باکتری های استرپتوکوکوس گروه (A) یک بیماری زای مهم انسانی است که رنج وسیعی از بیماری ها را ایجاد میکند. فارنژیت (گلو درد استرپتوکوکی) و پیودرم رایج ترین حالات بالینی می باشد و در افراد دیده می شوند. فارنژیت استرپتوکوکی در بچه ها بسیار رایج است و در 5/0- 14/0 % از موارد قبل از سن یک سالگی ایجاد می شود و غیر رایج نیست. استرپتوکوکوسهای گروه (A) هم چنین عامل ۴ تا ۱۰ درصد از موارد فارنژیت در انسانهای بالغ است. عفونت های شدید مهاجم (وجود باکتری در خون، پنومونی، نکروز، سندرم شوک توکیسک) ممکن است ایجاد شود و حدود ۹۱۰۰ مورد و ۱۳۵۰ مورد مرگ ناشی از عفونت مهاجم استرپتوکوکوسهای گروه (A) در هر سال در ایالات متحده تخمین زده شده است. در ادامه در مورد این باکتری که قابل انتقال بین انسان و حیوان است نکات مهمی را ذکر می کنیم.
استرپتوکوکوسهای گروه ( GAS) (A )
پیشنهاد شده است که حیوانات خانگی می توانند مخازن عفونت در مراکز نگهداری باشند اما اطلاعات در مورد آن کم است. پژوهش های گذشته نشان میدهد کلونیزاسیون استرپتوکوکوسهای گروه (A) در حیوانات خانگی وجود دارد اما در مورد آن تردید است زیرا روش های مورد استفاده نمی توانند سایر استرپها را از استرپتوکوکوسهای گروه (A) تفریق کنند. روشهای گذشته قادر به تفکیک استرپتوکوکهای C و G از A نبود. گروههای C و G در سگها و گربه ها کومنسال هستند. علاوه بر این پژوهشهای همه گیر شناسی هیچ ارتباطی بین حضور حیوانات خانگی در مراکز نگهداری و عفونت های مجدد استرپتوکوکی در انسان ها را نشان نمی دهد.
اگرچه نقش حیوانات خانگی در انتقال استرپتوکوکوسهای گروه (A) مشخص شده است. به احتمال زیاد حیوانات خانگی منابع عفونت در مراکز نگهداری به ویژه در زمان عفونت های استرپتوکوکوسهای گروه (A) می باشد. هرچند اطلاعات کمی مبنی بر نقش حیوانات خانگی در انتقال بیماری وجود دارد. یک مطالعه سوئدی جداسازی استرپتوکوکوسهای گروه (A) از ترشحات چشمی را نشان داده اما در سوآب حلق دیده نشده است. هیچ تفاوتی در نسبت عفونتهای مراجعه در خانواده هایی با حیوانات خانگی یا بدون آنها گزارش نگردیده است و هیچ شواهدی در مورد انتقال مستقیم نیست. در حال حاضر اطلاعات کمی مبنی بر این که حیوانات خانگی منبع عفونت انسان هستند وجود دارد. بررسی حیوانات خانگی برای کلونیزاسیون باکتری در پاسخ به عفونت های انسانی در مراکز نگهداری توصیه نشده است. یکی از مواردی که در تمام اعضای مراکز نگهداری بررسی می شوند وجود عفونت راجعه می باشد. روش های آزمایش بهینه مشخص نیست. مهم است که آزمایشگاههای تشخیصی از دلایل انجام آزمون آگاه باشد و تشخیص مناسبی از استرپتوکوکوسهای گروه (A) را ارائه دهند. هیچ اطلاعی در مورد درمان حیوانات خانگی کلونیزه وجود ندارد. به دلیل پایین بودن نرخ کلونیزاسیون به نظر می رسد که کلونیزاسیون کوتاه مدت است و به طور طبیعی حذف می شود. درمان آنتی بیوتیکی ممکن است لازم نباشد و توجه به رعایت بهداشت وابسته به تماس حیوانات خانگی ضروریست.
استرپتوکوکوس ایکویی تحت گونه ایکویی
باکتری میباشد که بسیار مربوط به استرپتوکوکوس ایکویی استرپتوکوکهای گروه L است که با بیماری استرانگل اسب در ارتباط است. استرپتوکوکوس ایکویی میزبان طبیعی هستند در اسبها اندمیک می باشد. مهم ترین وجه تشخیص استرپتوکوکوس ایکویی تفریق آن از استرپتوکوکوس ایکویی تحت گونه زواپیدمیکوس می باشد. استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس بسیار رایج است اگر چه در حال حاضر نادر است و به عنوان عامل بیماری در سگها می باشد. برخی از موارد تشخیص عفونت استرپتوکوکوس ایکویی در سگ ها می توان استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس تشخیص داده شود. برخی از تشخیصها مربوط به استرپتوکوکوس ایکویی در سگها بعدها جزء استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس شناخته شد. عفونت حقیقی استرپتوکوکوس ایکویی در سگها به نظر نادر می باشد. تنها یک گزارش از لنفادنوپاتی در سگها که در کنار اسب ها در مزرعه زندگی می کنند دیده شده است.. در انسان استرپتوکوکوس ایکویی حداقل پراکندگی را دارد عفونت انسانها چندان مشخص نیست احتمال انتقال استرپتوکوکوس ایکویی از اسب های آلوده به صاحبان آنها هنوز چندان مشخص نیست.
استرپتوکوکوس ایکویی تحت گونه زو اپیدمیکوس
بسیار رایج می باشد جز استرپتوکوکهای گروه L است و بیماری زای فرصت طلب در اسب سانان بوده و در جمعیت اسبها اندمیک است. ارگانیسم به ندرت در سگها یافت می شود اما باعث بیماری تنفسی انفرادی می گردد. بسیاری از گزارش ها در سگها مربوط به سگهای لانه زی میباشد و کلونیهای تحقیقاتی و مراکز نگه داری که نشان دهنده ی خطر بالای انتقال می باشد. یک بیماری زای مجاری تنفسی است جداسازی استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس از مراکز نگهداری حیوانات نادر است. عفونت بالینی می تواند مربوط به بیماری مجاری فوقانی تا پنومونی تنفس خونریزی دهنده کشنده باشد. استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس یک بیماریزا نادر انسانی است که بیشتر باعث پنومونی و گلومرولونفریت می گردد اما سایر عفونت ها مانند مننژیت و آرتریت هم ایجاد می کند. شیر و پنیر آلوده می توانند منبع عفونت انسان باشند اگرچه انتقال انسان – اسب نیز گزارش شده است. در کل احتمال بیماری مشترک بودن استرپتوکوکوس زواپیدمیکوس در حیوانات خانگی اندک است. تنها یک گزارش در مورد انتقال استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس بین حیوانات خانگی و انسان وجود دارد که شامل سگی با بیماری مجاری تنفسی و صاحب آن می باشد که باعث گسترش عفونت به همراه تب، سردرد، درد عضلانی و سفتی گردن و قفسه ی سینه می شود. سگ خانگی سالم هم می تواند توسط استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوس کلونیزه شود و منبع عفونت انسان یا سگ سانان باشد. در حال حاضر هیچ استرپتوکوکوس زو اپیدمیکوسی از اسب جدا نشده است. در یک بررسی مشخص شده که این ارگانیسم در اسبها اندمیک میباشد و تعداد کمی از انسانها را آلوده کرده و در هر حال خطر ابتلا در اثر تماس پایین میباشد. در یک گزارش دلیل احتمال عفونت بیماری مشترک از راه سگ ها استفاده از عینک و ماسک صورت در زمان تماس با حیوانات دارای بیماری ریوی و ترشحات آنها توصیه می شود. باید توجه خاصی به بهداشت فردی شود و این در بسیاری موارد کافی می باشد. مراقبت های لازم برای کاهش خطر ابتلا در زمان تماس نزدیک با ترشحات تنفسی و ریز قطره ها باید انجام پذیرد و در صورت امکان از ماسک و محافظ چشم استفاده شود به ویژه در زمانی که جانور در حال سرفه به صورت مستقیم به سمت صورت فرد می باشد. توصیه استفاده از ماسک یا محافظ چشم به عنوان روش مراقبتی استاندارد برای بیماری مجاری تنفسی مشکل است. باید روش های حفظ بهداشت فردی تا حد ممکن انجام پذیرد و از تماس مستقیم با صورت حیوانات دوری شود.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM