انتقال پرندگان از سالن دستگاه های مادر یا اطاقها به جاهای دیگر خواه در داخل همان سالن یا در سالن دیگر یا در هوای باز یک کار عادی است. توأم شدن های زیادی از مجموعه این امکانات به وجود می آید که غالباً برای اقتصاد فضای نگهداری است تا علاقه زیاد اردک ها. در ادامه امکانات لازم برای پرورش اردک را به طور کامل شرح می دهیم.
امکانات پرورشی و بیماری های اردکها
بعضی از بیماریهائی (بیماری ویروسی اردک ) که در طول دوره رشد حادث می شوند در ارتباط نزدیک با این جابه جا شدن ها و دامپروری تدارک دیده شده است. معاینه از نزدیک وضع دامپروری ممکن است در تصمیم گیری در این زمینه کمک کند که چه نقطه نظرهائی یا چه جزئیاتی از مدیریت و دامپروری غالباً با همه گیری های بیماری همراه می شود. معیارهای پیشگیری آنوقت این تصور را پیش می آورد که با گله های آینده پرنده ها چگونه پرورش پیدا کنند. به این طریق نهایتاً بهترین کارها در جاهای اختصاصی مشخص می گردند.
برای آزمایش محيط تدارک دیده شده در هر مرحله بایستی درجه حرارت، تهویه، کیفیت هوا، ظرفیت ساختمان، فضای کف به ازاء هر پرنده، انواع آبخوری و دانخوری و فضا به ازاء هر پرنده، نوع کف و کیفیت بستر، روشنائی و رقابت باشد.
از دیگر امکانات لازم برای پرورش اردک تهویه می باشد .وقتی پرنده ها از یک اطاق به اطاق دیگر جابه جا می شوند معمول اینست که به آنها فضای مناسب بیشتری با رشدشان در نظر گرفته شود. غالبا این مسئله گویای این حقیقت است که آنها به تراکم ازدحام قبل از جابه جایی رسیده اند. آنچه تحت این شرایط اتفاق می افتد اینست که حرارت بدن پرنده تلف کردنش به وسیله تهویه مشکل است. به خصوصاگر از خشکی بخواهیم پیشگیری کنیم. درجه حرارت اطاقي ممكن است کنترل شود اما درجه حرارت در سطح پرنده بالا باقی می ماند چون رطوبت مطرح می شود.
برای جلوگیری از مشکلات بیماری مراحل متعددی بایستی مدنظر قرار گیرند که به شرح زیر خلاصه می شوند.
۱) پرنده ها را زودتر جابه جا کنید، در زمانی که هنوز محیط را می توان کنترل نمود.
۲) همیشه اطمینان حاصل نمائید که اطاقی که می خواهید پرنده ها را وارد آن کنید در درجات حرارت بالاتر است (مثلاً۱+ درجه سانتیگراد) نسبت به درجه حرارت اطاقی که پرنده ها در آن زندگی میکنند.
۳) به این مسئله توجه داشته باشید که پرنده ها فقط در بخشی از اطاق جدید برای مدت ۲۴ ساعت قرار گیرند به نحوی که سرماخوردگی کاهش پیدا کند. این کار نباید فضای دانخوری یا آب خوری را محدود سازد.
۴) سعی کنید از استفاده از ساختمانهائی با ظرفیت زیاد جلوگیری به عمل آورید. این قبیل ساختمان ها اساساً به ارتفاع سقف مربوط می شوند جائی که فضا نیاز به گرم کردن دارد و این در صورتی است که بخواهیم از مشکلات جلوگیری به عمل آوریم. تمام امکانات تدارک دیده شده بایستی در حالت خوبی از تعمیرات و محیط تمیز حفظ شده و مرتب باشند.
هرگاه کف های سیمی خوب تعمیر نشوند پرنده ها در آنها می افتند و به داخل ظرف زهکش می روند و سرماخورده و یا غرق می شوند. لبه های تیز پاها را بریده و جوجه ها را به عفونت های مزمن دچار میسازد به خصوص مفاصل پاها که بیشتر تحت تأثیر این وضعیت واقع می شوند. کف های بد تثبیت شده ممکن است به تله افتادن پاها یا بالها منجر شوند. اشیاء خارجی به آسانی به وسیله اردک ها مورد استفاده قرار میگیرند و در صورتی که این اشیاء تیز باشند (میخ ها، سنجاقها و غیره) به سنگدان نفوذ پیدا کرده و سبب تورم ضربهای پیش معده شده و نهایتاً به مرگ پرنده منجر می شوند. قطعاتی از نخ محکم به طور مشابه مصرف شده و به انباشتگی سنگدان و نتیجتاً رشد خیلی ضعیف اردک می انجامد.
وقتی پرنده ها جابه جا می شوند وسایل و تجهیزات در محل های جدید برای رفع احتياجات پرنده های بزرگتر غالباً متفاوت هستند. مشاهده از نزدیک بایستی صورت گیرد تا اطمینان حاصل شود که خطری برای پرنده های جدید به وجود نمی آید.
برای مثال کفهای سیمی میتوانندمشکل زاباشند،توریهای سیمی5/2 سانتیمترمربعی مفصل خرگوشی را به دام انداخته و بعضی اوقات بال پرنده در سن ۱۴ روزگی به همین شکل دچار می شود. سنین بحرانی بایستی مشخص گردند و پیشگیری های لازم در این رابطه به عمل آید. تغییر ناگهانی در جابه جا کردن برای مثال از آبخوریهای تغاری به آبخوری های تیپلی بایستی اجتناب شود.
این مثال های فوق الذکر به بیماری های خاصی منجر نمی شوند اما با وجود این می توانند مسئول ضایعات قابل ملاحظه ای گردند. هرگاه جابه جائی خاص از یک ساختمان بسته به یک میدان باز باشد آن وقت عادت دادن صحیح به محیط بایستی مورد عمل واقع شود. امکان این مسئله وجود ندارد که گرمای مصنوعی فراهم کرد اما در بعضی از فرمهای سایه بان برای چند شب اول بایستی اجتناب شود. این مسئله برای اردک ها یک مسئله عادی است که در حدود سن ۳ هفتگی در شب روی هم بریزند و خفه شوند. این مسئله اگر پرنده ها به طور صحیح به محیط عادت داده شوند اتفاق نخواهد افتاد. اردک های مسن تر از 5/3 هفته گرایش به لنگش دارند و این گرایش موقعی است که یورش می برند یا حرکت سریع می نمایند.
مواظبت های خاص بایستی به هنگامی که پرندگان جابه جا می شوند در این سن و یا در سن بالاتر در مورد آنها اجرا شود و اطمینان حاصل گردد که آنها به سختی رانده نشده اند یا از طریق فیزیکی و یا به طریق دیگری تحت استرس قرار نگرفته اند.
نظرات کاربران
2:27:55 AM