تراکم ازدحام در تخم اردک بستگی به کیفیت سالن دارد اما نباید از ۲ اردک ماده به ازاء هر متر مربع تجاوز کند (معمول نیست که اردک های نر شمارش شوند وقتی تراکم ازدحام محاسبه می شود) برای جفت گیری به طور رسمی یک اردک نر برای 5/4 اردک ماده است. با رشد محدود شده در پرورش این تعداد بایستی توسعه پیدا کند و 6/1 برسد. با وجود نرهای زیاد، بروز صدمه حاصله از اردک های نو در ماده ها و نرها افزایش پیدا می کند. در ادامه به تخمگذاری و لانه تخمگذاری اردک بررسی و نکان آن را ذکرمیکنیم.

تخمگذاری اردک

یک گله مادر ممکن است، هر زمان بین سنین ۲۳ تا ۲۸ هفتگی به تخم بیاید. این مسئله خیلی بستگی به نژاد پرنده و برنامه مورد نظر و نیز موقعی از سال دارد که اردک ها از نظر فیزیولوژیکی به وسیله افزایش طول روز و به وسیله افزایش دادن غذایشان به تخم بیایند. غذاها از نظر کمیت و کیفیت افزایش پیدا می کنند. جیره غذایی از جیره نگهداری تاجيره اردک مادر تغییر پیدا میکند. این تغییر ناگهانی می تواند به آسانی به مرگ و میر به علت آنتریت نکروتیک بیانجامد. پرندگان در وضعیت خوبی مرده یافت می شوند که در تخمگذاری کامل هستند، چربی لاشه صورتی و روغنی به نظر می رسد. ذرات مواد نکروتیک در بخش های نهائی روده باریک یافت می شوند. این وضعیت را می توان به وسیله تغییر دادن از جیره نگهداری به جيره اردک های مادر پیشگیری نمود در حالی که کمیت هنوز محدود است. هنگامی که به جیره جدید عادت پیدا کردند، افزایش غذا و نور را ممکن است شروع نمود تا پرنده به تخم بیاید. این مسئله عادی است که پرندگان را از امکانات پرورشی آنها به مرغدان های تخمگذاری منتقل کرد. این کار بایستی برای اجرا زمان بندی شود قبل از اینکه پرنده ها شروع به تخمگذاری نمایند و تغییر جیره غذائی و افزایش دادن نور بایستی برای بعد از انتقال دادن آنها برنامه ریزی شود.

محلهای تخمگذاری

کیفیت و پاکیزگی تخم های هچ شونده کیفیت بچه اردک های یک روزه را مشخص می نماید. لانه ها بایستی قبل از این که پرنده ها به تخم بیایند بر پا شوند به نحوی که یاد بگیرند که از آنها استفاده نمایند، بایستی یک لانه برای هر ۵ ماده در نظر گرفته شود. لانه ها بایستی روی کف سالن قرار گیرند که دارای تخته قدامی کوچک (مثلاً۱۰ سانتیمتر یا ۴ اینچ است) اما نباید مستقیماً در زیر چراغ ها واقع شوند. اردک ها ترجیح می دهند که در یک ناحیه تاریک تخم بگذارند و لانه های روشن را مورد استفاده قرار نمی دهند این گرایش به وسیله نداشتن سر پوش روی لانه ها برای جمع آوری آسانتر تخمها وضع اسف انگیز تری پیدا می کند. حتی با تعداد کافی لانه­ها باز هم تعدادی محل های مطلوب وجود خواهد داشت که برای تخمگذاری مورد استفاده قرار می گیرند که به طور تیپیک این محل ها در گوشه های تاریک در کناره های میله ها در انتهای ردیف لانه ها هستند. این نواحی بایستی به هنگام بررسی بهداشت لانه ها به عنوان لانه های تخمگذاری به وضعیت بهداشتی در آیند. لانه ها بایستی با پوشال های خشک تمیز بستر دار شوند که بایستی به طور کامل هر هفته دوبار پر شوند. بستر کهنه را ممکن است به عنوان بخشی از بستر کف مورد استفاده قرار داد. هرگونه مدفوع پرنده های یافت شده در لانه ها در ضمن بایستی برداشته شود. جمع آوری تخم معمولاً روزانه یکبار انجام می شود. زمان بندی را می توان از روی مشاهده صورت داد. عمل نرمال برای چراغ ها اینست که آنها را در ساعت ۴ صبح روشن نمایند و برای جمع آوری تخم ها در ساعت ۷ تا 5/7 صبح اقدام نمایند.

مشاهده خواهد شد که در حدود ۹۰٪ تولید در این ساعت جمع آوری خواهد شد که در ۳ تا ۴ ساعت قبل این تخمها گذاشته شده اند. جمع آوری تخم ها بایستی در شانهای پلاستیکی انجام شود نه در سبدها تا بدین ترتیب از به وجود آمدن ترک در تخم ها جلوگیری شود. تخم های کثیف و تخم های کف سالن بایستی به طور جداگانه جمع آوری شوند.

بستر ریزی روزانه کف مرغدان بایستی هر چه ممکن است در آخر روز انجام شود به نحوی که وضعیت های زیر پا به هنگامی که تخمها گذاشته می شوند تمیز و خشک باشند.

بستر استفاده شده بایستی تمیز و خشک باشد و ترجیحاً بایستی از جنس پوشال باشد. اگرچه بسیاری از مردم از کاه استفاده می کنند چون خیلی آسانتر موجود و دسترس است.

در زمان بستر پاشی مرغدان ها جمع آوری ثانویه تخم ها بایستی صورت گیرد. آماده سازی آب آشامیدنی مرغدان­ها بایستی از ناحیه بستر به اندازه کافی دور باشد و جعبه های لانهای ترجيحاً در بالای یک سکوی شیب دار روی یک توری یا ناحیه نردهای باشد. هر چه فضای آب خوری طولانی تر و کافی تر باشد (در حدود یک سانتیمتر برای هر پرنده) بهتر است و پرنده ها یاد می گیرند که در کجا هستند قبل از اینکه دستگاه تولیدمثل آنها شروع به تکامل پیدا کند. آن وقت نواحی آب خوری ممکن است به خوبی از نواحی بستر دار پنهان شوند. این مسئله مقدار آب حمل شده به داخل بستر را کاهش می دهد. هنگامی که تخم ها جمع آوری می شوند این مسئله اهمیت دارد که آنها را هر چه زودتر بشوئیم فاکتورهای وخیم به هنگام شستشو درجه حرارت و زمان شستشو است. عوامل سالمساز مورد استفاده قرار میگیرند و تعدادی از تخمها در حجم معلوم محلول شستشو می شوند. این یک پروسه بحرانی است اما تغییرات در برنامه ها قابل ملاحظه هستند. به طور عادی یک سالمساز کلر آزادکننده در حرارت ۴۰ درجه سانتیگراد به مدت ۵ دقیقه مورد استفاده قرار می گیرد.

بعضی از یدوفورها نیز مفید هستند. تخمهای کثیف و تخم های گذاشته شده در کف بایستی همیشه مجزا نگهداری شوند و در آخر کار شستشو یاسالم سازی شوند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی