با بررسی مصرف آب در طیور گوشتی مهم ترین تأثیر را روی مقدار مصرف غذا وقتی دارد که مصرف محدود شود و آب بدن را تحت تأثیر قرار دهد. دسترس پرنده به آب بستگی به تراکم گله و فضای آبخوری ها دارد. اگرچه آبخوری های قطرهای کاراتر و بهداشتی بوده ولی این آبخوری ها مقدار جریان آب کافی برای بوقلمونها بعد از سن ۶ هفتگی فراهم نمی کنند و متعاقباً مقدار مصرف غذا تحت تأثیر قرار میگیرد. د رادامه به بررسی کلی مصرف آب در طیور گوشتی می پردازیم.
مصرف آب
آب مهم ترین ماده غذایی در جیره پرندگان است. اگر چه مقدار مورد نیاز نمی تواند در مقایسه با دیگر مواد غذایی به سادگی اندازه گیری شود. مقدار آب مورد نیاز پرندگان گوشتی بستگی به حرارت محیط، رطوبت نسبی اجزا جیره، سرعت رشد و راندمان باز جذب آب بوسیله کلیه دارد. آب در بدن به عنوان یک حلال عمل می کند که مواد غذایی را در بدن حل و مواد زاید را دفع می کند. در داخل بدن بسیاری از واکنش های شیمیایی بوسیله آنزیم ها در محیط محلول انجام شده و هیدرولیز می گردند.
بدلیل گرمای بالای آب تغییرات خیلی کوچکی در حرارت بدن می آید. حرارت تبخیر آب نیز بسیار بالاست و تبخیر آن از پرنده قسمتی مهم از تنظیم حرارتی بدن پرنده را به عهده دارد. همچنین به ازای مصرف مقدار غذای مصرفی آب می نوشند. البته مقدار واقعی مصرف آب بستگی به نوع غذا، حرارت محیط و عوامل مدیریتی دارد. افزایش پروتئین خام جیره مقدار مصرف آب و نسبت آب به غذا را افزایش می دهد. غذاهای کرامبل و یا پلت شده نسبت به غذاهای مش هم آب و هم مقدار مصرف غذا را افزایش می دهند، اما نسبت آب به غذا تقریباً ثابت باقی می ماند. افزایش نمک جیره و دیگر مواد معدنی اسمولیتیکی مقدار مصرف آب را جهت تنظیم افزایش مواد معدنی و دفع آنها از طریق کلیه افزایش می دهد.
فاکتورهای مدیریتی که مقدار مصرف غذا را تحت تأثیر قرار می دهند
مقدار مصرف غذا به طور معنی داری در بین گله ها یا فارم هایی با امکانات مشابه حتی اگر غذای یکسانی را مصرف کنند و دستورات مدیریتی مشابهی را تعقیب کنند می تواند اختلافهایی در نحوه مدیریت و بیماری ایجاد کنند.
سه عامل مدیریتی که می تواند روی مقدار مصرف غذای پرندگان گوشتی مؤثر باشد عبارتنداز:
- دسترسی به آب و غذا
- تنشهای محیطی
- بیماری
تأثیر نسبی هر یک از این فاکتورها روی مقدار مصرف غذا بستگی به تراکم گله دارد. هر چقدر تراکم گله افزایش یابد تقاضا و رقابت برای نیازهای اساسی مثل: آب، غذا، بستر و هوا افزایش می یابد. توجه به هر یک از این عوامل عمومی برای پرندگان جهت مصرف غذا در حد پتانسیل ژنتیکیشان حیاتی می باشد.
در زیر به طور خلاصه به هر یک از عوامل مدیریتی که روی مقدار مصرف غذا تأثیر دارند اشاره می شود.
دسترسی به غذا و آب
در بررسی مصرف آب در طیور گوشتی باید آزادانه و بدون هر گونه محدودیتی به غذا و آب از روز جایگزینی در سالن تا روزی که به بازار فرستاده می شوند، دسترسی داشته باشد. دانخوری و آبخوری باید با تعداد کافی در دستری باشد در این صورت رقابت کمی در طول تغذیه پرندگان به وجود می آید. دانخوریها و آبخوری ها نباید در تمام طول روز اشغال باشند، زیرا پرندگان ضعيف داخل گله قادر به مصرف مقدار غذای مورد نیاز خود به طور آزادانه نخواهند بود.
اگر تفاوت زیادی در وزن بدن گله مشاهده شود در حقیقت فضای دانخوری کافی برای هر پرنده وجود ندارد حتی اگر دانخوری کافی برای هر پرنده وجود داشته باشد ردیف دانخوریها باید طوری باشد که همه پرندگان به راحتی بدون فشار بیش از حد به غذا دسترسی داشته باشند تا یکسانی گله حفظ شود.
باید دقت کرد که سطح بستر زیر دانخوریها بیش از اندازه مرتفع و یا کم عمق نباشد تا تفاوت ارتفاع بین دانخوریها افزایش نیاید. طرح مناسب دانخوریها و تنظیم جريان غذا در آنها برای هر پن نیز مهم می باشد. طرح دانخوریها باید مناسب اندازه پرندگان باشد. فاصله سیمهای گریل، جريان غذا و عمق آن در هر پن و زمان دوباره پرشدن آن نیز مهم می باشد.
بسیاری از اوقات چندین دانخوری در ردیف دانخوریها بدلیل تنظیم بد جريان غذا و یا عدم کارکرد مناسب اپراتور از غذا خالی می ماند. بالاخره پرندگان گوشتی نباید هرگز بدون غذا باشند، زیرا این پرندگان قادر به جبران کمبود غذا بوسیله افزایش مقدار مصرف غذایشان در زمان بعدی نخواهند بود. هر پرنده مطابق برنامه غذایی رایج خود در طول روز غذا مصرف می کند و هرگونه توقف غذا خوردن برنامه غذایی بعدی را مختل خواهد کرد و رقابت بین گله را افزایش می دهد. توقف غذایی که بیشتر از ۴ ساعت ادامه یابد حساسیت به بیماری آنتریت را افزایش خواهد داد که شدیداً اشتها و مقدار مصرف غذا را کاهش خواهد داد. پرندگان جوان به توقف مصرف غذا حساس تر هستند.
تنش های محیطی
تنش تأثیر منفی روی مقدار مصرف غذا در طیور گوشتی دارد. بالا رفتن سطح بعضی از هورمون ها به هنگام استرس سبب انتقال سوخت بدن جهت واکنش جنگندگی و یا پرواز می گردد. جذب مواد غذایی و حرکات دستگاه گوارش اساساً در طول واکنش های استرس کاهش می یابد. استرس شدید گذرا احتمالاً سبب یک کاهش آنی در مقدار مصرف غذا و یا عملکرد می شود. استرس حاد و بحرانی یک تأثیر قابل توجه و مدام روی مقدار مصرف غذا خواهد داشت.
در كل تنش حاد و بحرانی توسط سه عامل تنش زای محیطی می تواند ایجاد شود:
- تنش گرمایی
- شرایط بد هوا
- شرایط نامطلوب بستر
نظرات کاربران
2:27:55 AM