ژنتیک همسترها و نقش همسترها در تحقیقات علمی بسیار مهم می باشد. گونه های متفاوتی از این حیوان موجود می باشد در این مقاله به معرفی همه گونه ها و نقش همسترها در تحقیقات علمی و نحوه انجام تزریقات در آنها را معرفی می کنیم.

ژنتیک همسترها

همسترها n2 کروموزومی بوده ولی همه نژادها دارای تعداد ثابتی کروموزوم نیستند به عنوان مثال همستر سوریه ای دارای ۴۴ کروموزوم، همستر کوتوله روسیه ای دارای ۲۸ کروموزوم و همستر چینی دارای ۲۲ کروموزوم می باشد.

کروموزوم های جنسی در ماده ها XX بوده و در نرها XY می باشد بنابراین تعیین جنسیت فرزندان به عهده همستر نر خواهد بود به طوری که اگر کروموزوم X نر با X ماده ترکیب شود نوزاد حاصله ماده و اگر کروموزوم Y نر با X ماده ترکیب شود نوزاد حاصله نر خواهد بود.

از لحاظ رنگ، تنوع بسیار زیادی در همسترها ایجاد شده و جهش هایی پدید آمده است که با توجه به مطالب ارزنده مندرج در کتاب استاد گرانقدر جناب آقای دکتر فرخ رضا کبیر برخی از این جهش ها عبارتند از : True black , Melanistic، آلبينو (موها تا ریشه سفید ، چشم ها شفاف وصورتی و گوش ها سرخ مایل به زرد و فاقد هیچگونه نقطه تیره ای است)، لکه های غالب (حيوان زمینه سفید داشته ولی خال های رنگی به میزان کم و زیاد در تمام بدن پراکنده است) ، کرم (بدن حیوان به رنگ کرم بوده و چشم ها به رنگ سیاه می باشد ولی احتمال دارد به رنگ های قرمز یا قرمز بسیار تیره مایل به سیاه دیده شود و این نکته قابل توضیح است که همستر های کرم با چشمان قرمز مایل به سیاه عقیم هستند) ، زعفرانی، خاکستری، نقره­ای خاکستری، زرد، به رنگ لاک لاک پشت و آلبينو گوش تیره. اغلب رنگ های متنوع در همسترهای خانگی در اثر جهش نیست بلکه اغلب در اثر جفت گیری دو نژاد مختلف با هم و یا در اثر جفت گیری همسترهای غیر همرنگ با هم ایجاد شده اند.

کشتار انسانی همسترها

در برخی موارد خاص مانند بیماری های بسیار پیشرفته و خطرناک، زخم های عمیق و تروماهای شدید که هیچ امیدی به بهبودی و یا زنده ماندن حیوان وجود ندارد برای جلوگیری از تحمل درد و رنج زیاد توسط حیوان از روش کشتار انسانی استفاده می گردد.

معدوم کردن انسانی همسترها را می توان با افزایش دادن دوز داروهای بی هوشی (مانند نسدونال) انجام داد. که متداولترین روش است ولی روش های دیگری همانند استفاده از گاز  و نیز نخاعی کردن حیوان با استفاده از کشیدن و پیچاندن سر قابل انجام هستند ولی در هر صورت توصیه می شود قبل از بکار بردن هر کدام از روش­های فوق به حیوان یک آرام بخش با یک دوز پایین داروی بیهوشی تزریق شود تا حیوان بدون تحمل درد تلف شود.

 نقش همسترها در تحقیقات علمی و نحوه انجام تزریقات در آنها

حدوداً تا ۱۰٪ خون موجود در بدن همستر را که ml/kg78 – 75 است را می توان به عنوان نمونه آزمایشگاهی اخذ کرده و در کارهای تحقیقاتی و آزمایشگاهی مصرف نمود. برای خونگیری وریدی از همستر باید به اندام قدامی حيوان یک تورنیکت بست و با استفاده از سر سوزن گیج ۲۷ بعد از زدن پنبه الكل از رگ سفالیک خونگیری نمود که با وجود دشواری های خاص خودش تقريباً عملی ترین و کم خطر ترین روش است. اگر مقدار خون زیادی مورد نیاز باشد باید از ورید وناکاوای قدامی Anterior vena cava جهت اخذ خون استفاده کرد. البته ورید های دیگری نیز مانند ورید سافن کناری یا Lateral saphenous و نیز خود قلب جهت خونگیری می توانند مورد استفاده قرار گیرند ولی خونگیری از قلب نیاز به مهارت کافی داشته و احتمال مرگ ناگهانی در اثر صدمات وارده به دیواره بطن ها و دهلیزها اجتناب ناپذیر است.

تزریقات متداول در همسترها تزریق های زیرجلدی، عضلانی و داخل صفاقی (I.P) است ولی می توان از تزریق داخل وریدی یا (I.V) هم استفاده کرد که مشکل بوده و نیازمند تجربه بالایی است. در کل بیشتر از تزریق زیرجلدی(S.C) در همسترها استفاده می شود چون تزریق عضلانی در جوندگان اغلب موجب ایجاد تورم و التهاب در ناحیه تزریق شده و نیز احتمال آسیب رسیدن به عصب سیاتیک در آنها وجود دارد.

جهت تزریق زیرجلدی در همستر می توان از زیر پوست ناحیه گردن یا بهلوهای حیوان ( روی قفسه سینه) استفاده کرده و حجمی حدود 5/2 الی 5/4 سی سی را به حیوان تزریق کرد و برای تزریقات عضلانی عضله چهار سر رانی برای تزریق مناسب می باشد که می توان حدود 2/0 سی سی مایع به این عضلات تزریق کرد. البته باید توجه داشت که حتماً از سر سوزن مناسب استفاده شود که گیج ۲۳ تا ۲۶ است. تزریق داخل صفاقی بعد از مقید کردن حیوان و قرار گرفتن سر رو به پایین به منظور پایین رفتن احشاء در  پایین سمت راست شکم انجام می گیرد و حدود ۳ الی ۴ سی سی مایع قابل تزریق است.

سرم تراپی : آب مورد نیاز در همسترها است که حدود 5/4 سی سی آن را می توان به صورت زیر جلدی و بقیه را هم به صورت داخل صفاقی تزریق کرد ولی بهتر است میزان داخل صفاقی بیشتر از ۴ الی ۵ سی سی نباشد. نکته ای که لازم به یادآوری است آن است که در مایع درمانی همسترها (سرم تراپی) حتماً باید محلول تزریقی گرم شود تا دمایی در حدود دمای بدن همستر داشته باشد زیرا در غیر این صورت حیوان دچار هایپوترمی و شوک خواهد شد.

همسترها حدود ۱٪ حیوانات آزمایشگاهی مورد استفاده در تحقیقات را به خود اختصاص می دهند. این حیوانات بیشتر در کارهای تحقیقی که روی سرطان ها، سیستم قلبی – عروقی و مطالعات ژنتیکی و تولید مثلی واثرات کاهش دمای محیط روی بدن (به دلیل دارا بودن خاصیت زمستان خوابی در همستر) انجام می­شود مورد استفاده قرار می گیرند و یکی از بزرگترین محاسن آنها مقاومت به اغلب بیماری هایی است که حیوانات آزمایشگاهی دیگر را درگیر می کنند می باشد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی