کم آبی شدید در اسب را می توان به عنوان یک مشکل جدی برای اسب حاضر در مسابقه و نیز اسبی که مبتلا به بیماری دیگری است تلقی کرد. اگر مشکوک به کم آبی بدن اسب خود هستید به سادگی می توان با استفاده از روش­های زیر میزان کم آبی بدن است را تخمین زد. این آزمایشات على رغم سادگی، حائز اهمیت فراوان هستند.  در ادامه به بررسی این مشکل می پردازیم.

کم آبی شدید در اسب

معمول ترین آزمایش، کشش پوست است. اساس این آزمایش بر پایه ی خاصیت الاستیسیته یا برگشت پذیری به دست آمده است که در مواقع کم آبی این خاصیت از بین می رود. اگر پوست اسبی که دچار کم آبی است کشیده شود، بسیار آرام تر از پوست یک اسب سالم به حالت طبیعی بازمی گردد. پوست نواحی دارای فشار، نظير پوست شانه یا کتف، بهترین محل برای انجام این آزمایش است. معمولاً پوست باید در طی چند ثانیه به حالت عادی بازگردد. در اینجا یادآوری این نکته ضروری است که پوست اسب های مسن خاصیت برگشت پذیری خود را از دست داده و در نتیجه زمان بیشتری برای برگشت به حالت عادی نیاز دارند. با دانستن حالت و شرایط طبیعی اسب انجام این آزمایش ساده در تخمین میزان کم آبی بدن بسیار مهم است.

علاوه بر آزمایش کشش پوست، میزان رطوبت مخاط دهان نیز در تخمین کم آبی نقش مهمی دارد. مخاط خشک یا چسبنده، مبیّن کم آبی بدن است.

با فشار دادن لثه و محاسبه ی مدت زمان برگشت دوباره رنگ مخاط نیز می توان میزان کم آبی بدن را تخمین زد. گود افتادگی چشم های اسب و از دست دادن شفافیت سطح قرنیه نیز از دیگر نکات بیان کننده­ی کم آبی بدن می باشند. بی حالی و افزایش ضربان قلب نیز از دیگر علائم کم آبی بدن هستد.

اسب­های شرکت کننده در مسابقات استقامت و مسابقات سه روزه با عرق کردن میزان مشابهی از آب بدن را به همراه الکترولیت­ها از دست می دهند. در طی تحقيقات، این نکته مشخص شده است که اسب­های شرکت کننده در مسابقات سه روزه تا ۲۰ لیتر آب در طی هر مرحله از دست می دهند، که جلوگیری از بروز چنین کم آبی های شدید از اهمیت فراوانی برخوردار است.

اسب های مسابقه ای می توانند قبل از تمرین دچار حالت خفیف تا متوسطی از کم آبی شوند اگر به اسبی در طول مدت زمان حمل و نقل در اسب کش و یا در محل مسابقه، به اندازه ی کافی آب نرسد، میزان آب بدن کاهش یافته و روند کم آبی بدن با اولین قطرات تعرق شروع می­شود.

اگر اسب شما نسبت به مزهی آب حساس است، باید قبل از جابه جایی، تمهیدات لازم جهت حمل و در اختیار داشتن میزان کافی از آب را انجام دهید، حتی شاید لازم باشد از بطری های آب تصفیه شده (آب معدنی) نیز برای رفع تشنگی اسب خود استفاده نمایید.

تحقیقات نشان داده است که میزان آب مصرفی اسب­ها، با افزودن پودرهای الکترولیت، افزایش می یابد. بعضی از اسب­ها مزه ی الکترولیت های خوراکی اضافه شده به آب آشامیدنی را دوست دارند در حالی که برخی نیز این گونه نیستند. یادآوری این نکته ضروری است که در هنگام افزودن پودرهای الکترولیت خوراکی به آب حتماً به غلظت آن دقت کنید، چرا که افزودن مقدار زیاد آب، موجب امتناع اسب از آشامیدن مقدار کافی آب می شود.

بدون شک هر اسب دچار کم آبی باید تحت معاینه و معالجه ی یک دامپزشک حاذق قرار گیرد. تزریق سرم داخل وریدی و یا خوراندن آب از طریق شیلنگ مری، در اغلب موارد امری اجتناب ناپذیر است. اغلب اسب­هایی که دچار کم آبی اند با مشکل عدم بالانس الکترولیت های خونی نیز مواجه هستند که طی روند درمان باید تحت نظر دامپزشک باشند.

سخن آخر در مورد کم آبی بدن اسب این است که، اگر شما در منطقه ای اسب نگه می­دارید که بنا به دلایلی مجبور به ذخیره ی آب هستید این نکته را هیچگاه نباید فراموش کنید که اگر اسب و یا هر حیوان دیگری به مدت زمان زیادی دچار تشنگی گردید (بنا به دلیل یخ زدن مخزن آب، ترکیدن لوله آب و…) نباید به یکباره میزان زیادی آب را در اختیار او قرار داد. تحقیقات در این زمینه حاکی از این نکته است که خوردن یکباره­ی میزان زیادی آب، حیوان را مستعد دل دردهای شدید و مشکلات مغزی- عصبی می کند. لذا در چنین شرایطی می بایست آب به مقدار کم (در حد ۱ لیتر) به اسب داده شود. بعد از چند بار خوردن آب به مقدار کم، می­توان مقدار زیادی آب را با احتیاط در اختیار اسب قرار داد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی