آهوی هندی یا  نژاد آهوی چینکارا با رنگ حنایی پوست مشخص می شود و با دو خط سفید کنار صورت تشخیص داده می شود. شاخ ها در هر دو جنس وجود دارد و شاخ ها در ماده کوچک تر است. در نر شاخ ها کاملاً حلقه دار هستند و در تمام طول زندگی باقی می مانند.به ادامه موضوع دقت فرمایید.

چینکارا

در مورد رده بندی نژاد آهوی چینکارا تاکنون اختلاف نظرهای زیادی وجود داشته است و این اختلاف نظرها نشان دهنده دشواری رده بندی جنس غزال است در اینجا تاریخچه رده بندی چینکارا به منظور آشنایی آورده شده است. داشتن یک دسته مو که روی زانو رشد می کند یکی از اختصاصات آهوی هندی است (روبرت ۱۹۷۷).

رده بندی کوربت چینکارا را مطابق جنس غزال رده بندی کرده است. این کار بسیار دشواری است زیرا اختلاف کمی بین گونه ها مشاهده می شود. موقعیت چینکارا در رده بندی بحث انگیز است. در نوشته های قرن ۱۹ چینکارا توسط جردن (۱۸۶۷ و ۱۸۷۴) به Gazella bennettii رده بندی شده است. و بعداً استرندال (۱۸۸۴) آن را Gazella bennetti نامید. الرمن و موریسون اسکات (۱۹۵۱) و پرتر (۱۹۷۱) آن را Gazella gazella نامیدند در حالی که گرووز (۱۹۶۹) و کوربت (۱۹۷۸) آن را به Gazella dorcas تغییر دادند. گرووز (۱۹۸۵) آن را Gazella bennettii تشخیص داد و آن را یک گونه در نظر گرفت. مطابق توصیف گرووز رنگ این حیوان حنایی یا گندم گون است. خط جانبی و خط کپل نامشخص می باشد. شاخ ها مستقیم و در نوک کمی به خارج انحنا دارد. شاخ ها در نر بلند و دارای حلقه های مشخص است در حالی که در ماده­ها کوتاه است. بعد Gazella dlorcas توسط گرووز و Gazella gazella توسط پالاس دو گونه مجزا تشخیص داده شدند (بوهرا و همکاران ۱۹۹۲).

فورلی و همکاران (۱۹۸۸) بر اساس مطالعات کروموزومی بحث کردند که چینکارا نباید به صورت زیر گونه ای از Gazella gazella یا Gazella dorcas دسته بندی شود بلکه گونه ای مجزا و Gazella bennetti تشخیص داده شد. گرووز (۱۹۸۵) این گونه را به چهار زیر گونه تقسیم بندی کرد.

1- Gazella bennetti bennetti

2- .Gazella bennetti christyi

3- .Gazella bennetti ’’undescribed ’’

4-.Gazella bennetti fucifrons

اخیراً گرووز (۲۰۰۳) Gazella bennetti را همانند Gazella bennettii توصیف کرده و یک زیر گونه جدید Gazella bennetti salinarum با سه اختلاف رنگ بدن، اسکلت بدن و اندازه بدن مشخص کرد.

سیکز (۱۸۳۱) Gazella bennetti bennettii را در دره گانگا پیدا کرد. گانگا در نزدیکی و مجاورت دکان است. بلیت (۱۸۴۲) بیان می کند که Gazella bennetti christy در کوچ و سوراسترا در شرق احمد آباد است. Gazella bennetti salinarum در پاکستان و شرق دهلی وجود دارد و به گفته بلن فورد (۱۸۷۳) Gazella bennetti fuscifrons در بلوچستان ایران و پاکستان و سیند و راجستان باقی مانده است.

ریخت شناسی چینکارا

 ریخت شناسی نژاد آهوی چینکارا :ارتفاع از شانه در نرهای بالغ ۶۵ سانتی متر است و وزن آن ۲۳ کیلوگرم می باشد. میانگین طول شاخ از ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر است و به ندرت در شمال هند طول شاخ از این مقدار تجاوز می کند. بهترین سرها در ناحیه خشک شمال غربی هند دیده شده است. یک شاخ بلند متجاوز از ۴۰ سانتی متر بلندترین طول شاخی است که گزارش شده است. شاخ های معمولی بین ۱۰ تا ۱۳ سانتی متر هستند (پراتر ۱۹۷۱). چینکارا خوش اندام و لاغر است. رنگ پوشش پشت و پهلوها بلوطی روشن است و یک رنگ تیره تر در پهلو و کفل در قسمتی که به بخش های سفید زیر بدن می رسد وجود دارد. یک خط سفید نامشخص در کناره های پایین صورت وجود دارد که مشخصه همه آهوان است و یک لکه تیره در بالای بینی دارد. شاخ در هر دو جنس دیده می شود. شاخ ها در نر وقتی از جلو دیده می شود مستقیم است و از نیم رخ کمی انحنای S شکل به خود می گیرد. هر شاخ در نر ۱۵ تا ۲۵ حلقه دارد. شاخ ها در حیوانات ماده حلقه کمتری دارد و مستقیم و صاف است. ماده­های بدون شاخ غیر معمول است (پراتر ۱۹۷۱).

انتشار چینکارا

برندر (از سال ۱۸۸۲ تا ۱۹۲۳) انتشار اولیه آهوی هندی را شبه قاره هند دانسته است. الرمن و موریسون اسکات (۱۹۵۱) انتشار آهوی هندی و آهوی کوهی (پالاس) که اکنون به آهوی بنتای (سیکس) تغییر نام داده است را از موراکو، آلگریا، غرب تونس تا شبه جزیره عربستان و مناطق بیابانی شرق ایران تا شبه قاره هند توصیف کرده است. چینکارا در حال حاضر در دشت ها و تپه های کم ارتفاع در غرب و مرکز هند انتشار دارد و به طرف شمال تا شمال رودخانه کریشنا ادامه می یابد. چینکارا در پاکستان، کشور های خاورمیانه و به سوی باختر تا شمال آفریقا پیدا می شود. چینکارا بی شک حیوان بسیار سازش پذیری است. این حیوان به طور معمول در شوره زارهای پنجاب پاکستان تا سطوح بالاتر از ۱۲۰۰ متر وجود دارد(پر اتر ۱۹۷۱). چینکارا از مناطق پهناور شنی ساحلی پایین تر از سطح دریا تا فلات های صخره ای و مناطق تپه ای به ارتفاع ۱۵۰۰ متر وجود دارد(روبرت ۱۹۷۷).

چینکارا تقریباً در هر نوع اکوسیستمی در غرب راجستان پیدا می شود. بر خلاف بلک بوک ” که انتشار آن به مناطقی خاص محدود می شود. چینکارا در هر جا پراکنده و در مناطقی دور از سکونت انسان و حفره های آبی پیدا می شود. جالب توجه است که چینکارا به ندرت در زیستگاه مشترک با بلک بوک وجود دارد. چینکارا یکی از اجزاء آشنای فون نواحی شنی و دره های به شدت خشک غرب راجستان با میانگین بارندگی سالانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی متر است.

اتفاق افتاده که این حیوان در تپه ها و مناطق مرطوب مانند جی سمند منطقه ای در شمال راجستان وجود داشته است و این قابلیت تغییر پذیری این حیوان را در انتخاب زیستگاه نشان می دهد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی