استفاده از HAMYCIN به میزان 10 میلی لیتر از سوسپانسیون در لیتر آب آشامیدنی به مدت 7 تا 10 روز در کنترل بیماری مؤثر است.برای دریافت اطلاعات در زمینه کنترل و درمان بیماریهای قارچی طیور ( درمان بیماری آسپرژیلور ، درمان و کنترل مایکوتوکسیکوزیس ) ادامه مطلب را مشاهده نمایید.
درمان بیماری های قارچی طیور
درمان بیماری آسپرژیلور
به طور کلی درمان بیماری آسپرژیلور عارضه توصیه نمی شود هرچند برای به حداقل رسانیدن گسترش بیماری منبع آلودگی بایستی برطرف شود که برای این منظور انجام اقدامات زیر لازم می شود.
- بهداشت مؤكد هچری
- استفاده از پوشال خشک روی کف سالن مرغداری
- از ریخت و پاش آب و غذا روی بستر جلوگیری شود.
- از استفاده از موادی که رشد قارچ را تسریع می کند به عنوان مواد بستر بایستی جلوگیری شود.
- نواحی آلوده با ۱٪ سولفات مس برای کشتن قارچها بایستی اسپری شود.
- برای درمان بیماری آسپرژیلور اضافه کردن ممانعت کننده های رشد قارچ در غذا مثل داروی JENTIAN SODIUM PROPIONATE مورد نظر قرار گیرد.
کنترل و درمان بیماری برفک (FAVUS)
به طورکلی کنترل و درمان بیماریهای قارچی طیور بر مبنای اصول زیر استوار است.
- پرندگان جدید بایستی برای نشانی ها و جراحات بیماری در زمان جایگزینی چک شوند. پرندگان بیمار بایستی جدا شده و به طور مجزا نگهداری شوند. در صورت لزوم پرندگان بیمار بایستی کشته شوند. غوطه ور ساختن پرندگان در محلول BROMOSALICYL 4 CHLORANILICیا PENTA CHLOROPHENOL (یا پماد HIMAX) را می توان برای استعمال قارچی مورد استفاده قرار داد.
- استفاده از سولفات مس از طریق آب آشامیدنی به نسبت 1 به ۲۰۰۰ یک روز در میان به مدت ۵ تا ۷ روز نتایج خوبی در بر داشته است.
- استفاده از MYCOSTATIN به میزان ۲۰۰ گرم در تن غذا که به مدت ۷ تا ۱۰ روز مداوم مصرف میشود به بهبودی خوبی می انجامد.
- بهداشت خیلی خوب و برنامه های مدیریت عالی را بایستی مورد عمل قرار داد.
- استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها بایستی مورد توجه واقع شود.
درمان بیماری CANDIDIASIS(THRUSH)
تمیز کردن، مراقبت مدیریتی صحیح، استفاده کافی از مکمل ویتامین A برای پیشگیری از بیماری از مسائل اساسی محسوب می شوند. هرگاه بیماری تکامل حاصل نماید آن وقت تجویز ۲۰۰ گرم مایکواستاتین در تن غذا و نیز ۷۱ تا ۱۲۵ میلی گرم NYSTATIN غذا در گسترش بیشتر بیماری مؤثر می باشد و می تواند به طور کامل محتوای قارچ را در چینه دان از بین ببرد. HAMAYCIN گفته می شود که در مقابل C. ALBICANS مؤثر است. ممکن است با پنبه استریل به طور خارجی یا خوراکی به نحوی که در مورد آسپرژیلوس ذکر شد مصرف نمود.
درمان کریپتوکوکوزیس
برحسب یک گزارش اضافه کردن یک قاشق غذاخوری از محلول ۳۳ درصد POTASSIUM IODIDE در آب آشامیدنی برای ۲۰۰ پرنده کمک کننده بوده است. سایر داروهای ضدقارچ ذکر شده برای درمان عفونت کاندیدیایی نیز ممکن است مفید واقع شود.
درمان و کنترل مایکوتوکسیکوزیس
از آنجائیکه غالب مایکوتوکسین ها غیر آنتی ژنیک هستند بنابراین استفاده از تست های سرولوژیکی برای تشخیص توکسیکوزیس قارچی کمک کننده نیست و پرندگان ایمنیت در مقابل توکسیکوزیس قارچی ایجاد نمی نمایند.
برای کنترل و درمان بیماریهای قارچی طیور از جمله درمان و کنترل مایکوتوکسیکوزیس قارچی محتويات رطوبت غذا بایستی زیر ۱۴ درصد باشد و تهویه صحیح بایستی در اطاق انبار حکمفرما باشد. کیسه گونیهائی که برای نگهداری دانه های نباتی مورد استفاده قرار می گیرند بایستی بعد از جوشانیدن آنها در آب جوش و خوب خشک کردنشان در آفتاب مصرف شوند. برای جلوگیری از آسپرژیلوس، اسپری 5/0 تا یک درصد محلول PENTACHLOROPHENOLیا SODIUM PENTACHLOROPHENATE روی کف مواد بستر سالن طیور مشخص شده که مفید واقع شده است.
محلول SODIUM PENTOCHLOROPHENATE را می توان برای تمیز کردن نواحی نشان دهنده رشد قارچ مورد استفاده قرار داد. هرگاه مقدار ویتامین و پروتئین در جیره غذائی افزایش پیدا کند آنگاه جیره غذایی نیز می تواند مایکوتوکسین ها را کاهش دهد آفلاتوکسین را می توان به وسیله بسیاری از مواد شیمیائی نظیر آمونیاک، کلر، دی اکسید گوگرد، گاز ازن یا اتوکلاو کردن طولانی در فشار بالا و غیره از بین برد. اما این که از نظر اقتصادی انجام این کارها صحیح باشد یا خیر هنوز مشخص نشده است. خورانیدن اورومایسین گزارش شده که از شدت آفلاتوکسیکوزیس کاسته و احتمالاً او کراتوکسینها را نیز تقلیل داده است. غیر فعال سازی شیمیائی آفلاتوکسین ها در غذا به وسیله مخلوط کردن اسید پروپیونیک یا هیپوکلریت سدیم تصور شده است که مفید است اما تحت شرایط فیلدی این موضوع به اثبات نرسیده است.
GENTIAN VIOLET اخیراً به عنوان یک ممانعت کننده عالی قارچها و باکتری های گرم مثبت مثل استافیلوکوکسی و کلستریدیوم ها توصیه شده است. هم چنین ادعا شده است که تولید تخم مرغ را افزایش داده و کفایت غذا را به میزان ۸ درصد بالا برده است. برحسب گزارشات STEWART و همکارانش در سال ۱۹۸۰ ویوله دوژانسیان تحت تأثیر اسید واقع شده که به یک تن غذای حیوانی افزوده شده در کنترل آلودگیهای قارچی مؤثر بوده است. رژیم غذایی با استفاده از ویوله دوژانسیان نیز گفته می شود که تا حدی نیمچه های گوشتی را از افسردگی و کاهش وزن استحصالی حاصله از آفلاتوکسین وقتی به میزان 5/2 میلی گرم در کیلو اضافه شده مؤثر بوده است. ویوله دوژانسیان همچنین مشخص شده که مانع رشد A . FLAVUS، A.FUMIGITUS و FUSARIUM OXYSPORUM و CANDIDA . SPP شده و خیلی مؤثر بوده است. اخیر نشان داده شده است که اضافه کردن HYDRATED SODIUM و CALCIUM ALUMINOSILICATE به میزان 5/0 درصد در غذا آفلاتوکسینها را در غذا جذب کرده و در مقابل آفلاتوکسیکوزیس حفظ می کند.
به طور کلی در درمان و کنترل آفلاتوکسینها بایستی به نکات زیر نیز توجه نمود.
- هرگاه منبع توکسین از جوجه های آلوده برطرف شود معمولاً جوجه ها در عرض یک هفته بهبودی یافته و تولید به برگشت به وضع عادی در عرض ۲ تا ۴ هفته گرایش پیدا میکند.
- در جائی که با مشکلات ثانویه روبرو می شویم این وضعیت بایستی به شرح زیر درمان شود. افزایش مقادیر پروتئین و انرژی جیره غذائی توصیه می شود تا درمان تسریع شود و به تولید نرمال برگردد.
- از استفاده از دانه های نباتی صدمه دیده و کپک زده و با مقادیر رطوبت زیاد خودداری کنید. دانه های نباتی را در حالی که صدمه حشرات را می توان از بین برد انبار کنید.
- از آلودگی غذاها به وسیله باران از طریق آب خوری هایی که چکه می کنند و در داخل تراف های غذا برگشت می نماید خودداری کنید.
- از انبار کردن غذاها در تغارها در جائی که احتمالاً آب جمع می شود خودداری کنید.
- غذاها را از نظر رشد کپک چک کرده و از دادن این قبیل غذاهای کپک زده به جوجه ها خودداری نمائید.
- در فواصل منظم دانخوری ها را به طور کامل تخلیه نمائید.
- استفاده از ممانعت کننده های قارچ را ممکن است پاس بدارید و از آنها استفاده کنید. استفاده از MYCOAD به میزان 5/2 کیلو در تن غذا توصیه شده است.
- بهداشت کلی مجتمع مرغداری را توسعه دهید.
نظرات کاربران
2:27:55 AM