در این مقاله در مورد بیماری های شایع در همسترها را معرفی می کنیم . از معمول ترین بیماریهای دستگاه تنفسی همستر می توان سرماخوردگی و ذات الریه را نام برد ایم بیماری ها به صورت شایع در همستر ها دیده می شوند درادامه نحوه به ابتلا این بیماری ها و راه های جلوگیری از آن ها می پردازیم.

دستگاه تنفس

 سرماخوردگی

همسترها مستعد ابتلا به بیماری سرماخوردگی هستند. در صورتی که صاحب حيوان قبل از دست زدن به حیوان و برقراری ارتباط با آن و حتی غذا دادن به آن دست های خود را با آب و صابون بشوید، تا میزان زیادی از ابتلا حیوان به سرماخوردگی کاسته می شود زیرا در اغلب موارد همستر این بیماری را از انسان کسب می­کند. علائم سرماخوردگی در همستر شامل وجود ترشحات در بینی، تنفس به حالت بالا کشیدن هوا توسط بینی، پرخاشگری و عطسه می باشد. در صورت ابتلا حیوان به این بیماری حتماً قفس حیوان را از معرض جریان هوا(کوران) دور کرده و در یک محیط با دمای حدود ۲۳ الی ۲۶ درجه سانتیگراد قرار دهید و بستر و وسایل درون قفس را تعویض و یا ضدعفونی کرده و بعد از بهبودی حیوان دوباره اقدام به تعویض بستر و تمییز نمودن وسایل درون آن کنید. در زمان بیماری تغذیه با میوه و سبزیجات را تا زمان بهبودی حيوان متوقف کرده و فقط از هویج یا ذرت تازه(بلال) به عنوان سبزی در جیره غذایی حیوان استفاده نمایید. قرص های حاوی روغن ماهی می توانند به تسریع درمان حیوان کمک شایانی نمایند. می توان دو قطره از روغن ماهی را روی یک تکه کوچک نان یا بیسکویت چکانده و هنگام غذا دادن قبل از غذای اصلی در اختيار حيوان قرار دهیم. این دارو حدود۳ الي ۴ روز باید مصرف شود.

 پنومونی باکتریایی

همسترها نسبت به سایر جوندگان در مقابل ذات الریه مقاوم تر هستند ولی با این وجود این بیماری دومین بیماری شایع در همسترها می باشد. مایکوپلاسما ها، پاستورلا ها، استرپتوکوک ها، استافیلوکوک ها، کلبسیلا و بردتلا از دستگاه تنفس همستر های مبتلا به پنومونی جدا سازی شده است.

علت ایجاد بیماری تنفسی هر کدام از عوامل فوق که باشند علائم شامل اختلالات تنفسی، آبریزش چشم و بینی و پایین نگه داشتن سر و گردن می باشد. در ادامه روند بیماری و باکتری های فرصت طلب دیگری که در دستگاه تنفس وجود دارند رشد و تکثیر یافته و بر مشکلات موجود می افزایند. درمان این عارضه با استفاده از آنتی بیوتیک ها است که توصیه می شود حتما کشت و آنتی بیو گرام انجام گرفته و سپس آنتی بیوتیک مناسب انتخاب شود تا بهترین اثر را داشته باشد. آلودگی به ویروس سندائی ( sendai) که در واقع پاراآنفلوآنزای تیپ ۱ می باشد نیز در جوندگان و از جمله همستر دیده می شود که گاهی در انسان نیز ایجاد بیماری می کند. آلودگی به این ویروس اغلب با عفونت های مایکوپلاسمایی همراه است و نحوه انتقال آن به طور کامل شناسایی نشده است ولی عده ای بر این عقیده هستند که راه تنفسی می تواند از عمده ترین راه­های انتقال بیماری باشد. در صورتیکه این ویروس با سایر میکروارگانیسم ها مانند پاستورلا و مایکوپلاسما همراه شود به طور چشمگیری میزان کشندگی آن افزایش می یابد. اگر والدین (جوندگان بالغ) قبلاً به این ویروس مبتلا شده باشند و یا با آن تماس داشته باشند یک ایمنی ۴ الی ۵ هفته ای در نوزادان این حيوانات نسبت به این ویروس ایجاد می شود ولی بعد از این مدت احتمال ابتلا به اشکال حاد بیماری همچنان وجود دارد.

از علائم بیماری می توان به کز کردگی، پژمردگی، کاهش اشتها و وزن، دیسپنه و در نهایت مرگ حیوان اشاره کرد. نکته قابل توجه اینکه نوزادان تازه از شیر گرفته شده بسیار به این ویروس حساس بوده و از مخازن عمده ویروس به شمار می روند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی