PSGAG، برای درمان با جلو گیری از بیماری دژنراتیو مفصل بکار می رود. تزریق های داخل مفصلی آن مؤثر است، ليكن مقادير داخل عضلانی آن ممکن است برای اثر گذاری خیلی کم باشد. و داروی داروی پرالیدوکسیم کلراید ، از فعال کننده های آنزیم کولین استراز می باشد که برای درمان مسمومیت ارگانوفسفاتی در میشود. این دارو در صورتی که تا ۲۴ ساعت مسمومیت مصرف گردد، بیشترین تأثیر را دارد و معمولاً اثر خود را پس از ۴۸-۳۶ ساعت از بروز مسمومیت از دست می دهد. در ادامه به معرفی داروی پلی سولفاته گلایکوز آمینوگلایکان و پرالیدوکسیم کلراید در طیور می پردازیم.
پلی سولفاته گلایکوز آمینوگلایکانز (PSGAG)
POLYSULFATED GLYCOSAMINOGLYCANS (PSGAG)
نام تجاری
آدكوان IM، آدکوآن IA، کوزکواین و کندروپروتک
گروه دارویی
داروی ضدآرتریت
موارد مصرف
داروی پلی سولفاته گلایکوز آمینوگلایکان برای درمان با جلو گیری از بیماری دژنراتیو مفصل بکار می رود. تزریق های داخل مفصلی آن مؤثر است ، ليكن مقادير داخل عضلانی آن ممکن است برای اثر گذاری خیلی کم باشد. PSGAG ممكن است در درمان استئوآرتریت از طریق مکانیسم های مختلف مفید باشد. برای به حداکثر رساندن فایده درمانی آن، درمان می بایستی به سرعت بعد از شروع رویداد ضربه ای، آغاز شود. مصرف PSGAG در درمان ضایعات آرتریتی در شاه کرکس به طریق داخل عضلانی، و داخل مفصلی در درنای آفریقایی و طاووس پلوان گزارش شده است.
تداخلهای دارویی
به دلیل تشابه اثر PSGAG به هپارین، بهتر است همراه با سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی با سایر داروهای ضدانعقادی بکار نرود.
پرالیدوکسیم کلراید PRALIDOXIME CHLORIDE
نام تجاری
2-PAM و پروتوپام کلراید
گروه دارویی
پادزهر
موارد مصرف
داروی پرالیدوکسیم کلراید ، از فعال کننده های آنزیم کولین استراز می باشد که برای درمان مسمومیت ارگانوفسفاتی در میشود. این دارو در صورتی که تا ۲۴ ساعت مسمومیت مصرف گردد، بیشترین تأثیر را دارد و معمولاً اثر خود را پس از ۴۸-۳۶ ساعت از بروز مسمومیت از دست می دهد. در انسان تزریق آهسته داخل وریدی دارو توصیه میگردد. هنگام دشواری رگ گیری می توان از روش های IM و SC به عنوان جایگزین بهره برد. کارآیی مصرف پرالیدوکسیم برای درمان مسمومیت با کاربامات اساساً توصیه نمی شود.
تداخل های دارویی
داروی پرالیدوکسیم کلراید اثر ناچیزی بر گیرنده های موسکارینی دارد و بنابراین بایستی قبلاً آتروپین مصرف شود. مصرف پرالیدوکسیم در موارد مسمومیت با کارباریل مجاز نیست، زیرا به نظر می رسد موجب تشدید مسمومیت میگردد. زمانی که مسمومیت ارگانوفسفاتی درمان می شود، می بایستی از مصرف سایر داروها پرهیز نمود. این داروها عبارتند از: آمینوگلیکوزیدها، باربیتوراتها، آرام بخش های فنوتیازینی (اسپرومازین) و داروهای شل کننده عضلات اسکلتی. آنتی کولین استرازها می توانند اثر باربیتوراتها را تقویت نمایند، لذا با احتیاط مصرف شوند. سایمتیدین ممکن است اثر ارگانوفسفات ها را با کاهش متابولیسم تقویت نماید. مصرف سوکسینیل کولین، تئوفیلین یا آمينوفيلين، رزرپسین و داروهای تضعیف کننده تنفسی (مانند مواد افیونی و فنوتیازین ها) می بایستی در بیماران مبتلا به سمت ارگانوفسفاتی اجتناب کرد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM