از آنجا که سگ های پیر دارای شرایط جسمی و فیزیولوژیکی متفاوتی با سگ­های جوان هستند، نیازهای تغذیه ای آنها نیز با سگ­های جوان متفاوت است. سگ های نژاد کوچک از سن ۹ تا ۱۰ سالگی و سگ­های نژاد بزرگ از سن ۸ تا ۹ سالگی پیر به حساب آمده و تغذیه متفاوتی خواهند داشت. یکی از علت های این تفاوت وضعیت دندان­های آنهاست. سگ­ها در این سن معمولاً چند دندان خود را از دست داده یا دارای دندان­هایی لق و ناپایدار هستند. اگر وضع نگهداری آنها مناسب نبوده و به وضع دندانهایشان رسیدگی نشده باشد، ممکن است مبتلا به بیماریهای مزمن لثه ای بوده و غذا خوردن برای آنها سخت و دردناک باشد. به همین دلیل در تغذیه سگ های پیر باید دقت بسیاری داشته باشیم در این پست راهنمایی کاملی در مورد تغذیه سگ های پیر می پردازیم.

تغذیه سگ های پیر

در این شرایط استفاده از غذاهای سفتی که نیاز به جویدن و خرد کردن دارند، برای آنها مناسب نیست. برای تغذیه این سگ­ها از غذاهای نرم و خمیری و یا آبکی و سوپ مانند استفاده کنید و به هیچ وجه به آنها استخوان یا حتی غذاهای خشک مخصوص سگ ندهید. غذاهای خشک را می توانید در شیر یا آب نرم کنید و به آنها بدهید. از سویی دیگر نیازهای تغذیه ای سگ­ها در این شرایط سنی با توجه به سنشان متفاوت خواهد بود. در سنین پیری نباید از غذاهای چرب و پر انرژی برای تغذیه سگ­ها استفاده کرد. در این شرایط بدن سگ­ها نیاز کمتری به انرژی دارد و در صورت استفاده زیاد از این گونه مواد، آنها به سرعت چاق و زمین گیر خواهند شد. در عوض نیاز سگ­های پیر به املاح معدنی و ویتامین­ها بیشتر بوده و با توجه به ناتوانی بدنشان در تأمین اینگونه مواد، مستعد کمبود آنها می باشند. گوشت ماهی پخته و بدون استخوان، گوشت کله پاچه به همراه آب آن، انواع سبزیجات و گیاهان پخته از قبیل هویج، اسفناج، جعفری، کرفس، پیاز و کدو، انواع حبوبات پخته یا پودر آنها، مقدار کمی گوشت مرغ یا گوشت قرمز پخته و نرم شده و انواع میوه ها برای تغذیه سگ های پیر مفید است. استفاده از پودر استخوان و مکمل های ویتامینه و املاح معدنی نیز برای آنها مناسب است.

در این سنین نباید از گوشت غذاهای با پروتئین بالا به مقدار زیاد در غذا استفاده کرد، زیرا هضم آن برای معده سگ دشوار بوده و از سویی دیگر ممکن است دفع مواد زائد حاصل از تجزیه گوشت برای کلیه های حیوان پیر مشکل باشد. کبد اینگونه سگ ها معمولاً در وضعیت ایده آل قرار ندارد و متابولیسم برخی مواد در آنها نسبت به سگ­های جوان کند تر است. از مصرف خود سرانه داروهای تقویتی و آنتی بیوتیک ها در این سنین باید خودداری شود. دادن هر نوع شیرینی شکلات در این سن به شدت مضر بوده و سلامت او را به خطر خواهد انداخت. در سنین پیری، سگ­ها مستعد بیماری دیابت بوده و در صورتی که به این بیماری مبتلا باشند خوردن شیرینی به زودی عوارض بیماری را تشدید کرده، باعث کوری و مرگ آنها خواهد شد. علاوه بر آن در این سنین معمولاً بافت­های لثه و ساختار دندان­ها آسیب پذیر بوده و مصرف شیرینی وضعیت وخیمی برای این بافت ها بوجود می آورد. استفاده از نمک در غذای این گونه سگ­ها نیز باعث افزایش فشار خون و آسیب های کلیوی می شود و اصلاً توصیه نمی شود. در استفاده از آب نیز باید شرایط کلیه های حیوان خود را در نظر داشته باشید و از دادن آب های سخت و سنگین که دارای املاح زیادی هستند، به حیوان خودداری کنید. روزی یک وعده غذای سبک و دارای مقدار متعادلی پروتئین که از مواد گفته شده در بالا تهیه شود برای حیوان کافی است. استفاده از شیر به شرطی که ایجاد اسهال نکند و ماست در صورتی که باعث یبوست نشود نیز مفید خواهد بود. اگر می­بینید سگ شما در این سن به سختی غذا می خورد و یا دهانش بوی بدی می­دهد، به احتمال زیاد مبتلا به عفونت دهان و بافت­های نرم اطراف دندان ها شده و برای رفع ناراحتی حیوان و برطرف کردن مشکل به دکتر دامپزشک مراجعه کنید. در سنین بالا بهتر است هر 6 ماه یکبار با اندازه گیری فاکتورهای کارکرد کبد و کلیه بوسيله آزمایش بیوشیمیایی خون، از میزان سلامت این ارگان­ها مطلع شوید.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی