از جمله بیماریهای میکروبی و قارچی اردک می توان به آلودگی به E.Coli ، آلودگی های سالمونی ، عفونت های استرپتوکوکسی ، عفونت های پاستورلائی و آلودگی های قارچی نام برد در ادامه به این بیماری هادر اردک پرداخته و راه های درمان و کنترل آن ها را بررسی می گردد.
بیماریهای میکربی اردک
آلودگی به E. Coli
این عارضه از مدتها پیش عادی ترین عفونت باکتریائی تمام سنین اردکهای تجارتی بوده و محققاً می تواند بیشترین اثر اقتصادی را در فارم پرورش اردک داشته باشد. به طور عادی با سایر رده های طیور عفونت های حاصله از ESCHERICHIA می تواند جوجه ها و پرندگان در حال رشد و گله مادر را مبتلا سازد. این میکرب به عنوان یک ارگانیسم محیطی می تواند ارگانیسم اولیه یا ثانویه نسبت به سایر عفونت ها نظیر ویروس ها یا مشکلات مدیریتی که ممکن است گله را گر فتار سازند عمل نماید.
علائم در پرندگان مبتلا می تواند از مرگ ناگهانی برای پرندگانی که رنگ گردن خود را از دست دادهاند و گردنشان به داخل بدنهایشان کشیده شده است تغییر نماید.
علائم کالبدگشائی مشابه علائم در ماکیان و بوقلمونها است. عفونت های حاد ممکن است فقط لاشه هجوم الدمی، ریه های هجوم الدمی و خونریزی های کوچک روی قلب و کیسه های هوایی را نشان دهند. هر چند عفونتهای مزمن تر جراحات اختصاصی پریکاردیت، پری هپاتیت، بزرگ شدن کبد، تورم کیسه های هوائی و پنومونی را نشان خواهند داد.
در پرندگان مادر حضور پریتونیت و تورم رحم خیلی عادی است. تشخیص نسبتاً سرراست و آسان است و بر مبنای یافته های کالبدگشائی و رشد ارگانیسم روی آگار خون دار یا آگار مگ کانگی است.
کنترل این بیماری پیرامون بهتر شدن بهداشت هچ، در تخمگذاری و همه فارم های تجارتی متمرکز می شود. استانداردهای ضعیف تمیز کردن در داخل سالن توأم شده با مقادیر بالای آلودگی باکتریائی سیستم آب آشامیدنی زمینه را برای این بیماری مساعد می سازد. به طور آشکار آلودگی تخم مرغها در فارم مادر یا در هچری نیز به عفونت های کیسه زرده به وسیله E . Coli می انجامد. رسیدگی و بازرسی این نواحی در تلاش برای کاهش انباشتگی عفونت ها خیلی اهمیت دارد. درمان آنتی بیوتیکی مبتنی بر سوابق حساسیت کشت های کالبدگشائی می تواند در مبارزه با آلودگی ها مؤثر باشد. استفاده از E.Coliغیر فعال شده یا واکسن های اتوژن را ممکن است وقتی مشکلات شدید گله یاتمام اردک داری را مبتلا می سازند مورد توجه قرار داد.
آلودگی های سالمونلائی
از دیگر بیماریهای میکروبی و قارچی اردک سالمونلوز است که سالمونلوز حقیقی از نظر مقایسه ای در اردکها نادر است اما غالباً به علت سروتیپ SALMONELLATYPHIMURIUM است. آلودگی های بالینی در گله های تجارتی شکستی را در معیارهای بهداشتی در فارم مادر یا در هچری به نحوی که در مورد E.Coliذکر شد دنبال می نمایند.
پرندگان مبتلا معمولاً در سنین ۱۳ و ۱۲ روزگی هستند. به نظر می رسد که افسرده شده وعلائم اسهال را نشان می دهند. علائم کالبدگشائی شامل از دست دادن آب بدن حاد، سپتیسمی، آنتریت حاد و هسته های سکومی کلاسیک مواد پنیری سفید است. مقادیر مرگ و میر در یک گله می تواند کاملاً معنی دار باشد و بعضی اوقات به ۱۵٪ می رسد.
نمونه برداری روتین گله ها غالباً مقادیر کاملاً بالای عفونت های سالمونلائی را بدون نشانی های آشکار بالینی مشخص می سازد. اگرچه این عفونت ها اثرات اقتصادی مهمی روی بهره وری پرنده ندارند. فشار به ریشه کنی غالباً به منظور تحمل تولیدکننده به وسیله مصرف کننده نهائی مثل سوپر مارکت ها است. سروتیپها مثل S.INDIANAدر فارمهای مختلف عادی است. این مسئله ظاهر خواهد شد که این عفونت ها می توانند در فارمهای تجارتی آندمیک شوند و ریشه کنی با چرخش مجدد ارگانیسم از محصولی به محصول دیگر مشکل خواهد بود. معیارهای ریشه کنی شامل کنترل بهتر شده و امکاناً استفاده از فرآورده های مستثنای رقابتی است.
عفونت های استرپتوکوکسی
مقادیر افزایش یافته مرگ و میر در حدود ۱۰ تا ۱۴ روزگی در گله های تجارتی با عفونت حاصله از STREPTOCOCCUS ZOOEPIDEMICUS پیچیدگی، طحال های بزرگشده و لکه دار شده و غالباً تورم کیسه های هوائی است. علت تورم کیسه های هوایی در این موارد مشخص شده است.
سطوح ضعیف بهداشت به عنوان یک فاکتور همکاری کننده برای این بیماری مطرح شده است. گله های مبتلا معمولاً خیلی خوب به درمان با استفاده از آنتی بیوتیک هائی نظیرAMOXYCILLIN جواب میدهند.
عفونت های پاستورلائی
ار دیگر بیماریهای میکروبی و قارچی اردک عفونتهای وبای مرغان (PASTEURELLA MULTOCIDA) می باشد که در اردکها عادی ترین آلودگی ها در دنیا هستند. این ارگانیسم در آسیا و کشورهای خاورمیانه خیلی عادی است.
علائم بیماری در همه گیریهای حاد می تواند فقط مرگ ناگهانی در تعداد زیادی از پرندگان باشد. هر چند در آلودگی های مزمن علائم افسردگی ورم ملتحمه چشم و تنگی نفس می تواند اتفاق بیفتد. تشخیص با استفاده از کشت میکربی نسبتاً آسان است اگر چه ارگانیسم را می توان به وسیله رشد زیاد باکتری هائی نظير E.Coliمشخص نمود. آلودگیها به نظر نمی رسند از تولید باقی بمانند. موش ها محققاً مشخص شده اند که منابع برای
P . MULTOCIDA هستند و بین پرندگان بیماری را انتقال می دهند و از طریق آب آلوده و در اطراف تغارهای غذا انتقال بیماری صورت می گیرد.
درمان فوق حاد بیماری یا موارد حاد تقریباً با استفاده از آنتی بیوتیکها غير ممكن است. موارد مزمن ممکن است به تتراسیکلین ها پاسخ دهند اما بهتر شدنها فقط گرایش به دوام مصرف آنها در طول درمان دارند. واکسیناسیون با بکار بردن واکسن های غیر فعال شده چند سوش می تواند در پیشگیری از آلودگی مؤثر باشد اگرچه واکسن های اتوژن معمولاً موفقیت آمیز تر هستند. کم کردن جمعیت محل آلوده از طریق تمیز کردن و ضدعفونی ساختمانها و وسایل و از بین بردن مؤكد جوندگان از بهترین روش های کنترل بیماری در طویل مدت به حساب می آیند.
RIEMERELLA ANATIPESTIFER سبب بیماری در اردک های سراسر دنیا میشود. این میکرب قبلاً به عنوان PASTEURELLA ANATIPESTIFERشناخته شده بود. ارگانیسم مذکور معمولاً سبب بیماری در بچه اردک های جوان بین سنین ۲ تا ۶ هفته میشود.
ارگانیسم مذكور تصور می شود که به طور عمودی از طریق تخم انتقال پیدا میکند و انتقالجانبی از طریق راه تنفسی به وقوع می پیوندد. فاکتورهای استرس مثل پرندگان در حال حرکت و تغییرات محیطی می توانند بیماری را نشانه روی کنند. علائم معمولاً شامل تکان دادن سر، خواب آلودگی و راه رفتن غیر عادی است. علائم کالبدگشائی در موارد حاد شامل بزرگ شدن کبد و طحال و هجوم الدمی ریه است. در موارد مزمن تر پریکاردیت، پری هپاتیت و تورم کیسه های هوائی با رسوبات پنیری را می توان یافت. درمان با استفاده از طیفی از آنتی بیوتیک ها مشخص شده که موفقیت آمیز بوده است. پیشگیری به بهترین وجه با استفاده از بهداشت خوب و دامپروری بهتر و با اجتناب از استرس در گله امکان پذیر بوده است.
آلودگی های قارچی
وضعیت های قارچی مثل آسپرژیلوزیس می تواند فاکتور مهم تأثیرگذار روی سلامت اردک باشد. بستر کاه به طور آشکار ورود اسپورهای قارچی در سالن اردک ها را اجازه میدهد. این مسائل می توانند سبب مرگ و میر معنی داری در بچه اردک های جوان با پرندگان مسن تر تحت استرس شوند. برای مثال در پرندگان مادر چک کردن کاه به خصوص در نواحی خاصیدر دنیا جائی که این شیوع می تواند در انتخاب مواد بستر مناسب مفید باشد بایستی مدنظرقرار گیرد.
اردک من گردنش کلا کچل شده از پشت گردنش هم کم کم داره میریزه چجور درمانش کنم ۵٠روزه هس اردکم