ریفامپین، آنتی بیوتیکی است که علیه استافیلوکوک ها و اجرام داخل سلولی (مانند گونه های کلامیدوفيلا) مؤثر است. همچنین رونیدازول، یک داروی ضد پروتوزوئری ۵- نتيروایمیدوازول است که برای درمان هیستومونیازیس در بوقلمون­ها بکار رفته است. در ادامه به معرفی داروی ریفامپين و رونیدازول در طیور می پردازیم همچنین موارد مصرف و تداخل های دارویی آن ها را بررسی می کنیم.

ریفامپين                                                                                                       RIFAMPIN

نام تجاری

ریفادین، ریماکتان، روفکت، ريفالدازین، ریفامایسین و ریفامپیسین (BP)

گروه دارویی

داروی ضدباکتریایی

موارد مصرف

ریفامپین، آنتی بیوتیکی است که علیه استافیلوکوک ها و اجرام داخل سلولی (مانند گونه های کلامیدوفيلا) مؤثر است. همچنین دارو ممکن است در درمان عفونت استافیلوکوکی مزمن مفید باشد مانند چرکی شدن شدید پوست و استئومیلیت مزمن، ولی بهتر است دارو همیشه با آنتی بیوتیک دیگر بکار رود، زیرا مقاومت به سرعت ایجاد می­شود. در پرندگان، ریفامپين غالباً در ترکیبات چند دارویی (مانند ایزونیازید، اتامبوتول، كلوفازیمین، سیپروفلوگزاسین یا انروفلوگزاسین) برای درمان عفونت های مایکوباکتریایی مصرف شده است. وضعیت مقاومت نسبت به ریفامپین و ریفابوتین مشابه است. به دلیل مشکل اطمینان یافتن از دفع كامل عفونت و همچنین نگرانی از قدرت پخش بیماری قابل انتقال از حیوان به انسان تحت شرایط خاص، تمایل دامپزشکان در درمان مایکوباکتریوزیس متفاوت است.

تداخل های دارویی

به دلیل اینکه ریفامپین مشخص شده است که موجب القاء آنزیم های میکروزومی کبد می شود، لذا داروهایی که توسط این آنزیم ها متابولیزه می گردند ممکن است نیمه عمرشان کوتاه شده و غلظت های سرمی آنها کاهش یابد. داروهایی که از این طریق متأثر می شوند عبارتند از: پروپرانولل، کینیدین، داپسون، کلرامفنیکل، کورتیکوستروئیدها، داروهای ضدانعقادی خوراکی (مانند وارفارین)، بنزودیازپین ها (مانند دیازپام) و باربیتورات­ها (مانند فنوباربیتال). ریفامپین ممکن است سبب کاهش غلظت های سرمی کتوکونازول شود، اگر توأماً مصرف شوند. تضاد اثر خارج از بدن، زمانی که ریفامپین همراه با آنتی بیوتیک های فلوئوروکینولونی تجویز شود، گزارش شده است و لذا مصرف همزمان توصیه نمی شود.

رونیدازول                                                                                                 RONIDAZOLE

گروه دارویی

داروی ضدباکتریایی و ضدانگلی

موارد مصرف

رونیدازول، یک داروی ضد پروتوزوئری ۵- نتيروایمیدوازول است که برای درمان هیستومونیازیس در بوقلمون­ها بکار رفته است. دارو در برخی از مناطق جهان برای مصرف مجاز شناخته شده و علیه پروتوزوئرهای متحرک از جمله گونه های تریکوموناس، هگزامیتا، ژیاردیا و کوکلوزوما در پرندگان قفسی و لانه ای و کبوتر (درمان در آب آشامیدنی) و گونه تریکوموناس در شاهین (درمان خوراکی مستقیم) مؤثر است. دارو به دایمتریدازول و کارنیدازول مرتبط می باشد. غالباً رونیدازول برای مصرف در کبوتر توصیه می شود. در کبوتران، مصرف فرآورده های طولانی رهش دار و منجر به وضعیت جذب بسیار نامنظم گردید. جذب دارو زمانی که پرندگان با چینه دان خالی، دارو دریافت کردند، مطلوب تر بود.

تداخل های دارویی

رونیدازول مشابه سایر نیترو ایمیدازول­ها، ممکن است اثرات وارفارین و سیکلوسپورین را از طریق جلوگیری از متابولیسم دارو، تقویت نماید.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی