولیدمثلی در این نژاد طولانی تر از نژادهای سوییسی است بنابراین این امکان وجود دارد که در طول سال شیر تولید کند.

از آنجایی که این نژاد، با شرایط آب و هوای گرم سازگاری دارد. در بسیاری از برنامه های اصلاح نژادی در مناطق گرمسیر برای افزایش تولید شیر و گوشت نژادهای محلی استفاده می­شود.

آنگلونوبیان یک بز بزرگ، مغرور و باشکوه است. دلیل نام گذاری آن به علت نوبیا در منطقه آفریقای شمال شرقی است. در ابتدا این نژاد از آفریقا، مناطق غربی و هند به انگلستان آورده شد. پرورش دهندگان انگلیسی، بز نر این نژاد را با بز ماده انگلیسی تلاقی دادند و بز آنگلونوبیان را تولید کردند.

بز آنگلونوبيان دارای گوش های بلند و آویزانی است که تا نزدیک چانه آویزان هستند و معمولاً این نژاد دارای موهای کوتاهی است و بیشتر به رنگ های سیاه، قرمز و قهوه ای مایل به زرد دیده می­شود که دارای ترکیبی با رنگ سفید در آن است. وزن بز ماده ۶۱ کیلوگرم یا بیشتر و وزن بز نر 5/79 کیلوگرم است.

باگوت

این نژاد در حال انقراض است. بز باگوت، قدیمی ترین نژاد بز در انگلیس می باشد. داستان این بز به سال ۱۳۸۰ برمی گردد. در زمان پادشاه ریچارد دوم این نژاد برای شکار استفاده می شده است.

این نژاد برای شیر و یا گوشت پرورش داده می شود ولی به صورت تجاری نمی توان استفاده کرد.

بیتال

این نژاد برای تولید گوشت و شیر پرورش داده می شود. بیشتر در هند و پاکستان و در رنگ های قرمز و سیاه و با گوش های آویزان دیده می­شود. نرها دارای شاخ های بلند و پیچ خورده می باشند. نژاد بیتال بیشتر شبیه نژاد جامناپر است ولی کمی کوچکتر می باشد.

بنادیر

نام های دیگر این نژاد دیگ­وین و دگوئین است. بیشتر در شمال سومالی یافت می شود و برای تولید گوشت و شیر مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً در رنگ سیاه یا قرمز خال­دار یافت می شود.

بوج

این نژاد در شمال شرقی برزیل یافت می شود و معمولاً برای تولید شیر و گوشت پرورش می یابد. بزهای بوج معمولاً سیاه رنگ هستند و گوش های سفید یا خال دار آویزان دارند منشأ این نژاد از نژاد کوچی هند می­باشد.

کارپاتیان

این نژاد در جنوب شرقی اروپا یافت می شود و برای تولید گوشت و شیر پرورش می یابد. نژاد کارپاتیان دارای موی بلند و گوش­های پیچ خورده ای است. این نژاد را می توان در رومانی به رنگ­های مختلف پیدا کرد ولی در لهستان بیشتر به رنگ سفید دیده می شود.

چارنگورا

این نژاد بیشتر در پرتغال و برای تولید گوشت و شیر پرورش داده می شود. معمولاً به رنگ قرمز وجود دارد. برخی از آنها دارای شاخ هستند و شاخ های آنها به صورت پهن و پیچ خورده می باشند. این نژاد منشأ نژاد آلگارویا است.

یاشان پولد

این نژاد برای تولید گوشت و کشمیر نگهداری می شود و بیشتر در چین وجود دارد. نام دیگر این نژاد چنگدپولد است.

چیگو

این نژاد در نواحی شمال هند یافت می شود و برای تولید کشمیر و گوشت نگهداری می شود. نژاد چیگو به رنگ سفید با شاخ های بلند پیچ خورده یافت می شود.

گوین گگت

این نژاد به دلیل شیر و گوشت تولیدی نگهداری نمی شود. تلاش می شود که اصلاح نژاد این بز به گونه ای صورت گیرد که نژادی بسیار مشابه این نژاد به وجود بیاید ولی این کار دشوار است. منشأ این نژاد از یک نوع بز در جنوب سوئد در قرن نوزدهم است. معمولاً دارای شاخ می باشد و در رنگ های خاکستری، قهوه ای یا سفید وجود دارد. موهای این نژاد بلند است.

هاسی

این نژاد یک نوع تغییر یافته از نژاد کوهی آلبانی است و دارای هیکل بزرگی می باشد.

بیشتر در شمال شرقی آلبانی یافت می شود و برای تولید گوشت و شیر پرورش می یابد و دارای رنگ قرمز با گوش های افتاده است.

ایرلندی

این یک نژاد مو بلند است که در ایرلند یافت می شود. به رنگ­های سفید، سیاه و خاکستری وجود دارد. این نژاد برای تولید گوشت و شیر پرورش می یابد.

نروژی

این نژاد در تمام نروژ وجود دارد و برای تولید شیر و گوشت پرورش می یابد. دارای موهای بلند است و به رنگ های خاکستری، آبی، سفید یا رنگی دیده می­شود.

والياس بلک نک

این نژاد در جنوب غربی سوییس یافت می شود و یک نژاد گوشتی- شیری است. قسمت جلوی بدن این نژاد سیاه و بقیه بدن او سفید است و دارای موهای بلند می باشد.

یک سویه ایتالیایی از این نژاد به نام “والسانا” وجود دارد که خط جدا کننده قسمت سفید و سیاه آن در مقایسه با نژاد سوییسی در قسمت جلوتر بدن آن وجود دارد. سویه ایتالیایی بسیار کاهش یافته است.

زین جیانگ

این نژاد برای تولید شیر، کشمیر و گوشت استفاده می شود. در کوه­های زین جیانگ در چین یافت می شود و به رنگ های سفید، سیاه و قهوه ای وجود دارد.

زالاوادی

این نژاد در هند وجود دارد و برای تولید شیر، گوشت و مو پرورش داده می شود و شکل شاخ­های آن مثل درب باز کن بطری است.

ژیوولین بلک

این نژاد در شمال چین یافت شده و برای تولید کشمیر و گوشت نگهداری می شود.

پیگمی

این بز در ابتدا کامرون داف نامیده می شد. این نژاد بیشتر محدود به کشورهای آفریقای غربی است.

شکل های مشابهی از بزهای پیگمی ممکن است در آفریقای شمالی، کشورهای آفریقای جنوب غربی و آفریقای غربی دیده شود. این نژاد به انگلیس، کانادا و آمریکا برده شد و برای تحقیقات باغ وحش ها و برخی پرورش دهندگان مشخصی استفاده شد.

این نژاد دارای موهای با اندازه متوسط است که تراکم آن با فصل و آب و هوا تغییر می کند. در نرها ریش با حجم زیاد و بلند دیده می شود و رشد موی آن زیاد است. این نژاد در تمام رنگ­ها دیده می شود ولی اغلب به رنگ خاکستری و به صورت تیره و روشن از یک ناحیه بدن به ناحیه دیگر است. جلوی پیشانی، گوش­ها و چشم ها و پوزه روشن تر از بقیه نواحی هستند.

وراتا

یک نژاد گوشتی – شیری است که در اسپانیا یافت می شود. به رنگ­های خاکستری یا سیاه است و دارای شاخ­های پیچ خورده می باشد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی