دراین بخش به امکانات مورد نیاز برای جوجه های تازه سر از تخم به در آورده بوقلمون بپردازیم و نیازها و نکاتی مانند گرمای محیط غذای مورد نیاز و غیره را بررسی کنیم.

امکانات مورد نیاز برای جوجه های تازه سر از تخم به در آورده بوقلمون

پولت های بوقلمون را بایستی پس از هچ و خارج کردن از هچری (در واحدهای بزرگ پرورش بوقلمون) معمولاً در سالن های دائمی زیر دستگاه مادر نگهداری نمود و بعضی از پرورش دهندگان بوقلمون با استفاده از باتری برای ۲ تا ۳ هفته اول زندگی بوقلمون نسبت به پرورش آنها اقدام می نمایند که این زمان قبل از پرورش آنها روی کف سالن است به طورکلی در صورتی که زمان هچ طوری تنظیم شود که در فصل تابستان جوجه بوقلمونها از تخم خارج شوند چون هوا گرم است نیاز کمتری به گرم کردن محیط خواهیم داشت و این کار راحت تر انجام می شود.
بدون توجه به متد استفاده از دستگاه مادر حداقل یک فوت مربع فضای کف برای بوقلمون تا سن ۸ هفتگی لازم است.
فضای کف بیشتری با رشد بوقلمونها و رسیدن آنها به سن بالاتر بایستی در نظر گرفته شود. هر یک از انواع وسایل گرم کردن که عموما برای جوجه های کوچک مورد استفاده قرار می گیرند برای پولتهای بوقلمون کوچک مورد استفاده قرار می گیرند برای پولتهای بوقلمون نیز قابل استفاده است و برای این کار پولت ها را بایستی در حرارت ۹۵ تا ۱۰۰ درجه فارنهایت نگهداری نموده و بعد از یک هفته درجه حرارت را کم کرد در ۲ هفته اول پرورش پولت بوقلمون بایستی ترتیبی داده شود که از جمع شدن پولتها روی یکدیگر و خفه شدن آنها در گوشه های سالن جلوگیری به عمل آورد. لوازم دانخوری و آب خوری مورد استفاده پولتهای بوقلمون خیلی شبیه دانخوریها و آب خوری های مورد استفاده برای جوجه ها می باشد اما معمولاً تا حدی بزرگ تر بوده و البته فضای بیشتری نیاز دارند که این فضای بیشتر را برای هر پرنده بایستی در نظر گرفت و بر حسب تعداد پولت ها جای بیشتری برای آنها اختصاص داد.

امکانات مورد نیاز برای پرورش بوقلمونهای بازاری برای ۸ تا ۱۰ هفته اول زندی گرم نگهداشتن پولت های بوقلمون بدون توجه به آب و هوا در شرایط مطلوب و راحت صورت می گیرد و امکانات لازم برای آنها فراهم می­شود و شرایط در این مدت فرق نمی کند و نتیجت در محل محدود و یا در مرتع نگهداری می شوند. اگرچه بخش بزرگی از بوقلمونها در مرتع پرورش پیدا می کنند ولی اکنون بیشتر پرورش دهندگان بوقلمون در اندیشه پرورش آنها در پناهگاه های بهداشتی هستند و این فکر روز بروز در حال رشد می باشد و حتی در محیط های کنترل شده و ساختمان های مخصوص نسبت به نگهداری آنها اقدام می نمایند. وقتی بخواهند بوقلمونها را در مرتع پرورش دهند در این صورت سیستم چرخشی و دوره ای استفاده از پناهگاه های قابل حمل و نقل مطرح می شود. پناهگاه ها، نشیمنگاه ها، دانخوری ها و آب خوری ها برای این سیستم مورد نیاز است. این قبیل امکانات را ممکن است روی ارابه قرار داده و یا در زیر آنها چرخ گذاشت و به محل مورد نیاز در وقت لازم فرستاد.

وقتی محل های محدود برای آنها در نظر گرفته می شود در این صورت از پناهگاه استفاده می شود اگرچه واحدهای محیطی کنترل شده گران تمام می شوند ولی برای بوقلمونهای کبابی مورد استفاده واقع می شوند. وقتی پرورش بوقلمون در محیط محدودی صورت می گیرد ۳ تا ۵ فوت مربع فضای کف برای هر بوقلمون کبابی تا سن فروش به بازار در نظر گرفته می شود. سن فروش به بازار وقتی است که بوقلمون وزن لازم را پیدا می کند و مقدار آن بستگی به اندازه و گونه بوقلمونها دارد. آب خوری های اتوماتیک و یا دانخوریهای حجیم به کم شدن مزد کارگر کمک می نمایند.

بایستی توجه داشت که تهویه کافی و شرایط مناسب برای بستر فراهم شود تا بدین ترتیب بستر مرطوب و کثیف نشود و از به وجود آمدن چنین بستری غیر بهداشتی جلوگیری به عمل آید.

تنظیم درجه حرارت سالن در پرورش بوقلمون اهمیت زیادی دارد. به طور کلی در هفته اول درجه حرارت مناسب ۳۸ درجه سانتی گراد است و بعد در هفته دوم درجه حرارت به ۳۵ درجه و در هفته سوم درجه حرارت به ۳۲ درجه می رسد و در هفته چهارم درجه حرارت مناسب ۲۸ درجه در روزها تنظیم می شود. درجه حرارت بایستی مرتبا چک شود تا از سقوط درجه حرارت و نیز نوسان درجه حرارت در ساعات مختلف روز جلوگیری به عمل آید.

نکات زیر در رابطه با تغذیه بوقلمونها بایستی مورد نظر قرار گیرد

1. از قحطی زدگی و گرسنگی پولت ها در موقع رسیدن آنها به محل جدید جلوگیری شود. پولت ها بایستی هرچه زودتر غذا و آب کافی بخورند. استفاده از غذای رنگ دار و یا قراردادن سنگ های مرمری رنگی در دانخوریها و آب خوری ها برای شروع کردن آنها به غذا خوردن و آب خوردن لازم است و حتی ممکن است لازم بشود که بعضی از بوقلمونها را به غذا خوردن وادار نمود.
2. بوقلمونها سریع تر از مرغها رشد می کنند از اینرو بوقلمونها احتیاجات غذائی و پروتئین بیشتری با مقایسه با مرغها دارند.
3.  بوقلمونهای جوان بایستی به اندازه کافی غذا بخورند. بوقلمونهای Beltsville که به وزن ۶ تا ۸ پوند در سن ۱۴ تا ۱۶ هفتگی می رسند. نیاز به ۳ پوند غذا به ازاء هر پوند وزن زنده تولیدی دارند. بوقلمونهای سینه پهن در حدود ۴ پوند غذا برای تولید یک پوند وزن زنده نیاز دارند و وقتی به وزن قابل قبول برای بازار می رسند در حدود ۲۰ پوند وزن داشته و سن آنها ۲۴ هفته است.
4. پرورش دهندگان بوقلمونهای مادر (تولیدکنندگان تخم بوقلمون نطفه دار برای تهیه جوجه یکروزه) به این مسئله علاقه دارند که فیبر زیادی در جیره غذائی منظور نمایند تا در شروع سن ۱۶ هفتگی از آن استفاده نمایند. یک چنین جیره هائی بلوغ جنسی را به تأخیر انداخته و ممکن است اثرات نامطلوبی روی تظاهرات تولیدمثل بعدی داشته باشد.
   جیره نگهداری مصرف انرژی را محدود می سازد اما میزان پروتئین و ویتامین ها و مواد معدنی نباید محدود گردند درحالی که جیره نگهداری مورد استفاده قرار می گیرد و پرندگان بایستی گرایش به استفاده از جیره بوقلمونهای مادر در یک ماه قبل از تولید تخم پیدا کنند.
5.  تغییرات خوب حاصله در تولیدات بوقلمون نیاز به استفاده از غذای سبز دارد باید ترتیب خرج غذا را کم کرد و امکان این مسئله وجود دارد که انجام این کار برای ضایعات حاصله از بیماری تاج سیاه (Black Head)و سایر بیماری ها نیز مفید باشد و بوقلمونهای مرتعی به علت گرد و خاک و بو و سر و صدایی که تولد می کنند ممکن است همسایگان را ناراحت نمایند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی