در مقالات قبل در مورد بیماری سالمونلوز مرغ بومی پرداختیم و علائم راه های پیشگیری را بررسی کردیم. بیماری نیوکاسل یکی دیگر بیماری تنفسی و گوارشی است که شیوع آن در بین طیور بسیار بالا می باشد. این بیماری می تواند به انسان نیز سرایت کند و دارای علایمی است . برای تشخیص بیماری از کالبد شکافی طیور استفاده می شود که نای و ریه های ان مشخص می شود. در ادامه به علائم بیماری نیوکاسل مرغ بومی یا بیماری نیوکاسل مرغ محلی و راه های پیشگیری را بررسی می کنیم.
نیوکاسل (Newcastle)
بیماری نیوکاسل از شایع ترین بیماری های مرغ های بومی محسوب می گردد.
ویروس نیوکاسل می تواند سایر ماکیان نظير بوقلمون و اردک را نیز به این بیماری مبتلا نماید و این ویروس در انسان باعث تورم چشم می گردد. ویروس بیماری از طریق باد، گرد و غبار، لباس و کفش آلوده اشخاص، وسایل نقلیه بخصوص کامیون های حمل مرغ بخاطر ارتباط با کشتارگاه و سایر مرغداری ها، استفاده از ضایعات کشتارگاه، پرندگان و حیوانات وحشی میتواند انتقال پیدا کند.
شایع ترین علایم این بیماری به صورت تنفسی، عصبی و گوارشی است که میزان شدت این علایم بستگی به نوع سویه ویروس دارد.
نیوکاسل یک بیماری واگیردار خطرناک است که دستگاه تنفس، گوارش و دستگاه عصبی پرنده را درگیر می کند. نفس نفس زدن از علایم تنفسی، اسهال سبز رنگ از علایم گوارشی و فلجی و پیچ خوردگی ناحیه سر و گردن هم از مهمترین علایم عصبی این بیماری است .
این بیماری فاقد درمان است در کشور ما بیماری نیوکاسل از بیماریهای خطرناک طيور به حساب می آید. بیماری نیوکاسل طی چند روز می تواند باعث ابتلای تمام گله بشود. این بیماری در مرغ های مولد باعث کاهش تولید تخم مرغ و کاهش کیفیت پوسته و سفیده تخم مرغ (آبکی شدن آلبومین) می شود. مهم ترین علایم کالبد گشایی این بیماری این است که قسمت ابتدایی نای متورم و با خونریزی همراه است. همچنین بافت پیش معده به صورت ملتهب و تخمدان مرغ ممکن است دچار خونریزی شده و یا تحلیل بروند.
پیشگیری بیماری نیوکاسل
مهمترین راه پیشگیری از این ویروس واکسیناسیون گله در برابر این بیماری بخصوص قبل از شروع فصل پاییز است.
به دلیل حساسیت ویروس بیماری نیوکاسل مرغ محلی به نور آفتاب و گرما، فصول سرد سال بیشترین احتمال درگیری گله با این بیماری خطرناک وجود دارد.
لذا قبل از شروع فصل پاییز باید نسبت به ایمنیت گله در برابر این بیماری اطمینان کسب نمائیم.
واکسن بیماری نیوکاسل در کشورمان به دو شکل واکسن زنده و واکسن کشته استفاده میشود. واکسن زنده از دو نوع B1 و لاسوتا می باشند که نوع B1 را برای تمام گله های طیور (صنعتی و بومی) در سن ۷ – ۱ روزگی تجویز و واکسن لاسوتا برای تمام گله های طیور از سن ۲ هفتگی به بعد توصیه می شود. در واکسن های کشته شده تولید شرکت رازی حاوی سر و تیپ غیر فعال شده نیوکاسل (V4) با منشاء بومی میباشد که مصرف این نوع واکسن متعاقب مصرف واکسن های زنده نیوکاسل برای افزایش و یکنواختی عیار آنتی بادی بر علیه بیماری ها بکار می رود .
این بیماری قادر است برای مدت طولانی، بخصوص در بقایای مواد آلی (كود) قابلیت بیماری زایی خود را حفظ نماید لذا در صورت بروز بیماری ابتدا باید تلفات حاصله بصورت کاملاًبهداشتی و با استفاده از آهک در زیر خاک مدفون گردد سپس جایگاه تخلیه و بعد از شستشو، ضد عفونی گردد. ارزانترین و مؤثرترین ضد عفونی کننده برایاین ویروس استفاده از فرمالین است چون ویروس این بیماری در برابر فرمالين بسیار حساس است و فرمالین باعث غیر فعال شدن ویروس نیوکاسل می گردد. بهتر است بعد از ضدعفونی حداقل به مدت یک ماه جایگاه خالی بماند.
درمان بیماری نیوکاسل
ازنظر علمی درمان خاصی برا بیماری نیوکاسل توصیه نمیشود اما میتوان با کارهای مدیریتی تلفات را به حداقل رساند.در مقاله ای دیگر در بخش بوقلمون این توضیحات داده شده است.با مراجعه به مقاله مربوطه میتوان تا حدودی این بیماری را کنترل و درمان کرد.:مقاله مربوطه
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
سلام وقت بخیر
ما مشکلمون در رابطه با این بیماری فقط زدن واکسن نیست نوع تغذیه طیورمون مشکل داره اگر تغذیه اصلاح بشه میزان تلفات فوق العاده کم میشه
با سلام
بله کاملا درست می مایید.
با تشکر