آشنایی بهداشت محیط و آگاه بودن نسبت به اثر میکروب در جوجه کشی و جوجه بوقلمون میتواند در یک دوره پرورش و یا مراحل جوجه کشی بسیار دارای اهمیت باشد.در ادامه به بررسسی تخصصی آن خواهیم پرداخت.
در مقالاتی دیگر به طور کامل در مورد نحوه جوجه کشی و پرورش جوجه یکروزه پرداختیم در این مقاله به بررسی تخصصی تاثییر میکروب بر عملیات جوجه کشی بوقلمون و پرورش جوجه بوقلمون خواهیم پرداخت.
مقاله مرتبط با جوجه کشی بوقلمون
مقاله مرتبط با پرورش جوجه بوقلمون
میکروبیولوژی جوجه کشی و جوجه ها
جوجه ها علاوه بر کیفیت مناسب فیزیکی و رفتار غذاخوری و فعالیت در زمان ورود به سالنهای پرورش باید عاری از ارگانیسمهای بیماری زا باشند.
با این وجود به هیچ وجه نمیتوان جوجه های استریل تولید کرد زیرا تخم از مخرج بوقلمون ماده خارج می شود و تعداد زیادی میکروب به همراه آن به تخم وارد می گردد.
مدفوع بوقلمون جمعیت زیادی (حدود ۱۰ باکتری در هر گرم) از میکروبهای مختلف (کلستریدیوم، لاكتوباسیل ها، باکتروئیدسها، انتروکوکسی ها، اشرشیا و استرپتوکوکها و …) را در خود دارد.
سطح پوسته تخم مرغ به انواعی از این باکتریها آلوده است و علیرغم اقدامات بهداشتی که در مزرعه بوقلمون مولد و یا جوجه کشی انجام می شود، تعدادی از آنها به مرحله جوجه کشی وارد می شوند و فلور میکروبی جوجه های تازه متولدشده را شکل می دهند.
میکروبهای ممنوع:
برخی ارگانیسمها نباید در هیچ حدواندازه ای در جوجه ها وجود داشته باشند.
از جمله آنها میتوان به ویروس آنفلوانزا، مایکوپلاسماهای عفونی (گالی سیتیکوم، سینوویه، ملئاگریدیس و ایووا) و سالمونلاهای مضر برای انسان اشاره کرد.
در بسیاری واحدهای بوقلمون اجداد و مولد، لازم است تمامی پرندگان عاری از بیماریهای آنفلوآنزا، نیوکاسل، سالمونلا پولوروم /گالیناروم، سالمونلا اریزونا، مایکوپلاسما گالی سیتیکوم و مایکوپلاسما ملئاگریدیی باشند. اتحادیه اروپایی برخی دیگر از انواع سالمونلاها را در این لیست می آورد.
همچنین بسیاری از مشتریان جهانی جوجه بوقلمون از واحدهایی جوجه مورد نیاز را فراهم می کنند که گله مولد آن عاری از مایکوپلاسما سینوویه، مایکوپلاسما آیووا و ویروس رتیکولواندوتلیوزیس باشند.
در مقالاتی دیگر به طور کامل در مورد بیماریهای بوقلمون پرداخته ایم.برای اطلاعات بیشتر به آن مقالات مراجعه فرمایید
مقالات مرتبط با بیماریهای بوقلمون
محیط جوجه کشی:
محیط داخلی جوجه کشی مناسب برای بقا و رشد تعدادی از میکروب ها است که به طور طبیعی در بدن بوقلمون ها رشد نمی کند.
مهم ترین آنها پسودوموناسها و اسپرژیلوس فومیگاتوس است.
این میکروب ها از طریق تخم و روشهای دیگر به جوجه کشی وارد می شوند. اقدامات بهداشتی جوجه کشی ها مستلزم از بین بردن اینها است ولی نمی توان آنها را ریشه کن کرد.
بنابراین هدف جوجه کشی ها باید کاهش دسترسی این میکروب ها به تخمها باشد تا جنین در حال رشد و جوجه حاصله درگیر آنها نشود.
آلودگی به آنها مشکلات توسعه جنینی و یا مشکلات جوجه درآوری را به دنبال دارد.و رعایت بهداشت محیط بوقلمون بیسار مهم می باشد.
این میکروب ها فرصت طلب هستند و در صورتی که کنترل نشوند به بیماری کلینیکی منجر می گردند.
میکروبهای جوجه یکروزه:
همانگونه که در بالا گفته شد، جوجه های یکروزه در معرض انواع باکتری ها هستند. وجود تعداد اندک آنها در جوجه های سالم نکته و مسئله فوری نیست.
جوجه ها در بدو ورود خود به سالن پرورش در معرض بسیاری از آنها قرار می گیرند.
نقاط خطر:
یکی از مواردی که باید به آن توجه کرد، انتقال آلودگی از گله مولد به جوجه است.
این انتقال عمودی است و انواع مایکوپلاسماها و سالمونلاها و … را شامل می شود و یا از طریق آلودگی پوسته تخم در مزرعه به سالمونلاها ایجاد می شود.
از طرفی آلودگی بالای تخم ها در مزرعه مولد به دلیل مدیریت نامناسب و غیربهداشتی آنها منجر به آلودگی تخمها با میکروبهای محیطی از قبیل آسپرژیلوسها و پسودوموناسها و غیره میشود که دلیل وجود آنها مشکلات بهداشتی تخمها است.
استفاده از این تخم ها خطر آن را در بر دارد که در زمان تولد جوجه ها و بعد از آن، تبدیل به بیماری کلینیکی شوند.
بسیاری از میکروب ها که جزو فلور طبیعی روده هستند ممکن است در صورت به دست آوردن شانس و محیط مناسب فرصت طلبانه عمل کنند.
آلودگی تخم به مدفوع برای مثال تخمهایی که روی بستر گذاشته می شوند دارای سطح بالایی از باکتریهایی هستند که در زمان جوجه کشی بیماریهای از قبیل التهاب ناف، عفونت کیسه زرده و یا عفونت خونی ایجاد می کنند.بهداشت محیط بوقلمون
جوجه کشی نیز به عنوان منبع آلودگی عمل می کند و انواعی از میکروب ها در نتیجه مدیریت، نگهداری و روشهای نامناسب ضد عفونی به جوجه ها منتقل می شوند.
بهداشت محیطمناسب جوجه کشی به ویژه در زمانی اهمیت می یابد که واکسیناسیون داخل تخم انجام شده و یا ناخن زنی، نوک چینی و بریدن زایده فرصت طلبانه وارد عمل می شوند.
منقاری در جوجه کشی انجام می شود و این اعمال موجب کاهش ایمنی جوجه ها شده و باکتریها فرصت طلبانه وارد عمل میشوند.
آزمون جوجه یکروزه:
همانگونه که در بالا گفته شد، تعدادی از میکروبها نباید در جوجه یکروزه وجود داشته باشند.
بررسی و آزمون جوجه ها باید با توجه به نوع میکروب، روش آلودگی جوجه ها و نیز سرعت انتقال آنها انجام می شود.
آزمون سالمونلا
«آزمون سالمونلا» با نمونه گیری از جعبه های جوجه و قبل از ورود آنها به فارم انجام میشود تاهم شرکت تولیدی و هم پرورش دهنده راضی شوند، در صورت عدم رعایت اصول بهداشت در مزرعه پرورشی، در همان دقایق اولیه جوجه ها به سالمونلاها آلوده می شوند.
آزمون مایکوپلاسماها
«مایکوپلاسماها» مورد خاصی هستند و بهترین روش تامین جوجه های عاری از آن، شرکتهای معتبری است که چنین آلودگی هایی را تضمین می کنند.
آزمون جوجه های یک روزه از نظر مایکوپلاسماها به چند دلیل قابل اعتماد نیست.
آزمایشات سرولوژیک در معرض خطا و اعلام نتیجه مثبت قرار دارند.
روشهای کشت و PCR چندان قادر به تشخیص مایکوپلاسماهایی که دارای سرعت انتقال آهسته هستند و یا اندازه نمونه آنها کوچک است و از گله های مادر مختلف گرفته شده است نمی باشند.
مزارع یا شرکتهایی که جوجه های اولیه خود را از جوجه کشی های مختلف تامین می کنند، آزمایشات خود را در همان موضع تأمین انجام دهند.
در این موارد باید محدودیت های روش های آزمایش و خود آزمایشات به خوبی درک شود و نتایج مثبت به دست آمده توسط آزمایشهای تکمیلی در بهداشت محیط بوقلمون تأیید شود.
آزمون آسپرژیلوسها
«آسپرژیلوسها» در طبیعت توزیع گسترده ای دارند و لذا آزمایش های ساده تشخیص آنها اهمیت چندانی ندارد.
آزمون های بررسی آسپرژیلوس باید توأم با روش بالقوه ابتلا به ویژه به شیوه کمی باشد.
تشخیص وجود آسپرژیلوس فومیگاتوس به معنی آن نیست که جوجه ها مبتلا به آسپرژیلوز هستند.
آسپريلوز را نمی توان با آنتی بیوتیک درمان کرد.
رعایت بهداشت محیط بوقلمون در منفی بودن جواب این آزمون بسیار اهمیت دارد.
لیکی از روشهای پیش بینی احتمال آلودگی به آسپرژیلوس آن است که ۴ قطعه بسیار کوچک از بافتهای شش (دو تا از هر شش) در حد سر سوزن از ۱۰ جوجه نمونه برداری شده و روی «آگار سابورو» کشت می شود. اگر حداقل ۵ جوجه دارای ۲ یا چند نمونه شش مثبت بود خطر آسپرژیلوس در گله بالا است.
آزمون فلور طبیعی
«فلور طبیعی». همان گونه که در بالا اشاره شد، جوجه های هر جوجه کشی ممکن است در معرض برخی از باکتری ها قرار گیرند، جوجه ها در سالن پرورش اولیه مناسب با غذا و آب تمیز، فلور رودهای سالمی را در خود توسعه می دهند که از جمله آنها همین باکتری ها را می توان نام برد.
وجود این باکتری ها در زمان تحویل، مسئله ای نیست و نباید در معرض آنتی بیوتیک قرار گیرند مگر اینکه بیماری کلینیکی (ورم ناف، عفونت کیسه زرده و عفونت خون) خاصی در تعداد نسبتا زیادی از جوجه ها در چند روز اول حیات آنها بروز کند.
در موارد خاص به ویژه عملیات جوجه کشی از قبیل ناخن زنی و نوک چینی و امثال آن مشکلاتی در رابطه با عفونتهای که مرتبه با ارگانیسم هایی از قبیل انتروکوکسیهایا استافیلوکوک اورئوس بوجود می آید که بعدها به صورت مشکلات پا و امثال آن ظاهر می شوند.
آزمون لاشه جوجه ها
«لاشه جوجه ها». بررسی تلفات و پاسخ سریع به تلفات نامعمول و نسبتا زیاد، روش مؤثری برای تعیین عفونت های متعلق به جوجه کشی و طراحی اقدامات اولیه برای مقابله با آنها است.
در بسیاری از موارد درمان عفونت کیسه زرده و ورم ناف نتیجه ای ندارد.
جوجه های مبتلا در چند روز اول می میرند و باید به سرعت حذف شوند. گاه لازم است آزمایشات حساسیت به آنتی بیوتیکها اجرا شود تا به تعیین نوع آنتی بیوتیک مناسب برای مقابله با آنها اقدام گردد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM