قوها نوع اشرافی پرندگان آبزی هستند. اینها بعضی از پرندگان آبزی بزرگ، باعمر طولانی هستند. غالباً۳۰ تا ۵۰ سال و یا بیشتر زندگی میکنند. قوها را به وسیله تک های بلند ترشان و فاصله های بدون پر چشم و منقار میتوان از غازها تشخیص داد و چون اینها کمتر روی زمین چابک هستند خود علامت مشخصه دیگری می تواند باشد. در ادامه هر آنچه که در مورد پرورش قو باید بدانید بیان میکنیم.
قوها گرایش به آهستگی برای رسیدن به بلوغ دارند و در بعضی از نژادها نیاز به ۳ تا ۴ سال زمان برای رسیدن به بلوغ جنسی دارند. عموما هر دو جنس در برپائی لانه کمک می کنند. در قوها نر COB و ماده PEN خوانده می شود. قوهای جوان و آنهائی که تاحدی رشد کرده اند CYGNET نامیده می شوند.
این پرنده بسیار زیبا و با حشمت و شکوه است و بر روی آب می خرامد. به علت داشتن بال های بلند و گسترده پروازش عالی و در آب نیز شناگر قابلی است ولی به دلیل سنگینی جثه راه رفتنش به سختی انجام می گیرد. قو به عنوان پرنده زینتی برای استخرها و پارک ها نگهداری می شود. ضمناً پرهای زیر سینه اش بسیار نرم است و جهت پر کردن بالش و لحاف مورد استفاده قرار می گیرد. گوشت قو چرب و تا حدی سفت است و چندان مطبوع و مورد پسند نیست.قو در طبیعت کنار دریاچه ها و رودها مأوا گزیده و در فصل سرما به نقاط گرمسیر مهاجرت می کند.
برای پرورش قو این نکته را توجه کنید که قوها عموماً بسیار زود اهلی می شوند و با شرایط نگهداری صحیح می توان آنها را جهت زینت دادن به استخرها پرورش داد که در پست قبل در مورد جوجه کشی قو پرداخته شد. این پرنده ممکن است از مراکز پرورش به نقاط دیگر مهاجرت کند ولی در هر حال پس از مراجعت، همیشه به محل قبلی خود برمی گردد. قو از حشرات و گیاهان آبزی تغذیه می کند و گاهی هم در مزارع اطراف می چرد. وزن قو به حدود ۱۴ کیلوگرم هم می رسد.
قوی تر همیشه با یک ماده بسر می برد و نسبت به حفظ و حراست جوجه ها کوشا و ساعی است. اگر بین جفتها به علت مرگ یکی از آنها جدایی بیفتد، جفت دیگر در همان محل برای خودآشیانه بنا می کند و تا لحظات آخر عمر به تنهائی و با افسردگی به زندگی ادامه می دهد.
قوها معمولاً در دو سالگی آماده جفت گیری می شوند. فصل جفتگیری آنها از اواسط بهمن شروع می شود و تا اوایل فروردین ادامه می یابد. قوی ماده قبل از تخمگذاری آشیانه خود را که معمولاً نزدیک آب است با پرهای نرم مفروش می سازد و ۵ تا ۹ تخم در آن محل می گذارد. تخم این پرنده معمولاً به رنگ سبز مایل به خاکستری است. پس از تخمگذاری در صورتی که قوی ماده از لانه دور شود وظیفه مراقبت و نگهداری از تخمها با حیوان نر است. مدت خوابیدن روی تخم معمولاً۳۴ روز است و استثنائا گاهی تا ۳۸ روز هم طول می کشد. جوجه ها پس از درآمدن از تخم، وارد آب شده. به شنا می پردازند. جوجه ها تا پنج ماه اولیه زندگی پدر و مادر خود را ترک نکرده و با آنها زندگی می کنند و پس از آن به مروز زندگی مستقل را آغاز می کنند.
قو پس از آنکه رنگ خاکستری پرهایش به رنگ سفید شفاف تبدیل شد زیبائی و جذابیت مخصوص به خود را پیدا می کند. در دو سال اول زندگی، رنگ منقار این پرنده از خاکستری به نارنجی بدل می شود و کم کم برآمدگی زائده قاعده منقار ظاهر می گردد. این برآمدگی در ماده ها کوچک تر از نرها است.
تشخیص نر و ماده بودن قوها در موقعی که کوچک هستند مخصوصاً زمانی که سر از تخم در می آورند از تفاوت رنگ پرهای آنها میسر است. زیرا پرهای جنس نر زرد نارنجی و پرهای جنس ماده خاکستری مایل به سبز است. در موقع بلوغ نیز قوی نر بزرگ تر و در طرز رفتار جسورتر از ماده است. از انواع قو می توان قوی سفید، قوی گنگ CYGNUSOLOR)، قوی فریادکش (CYGNUS CYGNUS)، قوی کوچک(BEWICKIICYGNUS)و قوی سیاه (CYGNUS ATRATUS)را نام برد.
نژادهای قو عادی ترین قوی نگهداری شده در ایالات متحده قوی سفید ساکت (CYGNUS OLOR)است که غالباًROYAL MUTE SWAN خوانده می شود. این نژاد بومی اروپا است. قوی مزبور از قوی وحشی گرفته شده و حالا کاملاً اهلی شده است. قوهای گنگ برای ارزش ظرافت و زیبائیشان نگهداری می شوند و میتوان به طور پراکنده در سراسر دنیا این قوها را پیدا کرد. قوی نر(COB)را می توان به وسیله تبه برجسته تر رو به جلو روی قاعده منقار تشخیص داد.
نژاد دیگر عادی و استرالیانی سیاه (CYGNUS ATRATUS) است. این پرندگان در فاصله ای از آن ها سیاه به نظر می رسند اما پرهای زینتی آنان حقیقتاً سیاه مایل به خاکستری باپرهای اولیه سفید و پاهای سیاه و تیره می باشند. قوی استرالیائی سیاه منقاری دارد که به رنگ نارنجی با باند سفید سرتاسری نوک است. این قوها تولیدمثلشان در سن جوانتری با مقایسه با قوهای گنگ است.
نظرات کاربران
2:27:55 AM