آلودگی­های انگلی داخلی در گربه بیشتر دستگاه گوارش را آلوده می­کند و مهم­ترین آن­ها عبارتند از: کرم­های گرد کرم­های شلاقی و سنجاقی ، کرم­های نواری در گربه، کرم­های قلاب­دار و توکسوپلاسموز می باشند. در این پست به بررسی کرم گربه و همچنین انگل گربه  و راه­های پیشگیری از آلودگی­های انگلی در گربه می پردازیم.

آلودگی­های انگلی داخلی در گربه

کرم­های گرد:

از جمله آلودگی­های انگلی داخلی در گربه کرم­ های گرد می باشند که در دستگاه گوارش، یکی از شایع­ترین آلودگی­های انگلی در گربه بوده. دو نوع آن بسیار شایع بوده که عبارتند از توکسوکاراکاتی و توکسواسکاریس، که از خانواده اسکاریسها هستند. خوشبختانه این نوع آلودگی­های انگلی برای گربه خیلی خطرناک نبوده و اصولاً خون­خوار نبوده و بیشتر از غذاهای هضم شده، دستگاه گوارش در روده تغذیه می­کنند. تخم­ کرم از طریق مدفوع گربه دفع شده و پس از عبور از طریق موش و سوسک به همان گربه یا گربه ­های دیگر انتقال می­یابد.

لارو کرم می­تواند در جفت نفوذ کرده و جنین را در داخل رحم آلوده سازد، گفته می­شود شاید در شیر مادر هم یافت شود و از همین طریق بچه گربه­ها را در هنگام گرفتن شیر از پستان­ های مادر آلوده سازد، ولی هنوز تأیید نشده است. در بدن بچه گربه­ ها کرم­ها از طریق کبد، قلب و ریه­ ها به روده مهاجرت کرده، در بچه گربه ­ها درصد آلودگی خیلی شدیدتر از گربه ­های بالغ بوده، به همین علت بچه گربه­ ها خیلی حساسترند.

به ­هرحال علاوه­ بر این­که در بچه گربه­ها باعث ضعیفی و لاغری و کاهش رشد می­شود، علایم خود را به­صورت اسهال­های متناوب و بیشتر به صورت استفراغ نشان می­دهد.

در آلودگی­های شدید انبوه کلافه کرم­های گرد شبیه دسته نخهای سفید رنگ با استفراغ از دهان، ژربه خارج می­شود. وجود کم ­خونی در گربه به علت استفاده از غذای بچه گربه-ها که صرف تغذیه و زاد و ولد و افزایش تعداد کرم­ها می­شود، در گربه­ها دیده شده درمان شامل استفاده از داروهای ضدانگلی برای کرم­های گرد بوده که در سه نوبت باید به آن­ها داده، در هنگام آبستنی، توصیه شده این نوع داروهای انگلی در سه نوبت به­صورت 2 هفته قبل از بارداری، در دوران بارداری و بعد از دوران بارداری (در زمانی که بچه گربه­ ها از شیر مادر استفاده می­کنند، در اختیار آن­ها قرار گیرد) طی جدولی نوع دارو، زمان و مراحل مصرف داروها ارایه شده است.

کرم­های شلاقی و سنجاقی

این نوع آلودگی اصولاً در گربه­ های بالغ به ندرت دیده شده و آلودگی در بچه گربه ­ها کمتر وجود دارد. اندازه کرم از کرم­های آسکاریس خیلی کوچک­تر بوده، این نوع آلودگی شبیه کرم­های گرد بوده ولی دارای چرخه زندگی مستقیم داشته و میزبان واسطه در آن­ها دخالت ندارد. لارو کرم سنجاقی در روده کوچک زندگی کرده گاهی امکان خراش و آزردگی و حتی سوراخ کردن جدار روده باریک در گربه شده که در این­صورت با خون­ریزی و ایجاد مدفوع سیاه قیری شکل همراه است. کرم­های شلاقی بیشتر ترجیح می­دهند در روده بزرگ ساکن گردند. در تمام موارد آلودگی در هر دو نوع کرم علایم بیشتر به­ صورت کم ­خونی، کاهش رشد، کاهش وزن، بی­رنگی مخاط ناحیه دهانی و اسهال دیده می­شود.

کرم­های نواری در گربه

خطر این نوع آلودگی انگلی کمتر از کرم­های گرد بوده. این نوع کرم­های نواری محل زندگی آن­ها در روده باریک و روده بزرگ بوده و معمولاً خون­خوار نبوده و از خون حیوان استفاده نکرده برخلاف کرم­های قلاب­دار و بیشتر سعی می­کنند، احتیاجات غذایی خود را از طریق غذای هضم شده میزبان یعنی گربه برطرف کنند. ب­ندرت امکان وجود تخریش از طرف اینگونه کرم­ها در روده کوچک و بزرگ دیده شده و گربه ­های آلوده معمولاً بندهای کرم بالغ را از خود دفع می­کنند که در اطراف ناحیه مقعد وجود این­گونه بندها را به­ صورت دانه­ های برنج می­توان مشاهده کرد و اغلب باعث تحریک در این موضع می­گردند.

تخم­های گرد و کوچک کرم از مقعد گربه دفع می­شود و گاهی چسبیده به اطراف ناحیه رکتوم، باید توسط میزبان واسطه که معمولاً موش یا کک می­باشد خورده شود. در میزبان واسطه تخم­ها تبدیل به لارو گردیده، حال در صورتی­که توسط گربه میزان واسطه خورده شود، لارو در بدن گربه قادر است تبدیل به کرم بالغ گردد. معمولاً علایم خاصی را در گربه ایجاد نکرده و در صورت آلودگی شدید به تدریج از ناحیه رکتوم دفع می­گردند. در آلودگی­های شدید با کاهش وزن، اشتهای زیاد، کم شدن رشد، گاهی اسهال­های متناوب، یبوست و اتساع شکم همراه است.

کرم­های قلاب­دار

این کرم­ها معمولاً از طریق پوست و یا دهان به داخل بدن گربه راه می­یابند. از طریق پوست در صورتی که داخل بدن گردند، پوست را سوراخ کرده و پس سر تکاملی خود و مهاجرت به دستگاه گوارش میزبان رسیده و در روده باریک متمرکز می­شوند. احتمال این­که از طریق جفت به جنین منتقل شوند وجود دارد، ولی معمولآً به ندرت دیده شده است. معمولاً خون­خوار بوده و باعث ایجاد کم­ خونی در حیوان می­کنند، از علایم این نوع آلودگی در گربه وجود اسهال همراه با رگه خون قرمز رنگ و روشن، ضعف و لاغری، کاهش وزن و اشتهای زیاد در گربه می­باشد.

توکسوپلاسموز

یکی دیگر از انگل گربه که ممکن است، گربه­ ها را آلوده سازد اما نسبت آلودگی آن کم می­باشد توکسوپلاسموز که به بافت­های بدن گربه از قبیل روده حمله کرده و اصولاً بیشتر از طریق خوردن گوشت خام و یا گوشت­ هایی که خوب پخته نشده و نیم­پز است؛ انتقال می­یابد. بیماری انگل گربه به دو صورت دیده می­شود. در صورتی که به صورت حاد بروز کند با علایمی از قبیل اسهال همراه بوده ولی تشخیص آن­گاهی بسیار مشکل است چون با سایر بیماری­های انگل گربه ممکن است اشتباه شود. تنها از طریق گرفتن خون و آزمایش­های سرولوژی و آزمایش مدفوع تشخیص دقیق امکان­پذیر است. این آلودگی انگل گربه خطری برای خانم ­های باردار داشته و ممکن است باعث سقط جنین شود.

راه­های پیشگیری از آلودگی­های انگلی در گربه

1. مانع از شکار گربه و گرفتن جوندگان وحشی نظیر موش شد.
2. گربه را به­ طور منظم تیمار و موهای بلند او را شانه کنید تا مانع از نزدیک شدن کک­ها به گربه شد.
3. با استفاده از پودرهای ضدانگلی که برای مصرف خارجی پوشش بدن گربه تهیه گردیده، مانع از انتقال لاروهایی شوید که وسیله کک­ ها منتقل می­شود.
4. بهتر است مدفوع گربه ­ها را در عمق خاک دفع کنید و از مواد ضدعفونی کننده جهت معدوم کردن آن استفاده شود(دتول- ساولن).
5. بستر محل دفع گربه­ ها را مرتباً عوض و تمیز و در صورتی­که مشکوک به آلودگی هستید کاملاً بسوزانید و یا در زیر خاک دفع و با مواد ضدعفونی کاملاً از بین ببرید.
6. از داروهای ضدانگلی در بچه گربه­ ها چندین نوبت در طی زمان رشد استفاده کنید و در گربه ­های بالغ هر 6 ماه یک­بار استفاده کنید.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی