عفونت کیسه زرده مرغ گوشتی یا بند ناف یکی از بیماری های است که در جوجه هایی که تازه سر از تخم در اورده اند دیده می شود که با آلودگی با محیط جوجه کشی در ارتباط است .لذا راه های پیشگیری عفونت ناف مرغ گوشتی از اهیمت زیادی برخوردار است. در ادامه به علائم درمان و راهای پیشگیری عفونت کیسه زرده مرغ گوشتی و بیماری سالمونلوز می پردازیم.

عفونت کیسه زرده و ناف:

شایع ترین عامل مرگ و میر در میان جوجه های گوشتی یک روزه و در خلال هفته اول پرورش می باشد.
جوجه های مبتلا، ضعیف و کم جثه هستند و در روزهای نخست که به سالن وارد شده اند، تلف می شوند.
شکم آنها متورم و ناف آنها خیس و کثیف و بدبو است. در محوطه بطنی جوجه های تلف شده، مایع قهوه ای رنگی دیده می شود. چون زرده، توده چربی معلق در آب می باشد که به وسیله لسیتین سفت شده است، در برابر تجزیه باکتریایی، نسبتا مقاوم است. فقط باکتریهایی که آنزیم لسيتيناز دارند و قادر به تجزيه لسیتین هستند، در کیسه زرده ایجاد عفونت می نمایند. در این میان، نقشاشریشیاکلی یا E . coli برجسته تر است. البته باکتریهای دیگری مانند باسیلوس سرئوس،کلستریدی ومولشیواستافیلوکوک طلایی نیزبه علت داشتن آنزیم لسیتیناز،درپیدایش عفونت کیسه زرده وبندناف نقش دارند.

مقدار بروز این بیماری با کیفیت نامطلوب بهداشتی در گله های مادر و دستگاههای جوجه کشی، ارتباط مستقیم دارد، چرا که آلودگی پوسته تخم مرغ در هنگام خروج از کلواک یا پس از افتادن بر روی پوشال و سپس اختلاف درجه حرارت و فشار محیط بیرون و داخل تخم مرغ، سبب نفوذ باکتری های موجود در سطح پوسته به داخل تخم مرغ میگردد. اگر دستگاه جوجه کشی آلوده باشد و رطوبت دستگاه مخصوصاً هچری نامیزان باشد، عفونت بندناف و کیسه زرده ایجاد میشود.

گاهی ممکن است در دو سه روز اول زندگی جوجه، باکتری های بیماریزا از طریق روده کور یا سکوم، زرده را آلوده نموده و ایجاد بیماری کنند. وجود زرده بیش از حد طبیعی نیز، عاملی مستعد کننده برای پیدایش این بیماری محسوب می گردد.

روش خاصی برای درمان جوجه های مبتلا وجود ندارد ولی تجویز مخلوط آنتی بیوتیک و مولتی ویتامین برای کل گله در آب آشامیدنی، برای جلوگیری از گسترش بیماری، پیشنهاد شده است. همچنین برای اینکه جوجه ها از فرط سرما، در یک جا جمع نشوند و انتشار عفونت سریع تر نگردد، توصیه شده است که دمای سالن افزایش یابد. برای صرفه جویی در وقت و نیروی انسانی و هزینه های درمانی، بهتر است ابتدا جوجه های مبتلا به ورم بندناف و عفونت کیسه زرده شناسایی و حذف شوند و آن گاه به درمان گله اقدام شود.

بیماری سالمونلوز:

 باکتری سالمونلا، مهمترین باکتری بیماریزای مشترک بین پرندگان و انسان است که معمولاً گوشت مرغ را در مراحل آماده سازی لاشه مرغ، آلوده می کند و این آلودگی قابل سرایت به انسان می باشد. همچنین دان مرغی در صورت آلودگی به سالمونلا برای طیور منع مصرف دارد و چنین دان الودهای باید طی مراحل پلت سازی، با حرارت فراوری شود و در صورتی که الودگی با سالمونلا منفی باشد، به مرغداریها فرستاده شود. پودر گوشت و استخوان و پودر ماهی نیز باید از نظر آلودگی به سالمونلا کنترل گردد تا در صورت عدم الودگی به کارخانه تولید خوراک طیور یا مرغداری ارسال شود. اگر سالمونلا در خوراک طیور و گوشت مرغ وجود داشته باشد و به انسان سرایت کند، سبب پیدایشمسمومیت غذایی می گردد. سالمونلا انتریتیدیس، عامل بیماریزای مشترک بین انسان و طيور است که در انسان موجب مسمومیت می شود. دو نوع بیماری اختصاصی در طیور وجود دارد که توسط این باکتری به وجود می آید: بیماری پلوروم یا اسهال سفید جوجه ها و تیفوئید مرغان. بیماریهای دیگر ناشی از سایر سالمونلاها را تحت عنوان کلی سالمونلوز یا پاراتیفوئید پرندگان می نامند. سالمونلا پلوروم موجب پیدایش بیماری پلوروم یا اسهال سفید جوجه ها می گردد و سالمونلا گالیناروم بیماری تیفوئید مرغان را به وجود می آورد. جوجه های مبتلا به پلوروم، علایمی مانند بی اشتهایی، جیک جیک مداوم، ازدحام، تورم شکم و اسهال سفید دارند. چنین جوجه هایی در سنین پایین مبتلا می شوند و به زودی تلف می گردند.

پرندگان بالغ در صورت ابتلا به تیفوئید، علایمی از قبیل اسهال زرد مایل به سبز، مدفوع بدبو، رنگ پریدگی در تاج و ریش و تشنگی شدید نشان میدهند. تلفات این بیماری به ۵۰ و حتی ۷۵ درصد هم می رسد. برای درمان تیفوئید مرغان، معمولاً مخلوط سولفامید با تری متوپریم با نام سولتریم بکار میرود. سولتریمنوعی سوسپانسیون خوراکی است که باید قبل از استفاده، به خوبی تکان داده شود. شیشه ۲۰۰ میلی لیتری آن را در ۶۰۰ لیتر آب آشامیدنی حل کرده و به مدت سه تا پنج روز متوالی در اختیار طيور قرار میدهند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی