پنگوئن ها پرندگانی هستند، بدون قدرت پرواز، از راسته گوه­ئیان از خانواده گُوِگان که از ماهی ها تغذیه می کنند. آنها بال های کلفتی دارند که به عنوان باله شنا از آن استفاده می کنند. نام راسته و خانواده آنها نمایانگر شکل گوه­ای بدن آنها است. نوعی از پنگوئن که در دره های دور افتاده جزیره آلاسکا در سیبری زندگی می کند، برای جلب توجه جنس ماده از پرهای پشتی خود بویی شبیه به بوی مرکبات متصاعدمی کند. این رفتار در گذشته در بین پستاندارانی، مثل گرازهای آمریکایی دیده شده بود؛ این اولین بار است که در پرندگان چنین رفتاری دیده می شود. این رفتارها می­تواند پرندگان را در برابر انگل هایی نظیر کنه نیز محافظت کند.پنگوئن ماده نیز در واکنش به تصاعد بوی خوش پرنده نر، با قرار دادن بدن در حالت افقی و با صداهایی عکس العمل نشان می دهد، همچنین در این هنگام پرنده ماده با صیقل دادن نوک ها و بالا بردن پرهای پشتی خود واکنش نشان می دهد.در ادامه توضیحات مختصری درباره سه نوع از پنگوئن ها ارائه می گردد.

پنگوئن فرمانفرما

پنگوئن فرمانفرما، بزرگترین گونه پنگوئن است. این پرنده بر خلاف پرندگان دیگر، هرگز به زمین خشک پا نمی­گذارد. تمام عمر خود را یا در دریا و یا روی یخ های قطب جنوب می گذراند. فرمانفرمای ماده در فصل پاییز تخم­گذاری می کند و در طول زمستان تاریک قطب جنوب پرنده نر روی تخم ها می خوابد. در طول این سه ماه پرندگان نر، هیچ چیز نمی خورند و برای گرم شدن به همدیگر می چسبند. این پنگوئن در انگلستان به پنگوئن شاهنشاهی معروف است.

پنگوئن های کاکل دار

پنگوئن های کاکُل دار یکی از جنس های پنگوئن هستند. این جنس شامل هفت گونه از پنگوئن های امروزی است. نام علمی این جنس به معنی خوش شیرجه است. در آلمانی هم برای این جنس نام پنگوئن های کاکل دار به کار می رود.

پنگوئن امپراتور

پنگوئن امپراتور بزرگترین پنگوئن است.

زیست گاه

پنگوئن امپراتور در لانه هایی روی توده یخ در قطب جنوب زندگی می کند. در آب و هوای ناملایم با یک لایه ضخیم از پیه (چاقی) و با پرهای ضد آب گرما را حفظ می کند.

خصوصیات ظاهری

پنگوئن ها پرهای ضد آب براقی دارند که به خشک نگه داشتن پوست شان کمک می کند. آنها نسبت به پرندگان دیگر، پرهای بیشتری دارند. حدود ۷۰ پر در اینچ مربع. هر سال پنگوئن ها پرهایشان می ریزد و پرهای جدیدی برایشان رشد می کند.

قد آن ۱ / ۱ متر و وزنش بیش از 30 کیلوگرم است. پنگوئن های نر و ماده خیلی یکدیگرند. همه پنگوئن ها یک سر بزرگ و یک گردن کوتاه کلفت، یک دم کوتاه و بال های باله مانند (مثل نهنگ و بعضی از ماهی ها) دارند. پنگوئن ها از پاهای خود برای شنا کردن استفاده می کنند. پنگوئن ها دارای رنگ های متضادند. شکمشان روشن­تر است و پشتشان سیاه است. این رنگ بندی کمک می کند موقعی که در داخل آب هستند؛ خودشان را گم کنند و از چشم شکارچیان پنهان بمانند. پنگوئن های امپراتور گوشتخوارانی هستند که در دریا شکار می کنند.

تولیدمثل

بعد از این که پنگوئن ماده یک تخم گذاشت به دریا می رود. پنگوئن نر در یک دوره پرورش جوجه برای ۲۷ روز (در طول سردترین بخش سال در قطب جنوب) روی تخم می خوابد، آن را روی پاهایش گرم نگه می دارد و با شکمش آن در بر می گیرد. او جوجه اش را با شیری که به وسیله یک غده در لوله مری اش تولید می شود، تغذیه می کند. در طول این مدت او نصف وزن بدنش را از دست می دهد.

پنگوئن های آفریقایی یا گالاپاگوس، همان طور که از نامشان مشخص است، نسبت به پنگوئن های دریاهای جنوب و نواحی قطبی که بیشتر شناخته شده اند، اقلیم گرم تر را ترجیح می دهند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی