برای پرورش طاوس باید اظلاعاتی در مورد تغذیه و غذا دادن به طاووس ها داشته باشیم طاووس ها با مقایسه با سایر طیور به طور آهسته بالغ می شوند. طاووس های ماده می توانند در حدود سن یک سالگی تخمگذاری نمایند اما شروع تخمگذاری آنها معمولاً در سال دوم است. طاووس های ماده لانه گزینه های زمینی هستند و معمولاً۴ تا 8 تخم می گذارند که ۵ یا ۶ تخم می تواند میانگین تخمگذاری آنها باشد. هرگاه طاووس های ماده محدود شوند و تخمها به موقع برداشته شود اینها دسته دیگری از تخم ها را خواهند گذاشت.دوره انکوباسیون ۲۷ تا ۲۸ روزه مشابه بوقلمونها است. جوجه طاووس ها را می توان به طور مصنوعی تفریخ نمود و این کار را در سن کم انجام داد. در پست قبل درمورد مشخصات ظاهری و زیسنگاه آن ها به طور کامل پرداختیم در ادامه راهنمای کامل تغذیه و غذا دادن به طاووس ها و جهش های رنگ در طاووس های هندی به طور کامل نکاتی بیان می کنیم.
طاووس های تولیدمثل کننده
طاووس های نر یا PEACOCKها پرهای زینتی کاملی را تکامل نمی بخشند مگر این که به سن ۳ سالگی برسند. برخلاف آنچه بیشتر مردم در باورشان است پرهای بلند طاووس نر پرهای دمی نیستند و به وسیله پرهای بلند بال سفت و محکم وقتی گسترده می شوند حمایت می شوند. هر دنباله از ۱۰۰ تا ۱۵۰ دنباله دمی پوشش پیدا کرده است. این دنباله را طاووس های نر تکامل نمی بخشند مگر این که به سن ۳ سالگی برسد بعد از این زمان دنباله به طور سالیانه تحلیل می رود و این وضعیت در آخر تابستان اتفاق می افتد که بعد از فصل توليد مثل است طاووس های نر از نظر جنس در سن 2 سالگی بالغ می شوند اما به ندرت قادر به جذب طاووس های ماده بدون دنباله برای معاشقه هستند یا به علت این که به وسیله نرهای مسن تر مغلوب میشوند. طاووس ها میتوانند به نسبت یک نر برای 4 ماده جفت گیری نمایند.
تغذیه و غذا دادن به طاووس ها
طاووس هائی که به آنها اجازه داده می شود تا آزاد باشند و هر جائی که می خواهند بروند برایشان مانعی نباشد لاشخورهای خوبی هستند. جیره غذانی آنها را می توان با بعضی از دانه های نباتی یا غذای کامل طيور تکمیل نمود. به طاووس های محدود شده می توان جيره غذائی کامل مرغان تخمگذار را داد و ترجیحاً به صورت پلت این غذاها را در اختیار آنها قرار داد.
جهش های رنگ در طاووس های هندی
رنگ طاووس هندی عموماً به آبی هندی بر می گردد اما در طول زمان تغییرات رنگ ظاهر شده است. آلبينيسم کراراً دیده شده و طاووس های هندی سفید به طور عادی دیده می شوند. طاووس ابلق نیز به وجود آمده است که در آن لکه های سفید جایگزین نواحی رنگین شده است تغییر دیگر رنگ بال سیاه طاووس و طاووس شانه سیاه است.
جهشی که در سال ۱۸۰۰ اتفاق افتاده است. کتف ها، پوش پرهای بال و ثلث بدن به جای زرد نخودی سیاه هستند. گونه دیگر طاووس طاووس سبز است. طاووس PAVO MUTICUS که نواحی سکونت آن قسمت شرقی تر هندوستان یعنی برمه (میانمار) است. و در تایلند، هند و چین و جاوه نیز یافت می شود. طاووسهای سبز را می توان به وسیله پاهای بلند ترشان، وضع ایستادن قائم، ستیغ باریک و بلند و رنگ سبز متالیک آنها تشخیص داد.
این طاووس ها را می توان مثل طاووس هندی پرورش داد اما اینها کمتر با طاقت هستند و به هنگامی که هوا زیر نقطه انجماد افت پیدا می کند نیاز به پناهگاه دارند. صدای طاووس سبز با مقایسه طاووس هندی کمتر کرده است اما طاووس های مذکور بیشتر ستیزه جو و پرخاشگر هستند. طاووس های هندی و طاووس های سبز می توانند کراس پیدا کنند و هیبریدهای بارور تولیدنمایند. طاووس های شانه سیاه با طاووسهای سبز کراس پیدا کرده اند واریته هیبریدی که به نام SPALDIG’S PEAFOWL خوانده میشود تثبیت و تکامل حاصل نماید.
طاووس گرایش به پیدا کردن تعدادی از بیماری ها دارد اما اینها به خصوص به بیماری سرسیاه (HISTOMONIASIS)حساس هستند. از آنجائی که می توانند میزبان واسطی برای ارگانیسم سرسیاه باشند این یک کار مدیریتی خوبی است که طاووس ها و مرغ ها را از هم جدا سازیم و نگذاریم که طاووس ها برای سالها به نواحی که مرغها در آن محلها نگهداری شده اند دسترسی پیدا کنند.
نظرات کاربران
2:27:55 AM