آیا مدیریت در ابتدای زندگی گوساله بر روی رشد تلیسه ها و در نهایت عواملی از قبیل سن اولین گوساله ­زایی یا جثه تلیسه ها در زمان وارد شدن به چرخه شیردهی مؤثر است؟ برخی از پژوهش های منتشر شده (Heinrichs و همکاران در سال ۲۰۰۵) در رابطه با این سؤال تعدادی از واحدهای واقع در شمال شرقی ایالات متحده را ارزیابی کردند. دراین پست مدیریت پرورش گوساله در هنگام تولد ، گوساله شیر پروار و جایگاه نگهداری گوساله  را بررسی میکنیم.

مدیریت زود هنگام و رشد پس از آن

پژوهشگران از اطلاعات به دست آمده از ۲۱ مزرعه پرورش گاو شیری در پنسیلوانیا استفاده نمودند. در طول این تحقیق ۷۹۵ گوساله هلشتاین تحت نظر قرار گرفتند. گوساله ها از زمان تولد تا زمان گوساله زایی به صورت دوره ای تا زمان زایش وزن بدن تلیسه ها، سن آنها در زمان زایش، قد و امتیاز شرایط بدنی آنها تعیین شد. در مجموع، به علت حذف برخی از مزارع از این پژوهش نتایج حاصله مربوط به ۶۸۶ گوساله بود.

محققین متغیرهای گوناگونی را مورد بررسی قرار دادند که منعکس کننده جنبه های مهم مدیریتی بود. متغیرهایی از قبیل مصرف استارتر و شیر و کیفیت شیر (به عنوان شاخص های برنامه تغذیه)، غلظت آمونیاک، رطوبت و دمای جایگاه (به عنوان شاخص های کیفیت جایگاه نگهداری)، ویژگی­های گاوی که گوساله را به دنیا آورده است (شامل سن و امتیاز گوساله زایی)، تعداد روزهایی که بیمار بوده اند و روزهایی که گوساله ها تحت درمان با آنتی بیوتیک ها قرار داشتند.

فاکتورهای مهم گله که ویژگی های تلیسه های شکم اول را تحت تأثیر قرار دادند شامل فاکتورهای مدیریتی گوناگونی بودند که در زیر آمده اند:

سخت زایی: برای هر یک واحد افزایش در آسان شدن زایمان، سن اولین گوساله زایی حدود ۱۷ روز افزایش یافت. در این تحقیق، پژوهشگران سه امتیاز برای چگونگی زایمان در نظر گرفتند. 1= تولد بدون کمک؛ ۲= زایمان با کمک کم (بیرون کشیدن آسان نوزاد) و 3= زایمان سخت، خارج کردن مکانیکی، عمل سزارین. اطلاعات منتشر شده بسیاری وجود دارد که نشان می دهد با افزایش سخت زایی (مشکلات زایمان) بیماری و تلفات نیز افزایش می یابد. بنابراین به لحاظ مدیریتی، حصول اطمینان از اینکه گاوها دارای امتیاز بدنی مناسب (به عنوان مثال خیلی چاق نباشند) هستند و تلیسه های شکم اول پیش از زایمان جثه مناسبی دارند بسیار حیاتی است و باید به گوساله های نری که تولد آسان داشته اند به ویژه در دام­های کوچکتر توجه شود. بیماری: اثر سلامتی گوساله ها طی چهار ماه اول زندگی بر نحوه رشد و رسیدن به سن زایش گوساله ها تأثیر داشت. به طور کلی، گوساله هایی که تحت درمان با آنتی بیوتیک ها بودند به گوساله زایی در سنین بالاتر نسبت به گوساله هایی که تحت درمان های آنتی بیوتیکی قرار نگرفته بودند، متمایل بودند. هم چنین این گوساله بلند قدتر بودند که این محققین دلیل آنرا به علت بالاتر رفتن سن فرض کردند، ولی سنگین تر نبودند. از سوی دیگر، درمان با آنتی بیوتیک­ها تأثیری بر روی امتیاز بدنی و وزن بدن در زمان زایمان نداشت. این ممکن است به این علت باشد که گوساله ها در زمان زایش مسن تر بودند، اما در زمان زایمان وزن و جثه یکسان داشتند. به ازای هر روزی که گوساله تحت درمان بود، سن اولین گوساله زایی ۱۰ روز افزایش یافت. البته تعداد روزهایی که گوساله تحت درمان بود می توانست مربوط به تعدادی از مشکلات مدیریتی بیشتر مشکلاتی که مربوط به مدیریت تغذیه آغوز (مانند وقتی که گوساله ها در زمان تولد به مقدار کافی آغوز دریافت نکرده بودند) یا مسائل بهداشتی ضعیف بود که گوساله ها را نسبت به عوامل بیماری زا حساس تر می­کند. هم چنین آگاهی از این مطلب مهم است که معالجه گوساله ها نیست که باعث به تعویق افتادن زایمان می شود بلکه این بیماری است که اول رخ می دهد (یعنی اول باید پیشگیری کرد).

تغذیه

به طور کلی، برنامه تغذیه گوساله ها، به ویژه پیش از شیر گیری، اثر کمی بر روی سن اولین زایش، وزن بدن یا امتیاز زایمان داشت. به صورت قابل توجهی، حداکثر شیر از زمان تولد تا سن ۴ ماهگی (تعریف شده به عنوان درصدی از وزن بدن) باعث بالا رفتن سن در اولین زایمان شد (هر ۱ درصد افزایش در مصرف ماده خشک شیر باعث افزایش ۱۸ روزه سن زایمان شد). برای درک اینکه این اطلاعات چگونه گزارش شده اند نگاهی داریم به گوساله ای که ۱ پوند (۴۵۴ گرم) جایگزین شیر مصرف کرده است. اگر وزن گوساله ۱۰۰ پوند باشد و مصرف ماده خشک به عنوان درصدی از وزن بدن تعریف شود: %۱ یا 01/0= kg 45 / kg 454/0. گوساله هایی که ماده خشک از شیر اضافی دریافت کردند سن بیشتری در زمان اولین زایش خود داشتند و امتیاز بدنی آنها نیز بالاتر بود. نتایج حاصل از این مطالعه به طور کامل روشن نیستند اما به نظر می رسد که به هر میزان، افزایش مصرف شیر در این مطالعه سن زایمان را کم نکرد.

غلظت ADF علوفه در این مطالعه (در ۴ ماهه ابتدایی تحقیق) به عنوان شاخص کلی کیفیت علوفه ای که به گوساله ها داده شده بود اندازه گیری شد (به طور کلی، بالا بودن ADF نشانگر پایین بودن محتوای انرژی علوفه است). واحدهایی که از علوفه های با ADF بالا استفاده کردند، سن زایمان بالاتری داشتند.

هر ۱ درصد افزایش در غلظت ADF باعث بالا رفتن 5/0 روز در سن اولین زایش شد. بنابراین اگر گوساله ها با علوفه حاوی ۳۵ درصد ADF به جای ۲۵ درصد ADF تغذیه شوند بدین معنی است که این تلیسه ها:  روز دیرتر زایمان می کنند.

جایگاه نگهداری گوساله

وقتی که گوساله ها در جایگاهی که رطوبت و دمای بالاتری داشت نگهداری شدند، سن زایمان آنها به طور متوسط ۱ تا 2/1 روز به ترتیب به ازای هر یک درصد افزایش در حداکثر رطوبت و متوسط دما افزایش یافت. به علاوه، حداکثر غلظت آمونیاک در محیط جایگاه نگهداری گوساله اثر معنی داری بر سن زایمان گوساله ها داشت. مطلبی که ما می توانیم از این اطلاعات فرا بگیریم این است که جایگاه نگهداری گوساله در ۴ ماهه اول زندگی خود در آن زندگی می کنند می تواند جایگاه نگهداری گوساله اثر ثابتی بر روی رشد و در نهایت سنی که گوساله ها وارد چرخه شیردهی می شوند، داشته باشد.

اطلاعات حاصل از این تحقیق برای جایگاه نگهداری گوساله به روشنی نشان داد که روش هایی که گوساله ها را در ۴ ماهه اول زندگی مدیریت می کنند و جایگاه نگهداری گوساله می تواند اثر ثابتی بر روی رشد و در نهایت آمادگی آنها برای ورود به چرخه شیردهی داشته باشد. به وضوح، تلاش ها برای بهبود روشی که ما از گوساله ها در ابتدای زندگی آنها مراقبت می کنیم باعث سوددهی بیشتر از طریق گوساله زایی سریع تر و هزینه های کمتر برای پرورش تلیسه خواهد شد.

باقیمانده آنتی بیوتیک در گوساله ها

یکی از معضلات مصرف آنتی بیوتیک ها در دام، باقیمانده این فرآورده ها در گوشت و ایجاد مشکل در تغذیه انسان است در این بخش سعی شده جنبه های مختلف این مشکل بررسی شود.

هر پرورش دهنده گوساله به شدت علاقمند است که گوساله هایی پرورش دهد و وارد بازار کند که دارای بالاترین کیفیت و عاری از سطوح غیر قابل قبول محرک­های رشد و آنتی بیوتیک­ها باشد. متأسفانه، در مورد گوساله های خیلی جوان، این مطلب در بعضی از مواقع در گفتار ساده و آسان است. با این حال، باید به دقت انواع خوراک های مصرفی را مورد بررسی و کنترل قرار داد و برای کاهش دوره ها به منظور به حداقل رساندن خطر باقیمانده های مضر به نیازها توجه کرد و از آنها پیروی نمود.

اخيراً FDA (سازمان غذا و دارو آمریکا) مشخص کرد که در سال ۲۰۰۳، ۱۸۰۰ تخلف در مورد باقیمانده آنتی بیوتیک ها برای برخورد قانونی در انواع مختلف گاو شیری گزارش شد. بیشترین سهم این تخلفات (%۴۴) به علت باقیمانده نئومایسین در گوساله های شیر پروار بود.

گوساله های شیر پروار

گوساله های شیر پروار به گوساله هایی گفته می شود که از روزهای ابتدای زندگی تا زمانی که به وزن حدود ۷۰ کیلوگرم برسند، به صورت عمده با جیره های بر پایه شیر تغذیه شوند. بیشتر این قبیل کوساله ها در گاوداری های شیری پرورش داده می شوند و گوساله هایی هستند که برای پروار شدن در دیگر مزارع پرواربندی مناسب نیستند. آمار نشان می­دهد که  همه گوساله های پرواری کشتار شده در سال ۲۰۰۲ در آمریکا شیر پروار بوده اند. گوساله ها از زمان تولد تا سنی که به حدود ۱۵۰ پوند برسند (حتی اگر لزوماً شیر پروار نباشند) به عنوان شیر پروار تلقی می گردند. گوساله های نر و گوساله های جایگزین (حذف شده) در گاوداری های شیری و یا مزارع پرورش گوساله معمولاً تا قبل از کشتار و برای مدتی با جیره های حاوی جایگزین شیر به اضافه مقداری غلات تغذیه می شوند. همچنین، ممکن است این گوساله ها تنها برای چند روز در گاوداری نگهداری شوند. این گوساله ها، گوساله های حذفی هستند که در مزارع پرورش گوساله و یا برای پرواربندی نمی توان از آنها استفاده کرد. به طور کلی، پرورش دهندگان گوساله های پرواری خواهان گوساله های بزرگتر و سالمتری هستند که احتمال رشد سریع تر و بازده خوراک بهتر در آنها بیشتر است. گوساله های کوچک و یا بیمار یا گوساله هایی که آغوز کم مصرف کرده اند یا اصلاً مصرف نکرده اند معمولاً مناسب برای پرواربندی نیستند، این گوساله ها اغلب شیر پروار می باشند.

باقیمانده های همراه با گوساله های شیر پروار باعث شده تا نوعی بدبینی نسبت به صنعت پروار گوساله ها با تغذیه خاص ایجاد شود. بیشتر گوساله های شیر پروار در واقع از گاوداری های شیری وارد بازار می شوند و نه از گاوداری های گوشتی. صنعت پرورش گوساله های پرواری به سختی تلاش کرده است تا کیفیت گوشت گوساله های پرواری که با تغذیه خاص پرورش می یابند را بهبود بخشد و تعداد تخلفات در این صنعت کم است. در واقع انجمن پرورش گوساله پرواری آمریکا یک برنامه تضمین کیفیت را برای بهبود کیفیت محصول تولیدی توسط این صنعت پیشنهاد کرده است.

منبع باقیمانده ها

بقایای آنتی بیوتیکی غیر قابل قبول از کجا منشأ می گیرند؟ جواب ساده است، FDA مشخص کرد که بیشتر باقیمانده ها از گوساله های آلوده با نئومایسین منشأ می گیرند. بیشتر باقیمانده ها از جایگزین شیری که تحت درمان بوده است ناشی می شوند. در حالت عادی گوساله ها با وزنی کمتر از ۱۵۰ پوند تنها سه نوع منبع خوراک آغوز، شیر (یا جایگزین شیر) و استارتر گوساله، مصرف خواهند کرد. استارترهای گوساله حاوی نئومایسین یا اکسی تتراسایکلین نیستند. ترکیبی از نئومایسین و اکسی تتراسایکلین به صورت رایج در جایگزین های شیر گوساله استفاده می شود که نئو- تترا نامیده می شود. آغوز تنها زمانی حاوی باقیمانده آنتی بیوتیک خواهد بود که گاو تحت درمان ورم پستان (مانند درمان گاو خشک) باشد و یا به طور غیر عادی دوره خشک کوتاهی داشته باشد. شیر حذفی (دور ریختنی) منبع بالقوه ای از باقیمانده­های آنتی بیوتیک به ویژه «نئوترا» می باشد، (Heinrichs و همکاران، ۱۹۹۵). بنابراین، به نظر می رسد بیشترین نگرانی در مورد بقایای آنتی بیوتیک ها در گوساله های شیر پروار وابسته به تغذیه گوساله ها با جایگزین شیر حاوی دارو می­باشد.

زمان منع مصرف

بر اساس دستورالعمل FDA، زمان منع مصرف برای سولفات نئومایسین برای گاوها و بزها ۳۰ روز (به غیر از گوساله های پرواری) و برای خوک و گوسفند ۲۰ روز می باشد. اما، در اینجا یک مشکل وجود دارد. اگر یک پرورش دهنده یک گوساله نر را به قصد اینکه تا سنی که وزن دام به بیش از 150 پوند برسد نگهداری نماید (تا زمانی که دیگر گوساله شیر پروار تلقی نشود) پس پرورش دهنده زمان ۳۰ روزه منع مصرف تا پیش از کشتار را رعایت خواهد کرد. بعد جایگزین شیر طبق توصیه های سازنده مورد استفاده قرار می گیرد و بر این اساس زمان منع مصرف قانونی برای محصول وجود دارد. با این حال اگر گوساله پیش از رسیدن به وزن ۱۵۰ این صورت گوساله به عنوان گوساله شیر پروار تلقی می شود که زمان منع مصرف قانونی در مورد آن رعایت نشده است. در این صورت هیچ شفافیتی در مورد استفاده از داروها در این دام وجود ندارد. اغلب برچسب های روی جایگزین های شیر حاوی دارو دارای متنی هستند که مانند جمله زیر توضیح می دهند:

اخطار: ۳۰ روز قبل از کشتار مورد مصرف قرار نگیرد. زمان منع مصرف برای گوساله های پیش از نشخوار در مورد این محصول توصیه نشده است. از این محصول برای گوساله های پرواری استفاده نکنید.

این توضیح پرورش دهنده را در موقعیت دشواری قرار می دهد. نگهداشتن گوساله تا زمانی که سنگین تر از ۱۵۰ پوند شود و یا قبول خطر حضور باقیمانده ها. بنابراین باید استفاده از جایگزین های شیر حاوی مواد دارویی در مورد گوساله هایی که در مزرعه نگهداری خواهند شد تا زمانی که شروع به نشخوار نمایند، محدود باشد.

پرهیز از باقیمانده­ها

اگر شما می خواهید که از باقیمانده­ها دارویی در گوساله های نر (گوساله های شیرپروار) که تصمیم به فرستاندن آنها به کشتارگاه را دارید پرهیز کنید به نکات زیر توجه کنید:

Ÿ با اینکه این موضوع مسأله بزرگی نیست ولی مهم است که این احتمال را که باقیمانده آنتی بیوتیک ها در آغوز تولید شده توسط گاوها باشد، در نظر گرفت. هرچند این مطلب نمی تواند به عنوان منبع طبیعی و عادی باقیمانده آنتی بیوتیک ها باشد، احتمال اینکه گاوهایی که دوره خشک کوتاهی داشته اند در آغوز خود بقایای آنتی بیوتیکی داشته باشند وجود دارد. متأسفانه، محتوای بالای مواد جامد آغوز ممکن است باعث نشان دادن جواب مثبت اشتباه در آزمایشات مختلف در مورد گاو باشد (Andrew، ۲۰۰۱)؛ بنابراین آزمایش آغوز در مورد آنتی بیوتیک­ها نمی تواند راهکار مناسبی باشد. مطمئن باشید که از زمان منع مصرف داروها برای درمان بیماری­های پستان پیروی می کنید و در صورت کوتاه بودن بیش از حد دوره خشکی گاو از آغوز تولیدی آن گاو استفاده نکنید.

Ÿ جایگزین های شیر حاوی دارو رایج ترین دلیل تخلفات باقیمانده های آنتی بیوتیک ها هستند.

آسانترین و ایمن ترین راهکار عدم تغذیه گوساله ها با جایگزین های شیر حاوی دارو می باشد. تمام کارخانجات سازنده جایگزین شیر، محصولاتی عاری از آنتی بیوتیک تولید می نمایند. در واقع تولید کنندگان در سراسر دنیا از این جایگزین های شیر که حاوی دارو نیستند با موفقیت استفاده می کنند. برخی از گزارش­ها حاکی از این است که اگر مقدار مورد استفاده مقدار لازم برای درمان نباشد استفاده از آنتی بیوتیک های درمانی مؤثرتر خواهند بود. برخی دیگر گزارش کردند که عملکرد گوساله ها کمی متفاوت است. به علاوه، نسل های جدیدتر افزودنی­های خوراکی شامل آنتی بادی های پلاسما، تخم مرغ و آغوز، الیگوساکاریدها و بتا گلوکان­های حاصل از مخمرها و اسانس های روغن گیاهی و گیاهان دارویی به عنوان جایگزینی برای استفاده به جای آنتی بیوتیک ها در فرمول جایگزین های شیر به کار رفته اند. جایگزین های منطقی برای آنتی بیوتیک ها برای تولید کنندگانی که ممکن است گوساله شیر پروار تولید نمایند، وجود دارد.

پرورش دهندگان گوساله ها در مورد تولید محصولی سالم، بهداشتی و مغذی مسئولیت دارند. توجه دقیق به جزئیات به ویژه نحوه مصرف آنتی بیوتیک ها و زمان منع مصرف آنها سهم بسزایی در این صنعت دارد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی