تا قبل از سال 1771 میلادی چنین تصور میشد که ملکه زنبور عسل جفتگیری نکرده و تخمهای وی به وسیله نامعلومی تلقیح میشود، مثلاً باد اسپرم زنبورهای نر را به داخل تخمها منتقل مینماید. ولی Janscha در سال 1771 برای اولین بار فهمید که ملکه زنبور عسل با زنبورهای نر در خارج از کندو و در فاصله ای در فضا جفتگیری میکند. حدود 43 سال بعد یعنی در سال 1814 ، Huber بدون اطلاع از کار جانشا مطالعاتی را انجام داد و ثابت کرد که ملکه هیچگاه در کندو جفتگیری نمیکند و یک ملکه باکره به هیچ وجه تخمهای تلقیح شده نمیگذارد. بعداً گزارشات مکرری از جفتگیری ملکه در خارج از کندو منتشر شد که اولین آن در سال 1861 در مجله آمریکایی زنبور عسل توسط Longstroth بود. در ادامه مطالبی را برای آشنایی با فعالیتها و جفتگیری ملکه زنبور عسل بیان می کنیم.
فعالیتها و رفتار ملکه
ملکه باکره پس از تولید از سلول خود ابتدا توسط خود و سایر زنبورهای پرستار لیسیده شده و پس از خشک و تمیز شدن به وی غذا داده میشود. در صورتی که در کلنی سلولهای ملکه دیگری وجود داشته باشد ملکه باکره به آنها حمله کرده و با آرواره های خود آنها را سوراخ و اغلب شکم خود را در آنها فرو برده و ملکه باکره موجود در آنها را نیش زده و میکشد.
متعاقباً زنبورهای کارگر این گونه سلولها را خراب کرده و جسد ملکه های مرده را به خارج از کندو میبرند. ولی در موقعی که کندو میخواهد بچه کندو تولید کند، زنبورهای کارگر سلولهای ملکه را محافظت کرده و مانع خراب کردن آنها توسط ملکه میشوند. هنگامی که بیش از یک سلول ملکه در کندو وجود داشته باشد اولین ملکه ای که متولد میشود در جریان خراب کردن سایر سلولها، صداهای مخصوصی تولید میکند که به وسیله سایر ملکه های موجود در سلولها پاسخ داده میشود. هرگاه بیش از یک ملکه باکره متولد شود، معمولاً بین آنها جنگ رخ داده و درگیری آنقدر ادامه مییابد تا بالاخره یکی از آنها زنده مانده و بقیه کشته میشوند.
ملکه باکره معمولاً خیلی فعال بوده و در بین زنبورها به سرعت حرکت میکند و اغلب تشخیص آن در بین کلنی مشکلتر از ملکه بارور میباشد. رفتار کارگرها نسبت به ملکه باکره تا حدودی با رفتار آنها نسبت به ملکه بارور متفاوت است. رشد ملکه باکره به طرف بلوغ جنسی سرعت انجام میشود و معمولاً پنج روز پس از تولد ملکه باکره از نظر جنسی بالغ میگردد.
به تدریج که ملکه باکره مسنتر شد و به بلوغ جنسی نزدیکتر گردید توجه زنبورهای کارگر نسبت به وی بیشتر شده و اطراف وی تجمع میکنند. همزمان با بلوغ جنسی ملکه باکره، زنبورهای کارگر وی را جهت خارج شدن از کندو تشویق و تحریک کرده و گاهی با سر خود ملکه را به بیرون هدایت میکنند.
آشنایی با فعالیتها و جفتگیری ملکه زنبور عسل
ملکه باکره گاهی اوقات قبل از انجام جفتگیری یعنی موقعی که 3 تا 5 روز سن دارد پروازهای شناسایی کوتاه مدتی را انجام میدهد. پروازهای شناسایی و پروازهای جفتگیری ملکه در گرمترین ساعات روز یعنی موقعی که زنبورهای نر در پرواز هستند انجام میگیرد.
ملکه معمولاً موقعی که حدود 7 تا 10 روز سن دارد اقدام به جفتگیری میکند. مدت زمانی که ملکه برای جفتگیری از کندو خارج میشود تا هنگام مراجعت معمولاً بین 10 تا 30 دقیقه است ولی گاهی اوقات کمتر یا بیشتر از این مدت نیز خواهد بود. هر ملکه باکره معمولاً به طور متوسط با 8 عدد زنبور نر جفتگیری میکند. البته این تعداد ممکن است کمتر و یا بیشتر و حتی تا 28 عدد نیز برسد. جفتگیری ملکه در فاصله چند صدمتری تا چند کیلومتری کندو و در محلی به نام «محل تجمع زنبورهای نر» و در هوا در ارفتاع حدود 10 متری از زمین صورت میگیرد.
هر زنبور نر پس از جفتگیری با ملک به واسطه انقباض عضلاتش و همچنین به واسطه باقی ماندن قسمتی از دستگاه جفتگیری اش در واژن ملکه به صورت جسم خشکی مرده و به زمین می افتد. پس از آن زنبور نر دیگری به ملکه نزدیک شده و ضمن خارج کردن آلت تناسلی زنبور نر قبلی با ملکه جفتگیری میکند. این عمل یکی پس از دیگری انجام شده تا عمل جفتگیری ملکه به پایان رسیده و ملکه در حالی که آلت تناسلی آخرین زنبور نری که با وی جفتگیری کرده است را حمل مینماید به کندو مراجعت میکند. بعضی اوقات مشاهده شده است در صورتی که ملکه در اولین دفعه جفتگیری، به دلایل مختلف از جمله بدی آب و هوا یا کمبود نرها، موفق نشود با تعداد کافی زنبور نر جفتگیری کند، روز بعد به منظور جفتگیری مجدد از کندو خارج میشود.
در موارد بسیار نادری نیز دیده شده است که ملکه تا 3 مرتبه برای جفتگیری از کندو خارج شده است. البته این کار را در روزهای پی در پی انجام میدهد و در صورتی که شرایط جوی اجازه خروج به وی را ندهد و یا به اندازه کافی زنبور نر وجود نداشته باشد ممکن است بین اولین و آخرین جفتگیری چند روز فاصله واقع شود. وجود آلت جفتگیری آخرین زنبور نر را در واژن ملکه «علامت جفتگیری» میگویند که پس از مراجعت به کندو و در فاصله چند دقیقه تا چند ساعت توسط زنبورهای کارگر از واژن ملکه خارج شده و وی را تمیز میکنند.
اسپرم وارد شده در واژن ملکه از طریق مجرای عمومی تخم وارد کیسه ذخیره اسپرم شده و در آنجا تا آخر عمر ملکه باقی میماند. همانطور که گفته شده جفتگیری ملکه معمولاً در گرمترین ساعات روز یعنی بین ساعت 1 تا 5 بعدازظهر و بیشترین نسبت انجام آن در بین 2 تا 4 بعدازظهر صورت میگیرد.
هرچقدر هوا بهتر باشد و تعداد زنبورهای نر فراوانتر باشند احتمال موفقیت جفتگیری بیشتر خواهد بود. جفتگیری ملکه همیشه در درجه حرارت بیش از 20 درجه سانتیگراد صورت میگیرد. در هوای آرام و بدون باد نیز احتمال جفتگیری بیشتر میباشد. در صورتی که سرعت باد بیش از 20 کیلومتر در ساعت شود احتمال جفتگیری موفقیت آمیز کمتر شده و در صورتی که سرعت باد بیش از 27 کیلومتر در ساعت برسد جفتگیری ملکه متوقف میگردد. ملکه هایی که در شرایط آب و هوایی نامناسب جفتگیری میکنند حاوی مقدار کمتری اسپرم شده، طول عمر آنها کوتاهتر و معمولاً جایگزین میشود.
معمولاً بین تا چهار روز پس از جفتگیری، ملکه اقدام به تخمگذاری میکند. البته این مدت ممکن است کمتر یا بیشتر طول کشد. برای تخمگذاری، ابتدا ملکه سر خود را وارد سلولها کرده و پس از بازرسی و اطمینان از عدم وجود تخم در آنها سر را خارج کرد و شکم خود را وارد سلول میکند و یک تخم در وسط سلول قرار داده و خارج میشود. این مدت حدود 9 تا 12 ثانیه طول میکشد و پس از اینکه چندین تخم پی در پی قرار داد چند لحظهای استراحت میکند. . به طور متوسط یک ملکه در شبانه روز 1500 عدد تخم میگذارد. برآورده شده است که یک ملکه خوب سالانه 200 هزار تخم قرار میدهد. ثابت شده است که نسبت تخمگذاری ملکه رابطه مستقیمی با مقدار غذایی دارد که طبیعت در اختیار زنبور عسل قرار میدهد و عوامل خارجی دیگر تأثیر زیادی روی تخمگذاری ملکه ندارند.
ملکه پس از جفتگیری و شروع تخمگذاری، کندوی خود را به جز برای موقعی که تولید بچه کندو میکند هرگز ترک نکرده و پس از جفتگیری توجه زنبورهای کارگر به وی زیادتر میشود زیرا ملکه بارور هورمونهای مخصوصی را ترشح میکند که انسجام کلنی و نظم و انضباط کارها را تضمین مینماید.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM