طول مدت روشنایی به ۲ عامل اصلی بستگی دارد. ۱- سن پرنده ۲-نوع سالنTمدت روشنایی در جوجه های گوشتی، مقدار دان دریافتی، مقدار وزن برنده و ضریب تبدیل غذایی تأثیرگذار است و اگر بیش از مقدار مورد نیاز پرنده باشد. می تواند آرامش پرنده را برهم زده و به عنوان ۱ عامل استرس زا تلقی شود (افزایش تعداد هتروفیل به لنفوسیت) حال برای رسیدن به اهداف فوق، نیازمند تاریکی پیوسته در طول شبانه روز هستیم که این مدت در مطالعات مختلف، بین ۴ تا ۶ ساعت و حتی بیشتر می باشد.در این بخش توضیحاتی درباره مدت روشنایی در پرورش مرغ گوشتی بیان کرده ایم.

مدت روشنایی:
مدت روشنایی یعنی ساعاتی از شبانه روز که شدت نور محیط در حد توانایی چشم پرنده برای دیدن است. مدت روشنایی، با طراحی برنامه های متنوع نوردهی در سطح مزارع پرورش طیور مدیریت می شود.
تحقیقات نشان داده است که تاریکی به اندازه روشنایی در رشد و سلامت جوجه های گوشتی نقش دارد.
برخلاف این باور غلط که دوره تاریکی طولانی در ابتدای دوره موجب کاهش وزن گیری پرنده می شود باید دانست که اگرچه رشد اولیه، در دوره های تاریکی طولانی مدت به میزان معنی داری کاهش می یابد، اما از ۱۴ تا ۳۵ روزگی این کاهش رشد اولیه جبران شده، به گونه ای که وزن نهایی پرنده تحت تأثیر برنامه نوری قرار نمی گیرد.

همچنین در دوره های با تاریکی طولانی تر، علاوه بر تلفات کمتر، سلامت پاها و استحکام آنها نیز از وضعیت بهتری برخوردار بود. گزارش ها براین دلالت دارند که جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت دوره های تاریکی طولانی تر نسبت به آنهایی که تحت دوره های روشنایی طولانی پرورش داده می شوند، از سلامت بیشتری برخوردارند.

یکی از دلایلی که می توان به این تفاوت نسبت دارد، افزایش ترشح ملاتونین از غده صنوبری در تاریکی طولانی مدت است، که در پاسخ مناسب به واکسیناسیون، کاهش عفونت های باکتریایی ثانویه و کاهش آدم کیسه هوایی نقش دارد. همچنین ملاتونین طی مکانیسم ناشناخته ای منجر به بهبود ضریب تبدیل مواد غذایی می شود. نشان داده شده است که پرندگان پرورش یافته با دوره تاریکی کافی، نسبت به پرندگان با فاقد آن، کمتر از مشکلاتی مثل سندرم مرگ ناگهانی، تلفات بی قاعده و مشکلات پا رنج می برند و در کل پرندگان سالم تری هستند.
در پرندگان گوشتی پرورش یافته تحت برنامه نوری بدون تاریکی در مقایسه با آنهایی که ۱۲ ساعت تاریکی را در شبانه روز تجربه کردن شاخص استرس (نسبت هتروفیل به لنفوسیت) بیشتر بود.
– این جوجه ها، جوجه های ترسوتری بودن و واکنششان در مقابل محرک های خارجی شدیدتر بود. درست است که اگر جوجه ها از دوره روشنایی کافی برخوردار باشند ترجیح می دهند که فقط در ساعات روشنایی تغذیه کنند، اما تجربه نشان داده در صورت محدودیت جوجه ها از دوره روشنایی کافی، آنها در طول دوره تاریکی نیز دان می خورند.
روشنایی پیوسته مانند برنامه های متداول آهنگ روزانه زندگی پرنده را مختل می کند و با آنچه معیارهای تأمین رفاه پرنده نامیده می شود، مغایرت دارد.

در خلال این برنامه ها، وفور معضلات اسکلتی و مشکلات پا بیشتر است. این مشکلات ممکن است تا حدی پیش رود که پرنده حتی قادر به دریافت دان و آب نباشد. در عوض دوره های روشنایی ۱۶ ساعته و برخورداری پرنده از ۸ ساعت تاریکی در شبانه روز آسایش و رفاه بمدت روشنایی:
مدت روشنایی یعنی ساعاتی از شبانه روز که شدت نور محیط در حد توانایی چشم پرنده برای دیدن است. مدت روشنایی، با طراحی برنامه های متنوع نوردهی در سطح مزارع پرورش طیور مدیریت می شود.
طول مدت روشنایی به ۲ عامل اصلی بستگی دارد. ۱- سن پرنده ۲-نوع سالن
مدت روشنایی در جوجه های گوشتی، مقدار دان دریافتی، مقدار وزن برنده و ضریب تبدیل غذایی تأثیرگذار است و اگر بیش از مقدار مورد نیاز پرنده باشد. می تواند آرامش پرنده را برهم زده و به عنوان ۱ عامل استرس زا تلقی شود (افزایش تعداد هتروفیل به لنفوسیت) حال برای رسیدن به اهداف فوق، نیازمند ا تاریکی پیوسته در طول شبانه روز هستیم که این مدت در مطالعات مختلف، بین ۴ تا ۶ ساعت و حتی بیشتر می باشد. تحقیقات نشان داده است که تاریکی به اندازه روشنایی در رشد و سلامت جوجه های گوشتی نقش دارد.

برخلاف این باور غلط که دوره تاریکی طولانی در ابتدای دوره موجب کاهش وزن گیری پرنده می شود باید دانست که اگرچه رشد اولیه، در دوره های تاریکی طولانی مدت به میزان معنی داری کاهش می یابد، اما از ۱۴ تا ۳۵ روزگی این کاهش رشد اولیه جبران شده، به گونه ای که وزن نهایی پرنده تحت تأثیر برنامه نوری قرار نمی گیرد.
همچنین در دوره های با تاریکی طولانی تر، علاوه بر تلفات کمتر، سلامت پاها و استحکام آنها نیز از وضعیت بهتری برخوردار بود. گزارش ها براین دلالت دارند که جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت دوره های تاریکی طولانی تر نسبت به آنهایی که تحت دوره های روشنایی طولانی پرورش داده می شوند، از سلامت بیشتری برخوردارند.
یکی از دلایلی که می توان به این تفاوت نسبت دارد، افزایش ترشح ملاتونین از غده صنوبری در تاریکی طولانی مدت است، که در پاسخ مناسب به واکسیناسیون، کاهش عفونت های باکتریایی ثانویه و کاهش آدم کیسه هوایی نقش دارد. همچنین ملاتونین طی مکانیسم ناشناخته ای منجر به بهبود ضریب تبدیل مواد غذایی می شود. نشان داده شده است که پرندگان پرورش یافته با دوره تاریکی کافی، نسبت به پرندگان با فاقد آن، کمتر از مشکلاتی مثل سندرم مرگ ناگهانی، تلفات بی قاعده و مشکلات پا رنج می برند و در کل پرندگان سالم تری هستند.

در پرندگان گوشتی پرورش یافته تحت برنامه نوری بدون تاریکی در مقایسه با آنهایی که ۱۲ ساعت تاریکی را در شبانه روز تجربه کردن شاخص استرس (نسبت هتروفیل به لنفوسیت) بیشتر بود.
– این جوجه ها، جوجه های ترسوتری بودن و واکنششان در مقابل محرک های خارجی شدیدتر بود. درست است که اگر جوجه ها از دوره روشنایی کافی برخوردار باشند ترجیح می دهند که فقط در ساعات روشنایی تغذیه کنند، اما تجربه نشان داده در صورت محدودیت جوجه ها از دوره روشنایی کافی، آنها در طول دوره تاریکی نیز دان می خورند.
روشنایی پیوسته مانند برنامه های متداول آهنگ روزانه زندگی پرنده را مختل می کند و با آنچه معیارهای تأمین رفاه پرنده نامیده می شود، مغایرت دارد. در خلال این برنامه ها، وفور معضلات اسکلتی و مشکلات پا بیشتر است. این مشکلات ممکن است تا حدی پیش رود که پرنده حتی قادر به دریافت دان و آب نباشد. در عوض دوره های روشنایی ۱۶ ساعته و برخورداری پرنده از ۸ ساعت تاریکی در شبانه روز آسایش و رفاه بیشتری برای آن فراهم می کند.
لازم به ذکر است که باید در برنامه های نوری متناوب و مدت روشنایی در پرورش مرغ گوشتی ، فضای دانخوری و آبخوری که برای جوجه ها در نظر گرفته می شود ۵۰ -%۲۰ بیش از زمانی باشد که برنامه نوری پیوسته اعمال می شود. برنامه نوری متناوب تنها در سالن های بسته ای قابل اجراست که نسبت به نفوذ نور محیط به درون سالن محافظت می شود.
ضریب تبدیل مواد غذایی در برنامه نوری متناوب به دلیل کاهش سرعت عبور مواد غذایی از دستگاه گوارش و کاهش فعالیت پرنده، کاهش می یابد. همچنین فعالیت کمتر جوجه ها کیفیت هوای تنفسی آنها را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به بیماری های تنفسی را به طور نسبی کاهش می دهد. در کل به نظر می رسد در مزارع با مدیریت قوی و دارای سالن های بسته برنامه های نوری متناوب نسبت به برنامه های نوری پیوسته با نتایج بهتری در پرورش جوجه های گوشتی همواره بوده اند. به علاوه نوردهی متناوب فراوانی وقوع مشکلات پا و سندرم مرگ ناگهانی را کاهش می دهد.

تلفات جوجه ها در برنامه نوری محدود شونده و متناوب در مقایسه با برنامه های نوری با روشنایی نزدیک به دائم کمتر بود. سطح بالاتر سلامت جوجه ها در برنامه های نوری با تاریکی بیشتر ممکن است به رشد اولیه آهسته تر، فعالیت مطلوب، تولید بیشتر هورمون های آندروژن، تغییر از متابولیسم یا ترکیبی از همه این موارد مربوط باشد.
یشتری برای آن فراهم می کند.
لازم به ذکر است که باید در برنامه های نوری متناوب و مدت روشنایی در پرورش مرغ گوشتی ، فضای دانخوری و آبخوری که برای جوجه ها در نظر گرفته می شود ۵۰ -%۲۰ بیش از زمانی باشد که برنامه نوری پیوسته اعمال می شود. برنامه نوری متناوب تنها در سالن های بسته ای قابل اجراست که نسبت به نفوذ نور محیط به درون سالن محافظت می شود.
ضریب تبدیل مواد غذایی در برنامه نوری متناوب به دلیل کاهش سرعت عبور مواد غذایی از دستگاه گوارش و کاهش فعالیت پرنده، کاهش می یابد. همچنین فعالیت کمتر جوجه ها کیفیت هوای تنفسی آنها را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به بیماری های تنفسی را به طور نسبی کاهش می دهد. در کل به نظر می رسد در مزارع با مدیریت قوی و دارای سالن های بسته برنامه های نوری متناوب نسبت به برنامه های نوری پیوسته با نتایج بهتری در پرورش جوجه های گوشتی همواره بوده اند. به علاوه نوردهی متناوب فراوانی وقوع مشکلات پا و سندرم مرگ ناگهانی را کاهش می دهد.
تلفات جوجه ها در برنامه نوری محدود شونده و متناوب در مقایسه با برنامه های نوری با روشنایی نزدیک به دائم کمتر بود. سطح بالاتر سلامت جوجه ها در برنامه های نوری با تاریکی بیشتر ممکن است به رشد اولیه آهسته تر، فعالیت مطلوب، تولید بیشتر هورمون های آندروژن، تغییر از متابولیسم یا ترکیبی از همه این موارد مربوط باشد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی