مهم ترین بیماری های اردک در دوره تخمگذاری ذیلاً مورد بحث قرار میگیرند. بعضی از این بیماری ها دارای بروز پائینتری در گله های پرورشی روی میزان رشد محدود هستند. تا آنجائی که هر قدر دلشان بخواهد در طول پرورش تغذیه می شوند. در حقیقت ضایعات کلی در دسته قبلی ممکن است نصف آن چیزی باشد که در دسته بعدی تجربه شده است. بیماری هایی که به این طریق تأثیرگذار هستند به خصوص عبارتند از آمیلوئیدوزیس و سایر مشکلات پا و تورم کلوآک (VENT GLEET) و جفت گیری اردک که ذیلا به شرح آنها می پردازیم.
بیماری های اردک بهنگام تخمگذاری
آمیلوئیدوزیس
این عارضه یک بیماری با ایتولوژی نامشخص است که در آن نسوج آمیلوئید در اندام های مختلف به خصوص در کبد پر می شوند این حالت نهایتاً در یک کبد بزرگ شده، سفت و سخت شده شنی رنگ نتیجه میشود که همراه با پر شدن مایع آسیتی است که شکم را گشاد میکند. طحال بزرگ شده و هجوم الدمی است و حتی ممکن است پاره شود. یک یافته عادی آندوکاردیت و جتاتیو یا روینده است که یک یا تعداد بیشتری از دریچه های قلبی را مبتلا می سازد. این جراحت اخير الذكر این تصور را پیش می آورد که بیماری دارای یک خصوصیت میکربی مزمن است.
مرگ و میر حاصله از آمیلوئیدوز باسن افزایش حاصل می کند. فقط به ندرت درپرندگان در حال رشد جوان میتوان مشاهده نمود که همراه با جراحات مزمن ضربه و ضعطه است. بروز بیماری در اردک های سنگین بالا است. به خصوص گونه های ژنتیکی ELITE یا برگزیده و ممتاز تولید شده برای میزان مینیمم رشد. پیشگیری بنابراین شامل پرورش در یک الگوی رشد آهسته است. هیچ گونه درمانی از برای این بیماری وجود ندارد.
سینوویت و تنوسینویت
این عارضه دیده شده که پاهای پرندگان بالغ را مبتلا می سازد. جراحات پایا مفصل خرگوشی مزمن و وسیع است. کلوخه های سفت و سخت شده مزمن چرک غالبا به وسیله پر شدن تازه چرک مایع احاطه شدء است. این پرندگان معمولاً كاملاً سنگین بوده و دارای قسمت های پینه بسته و سیع روی بالشتک های کف پانی(PLANTER PASDS)هستند. آمیلوئیدوز ممکن است سیمای ثانویه باشد.
این مشکل در پرندگان پرورش یافته برای وزنهای سنگین باز هم عادی است. همچنین در شرایط مرغدان که در آن درجه بالایی از کف پوشیده شده با نرده ها با تور سیمی باشد عادی تر است به خصوص وقتی این سیماها پوشیده می شوند. هیچ گونه درمان مؤثری برای این وضعیت وجود ندارد اما می توان به وسیله اطمینان دادن این مسئله که تمام کف ها و وسایل در بازسازی خوبی هستند و به وسیله پرورش اردک ها برای نقطه پائین تر وزن تخمگذاری پیشگیری می شود به نتیجه خوب امیدوار بود.
ورم کلوآک (VENT GLEET)
از این وضعیت بیشتر در اردک های تخمگذار دیده می شود. این عارضه به خصوص همراه با دو فاکتور است. شرایط غیر بهداشتی به خصوص آب آشامیدنی و گذاشتن تخم های بزرگ، اندازه تخم، در گله هائی که روی منحنی رشد کاهش یافته پرورش پیدا میکنند کمتر از پرندگانی است که از میزان کاهش یافته غذا در تخمگذاری استفاده می نمایند. این کار اخیرالذکر نیاز به توجه نزدیک به نیاز ها و رفتار گله دارد. اگر از کاهش در تعداد تخمها بایستی جلوگیری نمود در این حالت، اطمینان یافتن از این مسئله که گونه های سنگین اردک تخم های بیشتر از ۹۲ گرم نمی گذارند به کنترل ورم کلوآک کمک می کند. همین طور این کار باعث می شود که قابلیت جوجه درآوری تخم های گونه اشته شد، افزایش پیدا کند. ورم کلو آکبه صورت بيرون زدن نیمه کاره معقد در بعضی از پرندگان تظاهر می نماید. وقتی این پرندگان مورد آزمایش قرار می گیرند یک پلاک زرد چرک دیده میشود که محکم به غشاء مخاط کلوآک چسبیده است. به وسیله این پلاکها تعداد دیده شده در مقعد تغییر می کند. هرگاه پلاکها نواری شکل شوند لایه زیرین نسوج هجوم آلدمی و خونریزی خواهد کرد.
درمان بایستی زود شروع شود چون جای زخم تکامل حاصل کرده و توان پرنده را برای عبور دادن تخم کم میکند در مرحله بعدی عبور مدفوع یا حتی التیام در قسمت مقعد مشکل می شود. اردکهائی نیز دیده می شوند که مبتلا شده و تصور می رود که انتقال مقاربتی بیماری به وقوع می پیوندد. آبخوری های تغاری بایستی روزانه خالی شده و تمیز شوند و همیشه بایستی ذخیره کافی آب تمیز و تازه موجود باشد. برای هر پرنده بایستی حداقل یک سانتیمتر فضای آب خوری تغاری در نظر گرفته شود.
بکار بردن موضعي ml1 از سوسپانسیون mg / ml50 فورازولیدون که به طور آرام به داخل معقد مالیده میشود نشان داده شده که درمان مفیدی است. علاوه بر این آب فراوان تازه و تمیز دار و دار شده با تتراسیکلین به بهبودی جراحات می انجامد. به نظر می رسد که این نتیجه بکار بردن موضعی محلول به وسیله پرندگان به هنگام تر و تمیز شدن آنها است. متوقف ساختن پرندگان در مورد تخمگذاری نیز بروز تورم کلوآک را کاهش میدهد اما گرایش به عود بیماری در گله های مبتلا شده به هنگامی که در تخمگذاری بعدی قرار می گیرند پیدا می نمایند.
تورم رحم (SALPINGITIS)
از دیگر بیماری های اردک تورم رحم می باشد .این وضعیتی است که در ماده ها در تمام سنین دیده می شود اما ممکن است سبب اوج مرگ و میر در نقطه تخمگذاری شود. این عارضه انسداد اویدوکت در بخش وسیع تر یا کمتر طول آن با چرک پنیری با ترشحات سفت و سخت شده از اویدوکت است. این مسئله کراراً به عنوان مواد منشأ تخم توصیف شده است، در حالی که این مسئله ممکن است بعضی اوقات این چنین باشد. به هیچ وجه این مطلب صحت ندارد. تورم رحم در حدود نقطه تخمگذاری یا در نقطه تخمگذاری غالباً به مرگ پرنده ها نتیجه می شود. تخمدانی که تازه در حال تکامل است و آماده برای اوولاسیون می شود.
عفونت اساسی و اصلی تورم رحم ممکن است زود در سن ۴ تا ۵ هفتگی به وقوع بپیوندد. این یکی از جراحات همراه با بیماری تنفسی و سپتی سمی در پرنده در حال رشد است. ماده هائی که به این جراحات مبتلا می شوند ممکن است از عفونت بهبودی حاصل نمایند ولی چرک استریل به عنوان یک جسم خارجی باقی بماند. یک چنین پرنده هانی به طور نرمال رشد کرده و ظاهراً سالم هستند. به دلایلی همین که او يدوکت شروع به تکامل پیدا میکند عفونت فعال مجددا شروع می شود که احتمالاً به علت موجهای انقباصی است که بعضی اوقات به طور طبیعی در قسمت پائینی ایلئوم ایجاد می شود و در نتیجه عبور مواد غذائی را به طرف سکوم کند می نماید (ANTIPERISTALTIS)و این وضعیت در کلوآک پرنده به وجود می آید.
اویدوکت در حال تکامل ترشحات مواد غلیظ آلبومین مانند پرندگان تخمگذار را روی پلاک چرک ترشح می کند. تمام این ترشحات غلیظ و ضخیم و سفت می شوند. عفونت آکتیو که شامل پریتونیت می باشد ممکن است منجر به مرگ شده و مرگ پرنده ها ادامه پیدا کند. بعضی اوقات جراحت مجدداً آلوده نمی شود و پرنده کاملاً سالم باقی می ماند اما مرغ تخمگذار کور می شود یعنی اوولاسیون در داخل صورت می گیرد. یک چنین پرنده هائی را میتوان در برنامه لانه گزینی تلهای مشخص نمود.
هرگاه پرندگان سالمی که هرگز تخمی نگذاشته اند کشته شوند و مورد آزمایش قرار گیرند. این جراحات را ممکن است در کالبدگشائی پیدا کرد. هر چند بعضی اوقات اویدوکت نرمال به نظر رسیده و به خوبی توسعه و تکامل حاصل کرده است. یک یا تعداد بیشتری کیست های پر از مایع روشن تر در رباطات اویدوکت به نظر می رسد که از تخمگذاری نرمال جلوگیری به عمل آورده و شواهد تخمگذاری داخلی یافت می شود.
هر گاه گله ها در یک سن بطور تمام پر تمام خالی با بهداشت خوب بین هر بار جوجه ریزی پرورش پیدا کنند بروز تورم رحم در نقطه تخمگذاری خیلی کم می شود.
آسپرژیلوز
همان گونه که قبلاً ذکر شد این عارضه یک بیماری قارچی دستگاه تنفسی (ریه ها و کیسه های هوایی) از تنفس هاگ های قارچی حاصله از هوا نتیجه می شود. این قارچها ممكن است از بستر گل آلود، غذای گل آلود با بعضی از منابع قارچی خشک دیگر نظیر نارهای عنکبوت مزاحم و گرد و غبار نتیجه شوند. تهویه خوب به رقیق کردن هاگ های قارچی دراتمسفر کمک می کند. بعضی از اردکداران عدل های گل آلود علوفه یا کاه را برای بستر مورد استفاده قرار نمی دهند اما آنها را به عنوان بخش های مرغدان مورد استفاده قرار می دهند. این به طور مساوی بد است چون اردک در عمق این عدل ها بازی می کند.
بیماری در پرندگان بالغ مشکل مزمن است. این عارضه نوعی بیماری است که به طور خالص مدیریتی است. همانگونه که قبلاً ذکر شد قارچها غیر از ASPERGILLUS FUMIGATUS ممكن است درگیر شوند اما در علت و عامل بیماری و اثری که بر جای می گذارند مشابه هستند.
جفت گیری امتیازی
این مسئله در افراد خاص در اردک ها به صورت از دست دادن پرهای پشت، سر و گردن تظاهر می نماید. پوست قرمز شده و حتی دلمه دار شده و سرم تراوش می شود. آدم زیر پوستی در این ناحیه عادی است یک چنین پرندگانی نهایت مرده یافت می شوند. جراحت به وسیله جفت گیری های زیاد به وسیله اردک های نر سبب میشود و ممکن است ماده ها و نرهائی را شبیه هم و یکسان پیدا کنیم نسبت جفت گیری خیلی نزدیک بیش از ۲۰ اردک نر برای هر ۱۰۰ اردک ماده ممکن است علت این عارضه باشد و وضعیت مذکور در حقیقت وقتی اردکهای نر بالغ با هم به عنوان یک جنس نگهداری می شوند عادی است. جفت گیری امتیازی تشخيص اوليه عارضه خواهد بود و خیلی عادی تر توجه زیاد به سوی پرنده بال گشوده هدایت می شود، به خصوص اگر لنگش داشته باشد. یک پرنده لنگ برای دوره های طولانی می نشیند و اردک های نر به گونه ای رفتار می کنند که گوئی اردک ماده برای تشخیص اولیه ثانویه به حساب می آید.
پیشگیری به وسیله اطمینان یافتن از نسبت جفت گیری صحیح و به وسیله خارج کردن پرندگان بیمار از گله است وقتی برای اولین بار این قبیل اردک های ماده تشخیص داده می شوند.
پرولاپس اویدوکت
این عارضه به خصوص در نقطه تخمگذاری اردک های ماده مشاهده می شود که مثل سایر گونه های طیور، تعدادی تخم های دو زرده بزرگ می گذارند. افزایشی در بروزپرولاپس همراه با تولید تخم های بزرگ از پرندگان جوان است. پرندگان مبتلا بهتر است از گله حذف شوند. مشکل را ممکن است به وسیله اطمینان یافتن از پرندگانی که در نقطه تخمگذرای خیلی چاق نیستند کاهش داد.
بیرون زدگی آلت تناسلی نر (PHALLUS)
این عارضه در نر بالغ از نظر جنسی حادث می شود وقتی آلت تناسلی نر (PHALLUS)بجای اینکه در داخل کلوآک منقبض شود می بینیم که از مقعد آویزان شده است. در این حالت آلت تناسلی در کثیف و نکروتیک شده و پرنده معمولاً تلف می شود. این وضعیت معمولاً تعدادی از اردک های نر را در گله مبتلا می سازد معاینه کالبدگشائی غالباً مواد آلوده کننده را نشان داده و واکنش در نسوج نعوظ یافته در قاعده آلت تناسلی نر است
این همان چیزی است که انقباض نرمال را جلوگیری می کند، در این حالت به نظر می رسد که هیچ گونه درمان خاص برای پرندگان مبتلا نیست. مشگل ممکن است منشأ در بیماری سپتی سمی اولیه داشته باشد.
سلام وقت بخیر .من دوتا اردک ماده دارم هر دو از پاییز تخم میگذارند،یکیشون هر روز لاغر تر میشه(همیشه هم گشنشه) و استخوناش زده بیرون و یه باد ک بهش میخوره پاهاش خشک میشه،چیکار کنم خوب بشه؟