آنتی بیوتیکها فرآورده های متابولیکی هستند که به وسیله رشد میکروارگانیسم ها به خصوص قارچها تهیه شده اند آنتی بیوتیک ها به این گونه میکربها سبقت جویانه!؟ بر علیه سایر میکربها به طور آشکار کمک می کنند. آنتی بیوتیک های جدید از طریق آزمایش قارچهای جدا شده از مواد آلی کشف شده اند. برای آشنایی کلی با شکل داروها و مقررات بهداشتی در طیور توضیحات این بخش را مطالعه بفرمایید.
داروها و مقررات بهداشتی
آنتی بیوتیک ها و فورانها
صدها و هزارها آزمایش در این زمینه در سرتاسر دنیا در آزمایشگاههای بیولوژی انجام شده است و اگر وقت کافی باشد این تحقیقات ادامه پیدا میکند و گونه هائی از قارچها که در طبیعت پیدا شده اند آزمایش میشوند و مطالعات بیشتر کشف آنتی بیوتیک های تازه را نوید می دهد.
آنتی بیوتیک ها عوامل بی نهایت مفیدی برای کنترل بیماری در انسان و حیوانات و طيور می باشند اما مسئله مقاومت آنتی بیوتیکی که در بعضی از میکروبها در مقابل برخی از آنتی بیوتیک ها ظاهر می شود خود مشکلی در این رابطه ایجاد میکند. این مقاومت ممكن است از یک باکتری به باکتری دیگر انتقال یابد. آنتی بیوتیکهائی که در موردی مفید عمل کرده اند ممکن است ارزش درمانی آنها به علت پیشرفت مقاومت کاهش یابد این مسئله مقاومت با بررسی کشف آنتی بیوتیک های جدید به نظر می رسد که رفته رفته مشکلاتی را برای مسئولان بهداشت عمومی به وجود آورد و بیم آن می رود که استعمال بدون رویه و بدون در نظر گرفتن مقررات بهداشتی و قانونی مصرف آنتی بیوتیک ها در صحنه دامپزشکی عاقبت بعضی از آنتی بیوتیک ها را به عنوان عوامل مؤثر در کنترل بیماری های انسانی خلع سلاح کند و مصرف آنها را بی فایده سازد. پیشنهاداتی در این مورد شده است که آنتی بیوتیک های مشخصی برای استعمال انحصاری در پزشکی در نظر گرفته شوند و آنتی بیوتیک های دیگری برای مصرف در دام و طیور مشخص نمایند و به خصوص در این مورد پیشنهاد شده است که پنی سیلین و آنتی بیوتیک ها دسته تتراسیکلین (اورومایسین – ترامایسین – تتراسیکلین) و نیتروفوران ها برای استعمال در طب انسانی در نظر گرفته شود و در صورتی که در دام و طیور بخواهیم آنها را مصرف کنیم بایستی روی قاعده و قانون باشد و نسخه نویسی و صلاحیت نسخه نویس مبنای کار قرار گیرد.
در حال حاضر به علت عدم اجرای قانون و مقررات خاص در این مورد متأسفانه در خوراک دام ها و طیور این داروها بدون نسخه اغلب تجویز می شود و به همین دلیل مصرف این گونه آنتی بیوتیک ها در پزشکی ارزش چندانی از نظر درمان انسان بیمار ندارد. آنچه در این رابطه قابل توجه است بروز خطراتی است که این مسئله به دنبال دارد و آنتی بیوتیکی که ارزش آن بدین ترتیب از نظر داروئی کم شده دیگر افزایش پیدا نمیکند و به حالت اول برنمی گردد. این مباحثات و پیشنهادات جدالی بیش نیستند و به وسیله استدلال کنندگان مورد بحث و مداقه قرار گرفته است. این امید به صورت دورنمای آینده برای این مباحثات وجود دارد که استعمال بعضی از داروهای رایج ممکن است منع و یا حتی رد نشود در دامپزشکی این ممانعتها ممکن است شامل سولفونامیدها نیز بشود.
استعمال آنتی بیوتیک ها در طیور تولیدی اصلی
مرغداریهائی که طیور اصلی را تولید میکنند (مرغ مادر – مرغ اجداد) بایستی استعمال آنتی بیوتیک ها در آنها فقط برای مصارف اساسی در نظر گرفته شود و از مصرف این قبیل داروها در موارد دیگر جلوگیری به عمل آید. مصارف اساسی شامل مصرف بعضی از داروهای بی خطر مثل باسیتراسین یا بامبر مایسین برای توسعه رشد پرنده بوده و بایستی برای ریشه کنی بیماریها نیز در این رابطه کوشش به عمل آید.
با آشنایی کلی با شکل داروها و مقررات بهداشتی در طیور مانند بعضی از داروها مثل پنی سیلین، تایلورین، جنتامایسین و فورازولیدون کمک های خوبی در ریشه کنی بیماری می کنند که باید گفت ریشه کنی بیماری بدون استفاده از آنها مشکل و در مواردی غیر ممکن است.
مقاومت بایستی روی قسمتی از تایلوزین یا جنتامایسین ظاهر شود برای مثال میکرب های دسته مایکوپلاسما از نظر ژنتیکی واجد اهمیت هستند و بایستی ترتیبی داده شود که به خوبی مقررات ریشه کنی در مورد این قبیل میکربها در مرغداری های تولیدی مرغ مادر و یا بوقلمون مادر مورد نظر قرار گیرد زیرا در غیر این صورت با توجه به مسال جایگزینی که در مرغداری ها مطرح است. عوامل میکربی مشکل اساسی در مرغداری به وجود می آورند مسائل بهداشتی در ارتباط با انتقال بیماری ها به وسیله ژنراسیون ها به نسل های بعد انتقال پیدا می کند و گاه سبب می شود که یک بیماری خاص هیچ گاه ریشه کن نگردد زیرا از منابع اولیه بیماری عوامل بیماری زا به ارث می رسد و نسل های بعدی را مبتلا می کند برای بهره گیری کامل از آنتی بیوتیکها اصول کلی در اختیار ما است و بایستی از این اصول و مقررات بهره گیری نمود. برای ریشه کنی بیماری های مایکوپلاسمائی از مرغها و بوقلمونها و نیز برای پولوروم و تیفوئید این مسئله صادق است و احتمالاً در مورد عفونت آریزونائی نیز صدق می کند.
تمام مرغدارانی که در سراسر جهان به امر پرورش مرغ مادر و احياناً مرغ اجداد می پردازند و یا به همین ترتیب بوقلمون مادر و بوقلمون اجداد نگهداری می کنند بایستی در این جهت بکوشند و سعی نمایند که این قبیل بیماری ها را ریشه کن نمایند تا در نسل های بعدی جوجه هایی عاری از این قبیل بیماری ها برای پرورش به بازار عرضه نمایند.
نظرات کاربران
2:27:55 AM