هر آن چه که باید درباره ذبح بوقلمون و نحوه بسته بندی آن بدانید

5 سال پیش

ذبح بوقلمون و نحوه بسته بندی آن یکی از موارد مهم یادگیری در این زمینه است که در ادامه مطلب به بررسی مراحل آن ها می پردازیم.

گرفتن و انتقال بوقلمون :

در جریان جمع آوری و بارگیری و انتقال بوقلمون ها از مزرعه به کشتارگاه تعدادی از آن ها آسیب می بینند.
رایج ترین خسارت آن ها، ضرب دیدگی است ولی ممکن است بال ها و پاهای آن ها نیز بشکند.
رعایت آسایش حیوانات مستلزم رعایت این نکات توسط تولیدکننده است.
از طرفی به نفع آنان است که بوقلمون های خود را در شرایط خوبی نگه دارند و از اتلاف اقتصادی و کاهش کیفیت لاشه آنها ممانعت به عمل آورند.
آموزش و مشورت دادن به کارگران گیرنده بوقلمون ها به لحاظ دقت عمل و رفتار انتقال بوقلمون یکی از شاق ترین وظایف این حرفه است و اغلب تولیدکنندگان سعی می کنند حتی المقدور دفعات کمتری آن ها را منتقل سازند.
کم تنش ترین انتقال، در واقع همان انتقال روز اول از جوجه کشی به واحد پرورش است.
دفعه بعد از واحد پرورش اولیه به سالن پرورش منتقل می گردند و تنش آن به مراتب بیشتر است زیرا با پای خود و در تعداد زیاد وارد تریلر میشوند و در محل جدید با فضای جدید و ناشناخته و دانخوری ها و آبخوری های ناآشنا روبرو می گردند.

تقریبا بوقلمون های تمامی سنین در برابر تغییر مقاومت می کنند ولی انتقال از سالن پرورش اولیه به سالن رشد سخت ترین آن ها است.
پرورش دهنده باید از وجود و شدت این تنش ها آگاه باشد و آن ها را به روشی منتقل سازد که کمترین دردسر و تنش و آسیب بدنی را برای آن ها در ذبح بوقلمون به همراه داشته باشد.

زمان مناسب برای انتقال بوقلمون:

اغلب برای کاهش تنش گرمایی، بوقلمون ها در شب منتقل می شوند.
بعلاوه در غیاب نور تلاش و فعالیت آن ها کاهش می یابد.
از دیرباز برای گرفتن بوقلمون ها جهت ارسال به کشتارگاه از نور ضعیف شده استفاده می کرده اند.
روش مناسب دیگر استفاده از نور آبی است زیرا نور مناسبی برای دیدن افراد ایجاد می کند و از طرفی برای چشم بوقلمون ها نور کمی محسوب می شود.

گرفتن و انتقال بوقلمون ها به کشتارگاه برای ذبح بوقلمون نیز بخش مهمی از عملیات پرورش بوده و لازم است در شرایط مناسبی انجام شود تا از وارد آمدن خسارت و کوفتگی و امثال آن جلوگیری و از تنزل کیفیت لاشه ممانعت گردد.
پرسنل گرفتن و بار زدن بوقلمون ها باید تحت آموزش قرار گیرند. مهمترین بخش این آموزش، توسعه نوعی حالت و تلقی مثبت در زمان گرفتن بوقلمون ها است، برای حمل بوقلمون ها از ابزارهای مختلفی استفاده می شود: تریلرها، قفس های انفرادی، قفس های ثابت و اطاقک مخصوص.
تریلرها برای انتقال تعداد کمی بوقلمون در فاصله نسبتا کوتاه مناسب هستند.
بوقلمون ها در کف پوشیده با کاه تریلر راه می روند و در کشتارگاه تخلیه می شوند.
امروزه از قفس های انفرادی کمتر استفاده می شود. بوقلمون ها در سالن پرورش داخل آنها قرار گرفته و یک کامیون مجهز به بالابر چنگالی آنها را بلند کرده و در ماشین حمل قرار میدهد. ممکن است قفس ها در کامیون گذاشته شده و بوقلمون ها یکی یکی و با دست به سمت ماشین حمل شده و در آن انداخته شوند.
این روش على القاعده توأم با خساراتی است. امروزه رایج ترین روش حمل بوقلمون استفاده از اطاقک های کشویی است که دارای بدنه فلزی بوده و در داخل آن یکسری کشوها (شبيه گنجه های دراور لباس) وجود دارند. کل اطاقک توسط بالابر چنگالی به داخل سالن حمل می شود و پس از پر شدن آن دوباره توسط بالابر روی کامیون قرار می گیرند.
این روش از نظر آسایش بوقلمون ها بهترین روش است زیرا حمل آنها راحت تر است و خسارت کمتری به آنها وارد می شود.

آموزش کارگران بارگیری، رعایت اصول راهنما از نظر چگونگی وارد آمدن خسارت به بوقلمون ها، کنترل و بازرسی واحدهای مختلف پرورش بوقلمون از نظر تعداد لاشه های خسارت دیده (و تشویق خوب ها و تنبیه بدها)، رعایت شرایط آب و هوایی و تصحیح بارگیری با توجه به آن و هماهنگی بین صاحب مزرعه پرورش بوقلمون ها و کشتارگاه از نظر کاهش مدت زمانی که بوقلمون ها در ماشین حمل منتظر کشتار میماند و بالاخره آموزش راننده کامیون ها از نظر رعایت تهویه و اجتناب از تنش گرما و سرما و دور نگه داشتن آنها از تابش مستقیم نور خورشید و جریان باد از جمله مواردی است که باید به آن توجه داشت.
برای اجتناب از اثرات آب و هوای گرم، بهترین روش به حرکت در آوردن کامیون حمل و ایجاد یک جریان هوای ملایم است

در شرایط معمولی، هر فرد تنها یک بوقلمون را حمل می کند. اگر فاصله حمل بوقلمون ها زیاد باشد هر فرد دو بوقلمون را می برد.
ریختن بوقلمون ها در قفس های میانی و بالایی مستلزم آن است که هر فرد تنها یک بوقلمون را حمل کند و دو پای او گرفته شود.
همواره کشوهای بارگیری از بالا پر شوند.
در زمان حمل یک دست انسان پای بوقلمون را می گیرد و دست دیگر هوای سینه بوقلمون را دارد.
هیچگاه بوقلمون ها از گردن یا بال گرفته نشوند.
بوقلمون ها با رعایت کامل به داخل کشوها ریخته شوند و هیچگاه در قفس پرت نگردند.
در صورتی که هنگام گرفتن بوقلمون ها، پراکنده نمی شوند، باید گرفتن آنها را متوقف، لامپها را روشن و آن ها را از هم پراکند و قبل از شروع مجدد بارگیری زمان کوتاهی آن ها را به حال خود رها کرد.
در زمان بار زدن بوقلمون ها در داخل کشوها، باید توجه کرد که پا یا بال آن ها به جایی گیر نکند، مدیر مزرعه و سر کارگر، فرم بارنامه را پر و هر دو آن را امضا کنند.

ذبح بوقلمون بسته بندی بوقلمون

مراحل ذبح بوقلمون و نحوه بسته بندی آن:

بوقلمون ها بعد از انتهای دوره پرورش درون سبدها و قفس های مناسب حمل ریخته شده و توسط کامیون به کشتارگاه منتقل می گردند.
تراکم قفس های انتقال بوقلمون ها بستگی به اندازه قفس و نیز اندازه پرنده، شرایط حمل، زمان انتقال و دمای انتقال آن ها دارد.
در فصل سرما می توان از تراکم بیشتر در قفس ها استفاده کرد.
وقتی دمای بیرون گرم و رطوبت هوا زیاد است انتقال آن ها صبح زود یا غروب و در ساعات خنک انجام شود.

دسته بوقلمون ارسالی، در کشتارگاه تخلیه شده و بلافاصله توسط دامپزشک و یا بازرس مواد غذایی بررسی شده و به قلاب های کشتار آویزان می شوند و در طول زنجیره کشتار به سمت محل بیهوش سازی حرکت داده می شوند در حالی که سر آن ها به سمت پایین است.
سپس گردن آن ها بریده شده و به منطقه خونگیری میروند و از یک مخزن حاوی آب گرم که توسط پمپ آب دائم تغذیه می شود، عبور می کنند تا برای پرکنی آماده شوند.
در برخی کشتارگاه ها در ذبح بوقلمون به منظور اجتناب از آب شستشوی عمومی (و جلوگیری از انتقال میکروب ها)، در این مرحله لاشه بوقلمون توسط دوش آب گرم شسته و در معرض بخار آب قرار می گیرند.

ذبح بوقلمون ( مرحله ی پرکنی):

پرکنی بوقلمون ها پس از ذبح بوقلمون به صورت مکانیکی انجام می شود.
دستگاه پرکنی دارای سیستم های انگشتی لاستیکی متعددی است که هر دسته از آن ها مخصوص کندن پرهای قسمت خاصی از بدن است.
در نهایت پر به صورت کامل کنده می شود.
گاه در این مرحله از شعله چراغ الکلی برای سوزاندن پوشپرهای باقیمانده استفاده می شود.

اینک لاشه پرکنی شده وارد اطاق شستشوی مجهز به اسپری می شود.
قبل از اینکه لاشه به خط تخلیه شکم برود، پای آن ها از مقطع مفصل خرگوشی بریده می شود.
از سه نقطه (دو مفصل خرگوشی و گردن) به قلاب آویزان می شود تا تخلیه شکم آن ها راحت تر انجام شود.
قبل از تخلیه شکم، برش های دیگری بر روی لاشه ها انجام می شود. شکم توسط یک قیچی مدور بریده می شود و در صورت استفاده از برش شکل برش دیگری تا استخوان جناغ سینه ایجاد می شود و اگر برش میله ای ایجاد می شود، یک برش عرضی در قسمت عقبی شکم در محل نوک استخوان جناغ ایجاد می شود.

تخلیه محتویات شکم از طریق بیرون کشیدن مکانیکی انجام شده و در کنار دم در سمت چپ یا راست لاشه قرار می گیرند. تمامی این اندام ها به مری متصل و از لاشه آویزان است.

در این لحظه لاشه بازرسی می شود در حالی که تمامی اندرون و قسمت های بیرونی بوقلمون در معرض دید آن ها است.
تمامی قطعات آلوده احتمالی توسط آنها یا به صورت جزئی (قطع اندام آلوده) یا به صورت لاشه کامل از خط کشتار حذف می شود.
در مرحله بعد قلب و کبد از دیگر اندام های داخلی جدا می شود.
کلاهک قلب از قلب و صفرا از کبد جدا می شود و کبد و قلب به سمت سردکن حاوی آب و یخ ارسال می گردد. سپس سنگدان از قسمت جلویی و نیز محل اتصال آن به روده بریده و از لاشه جدا می گردد و در دستگاه مخصوص گذارده می شود تا پوست آن کنده و سطح داخلی اش تمیز گردد. سنگدان پس از شستشو به چیلر آب و یخ فرستاده می شود.

در این لحظه شش ها توسط دستگاه مکنده و چینه دان و نای از طریق چاک گردن بیرون کشیده و غدد روغنی دم جدا می شوند.
در آخرین مرحله سر از بدن جدا شده و تمامی لاشه بررسی می شود تا فرآیند تخلیه شکم به خوبی انجام شده باشد. اکنون مرحله شستشوی آخر است.
پس از شستشو، استخوان گردن بریده می شود و گردن در محوطه داخلی بدن قرار می گیرد یا جدا شده و به صورت جداگانه در مخزن آب و یخ قرار می گیرد. در این مرحله دم بریده می شود و اگر بسته بندی و تراسینگ لاشه در کشتارگاه انجام می شود، سیم هایی از مفصل خرگوشی عبور داده می شود و لاشه جمع و جور شده و با نخ بسته می شود.

چیلرهای آب و یخ برای کاهش دمای لاشه و آلایش های خوراکی در ذبح بوقلمون بکار می رود.
پس از سرد کردن اولیه، لاشه ها از یک خط فراوری آویزان می شوند تا آب آنها چکیده شود. درجه بندی در این مرحله و به درخواست صاحب بار انجام می شود.

بخشی از لاشه ها به خط قطعه بندی لاشه ارسال می گردد. قطعات لاشه در پوشش های سلفونی، پلاستیک یا جعبه یا کیسه بسته بندی می شوند.
آلایش های خوراکی نیز در بسته بندی های جداگانه تهیه شده و کنار لاشه قرار می گیرد، در محل کیسه گیری لاشه ها، از کیسه های پلاستیکی استفاده می شود.
ابتدا هوای کیسه پلاستیکی گرفته می شود و خلأ در آن ایجاد می شود و پس از قرار دادن لاشه در آن با استفاده از گیره بسته می شود. لاشه از میان یک تونل عبور بگیرد و مشتری پسند شود. می کند و آب گرم روی آن پاشیده می شود تا کیسه پلاستیکی چروک بخورد و شکل لاشه را بخود بگیرد و مشتری پسند شود.

برخی کشتارگاه ها از سیستم «فریزر غوطه وری» در ذبح بوقلمون استفاده می کنند، تا به سرعت یک لایه یخ در قسمت بیرونی لاشه ایجاد شود.
این کار باعث می شود در مرحله فریز کردن لاشه، علایم سوختگی سطحی پوست در آن ها ایجاد نشود.
اغلب این گونه فریزرها از محلول های نمکی یا پروپیلن گلایکول استفاده می کنند.
در زمان خروج لاشه های کیسه شده از فریزر غوطه وری، در معرض اسپری آب قرار می گیرند تا هرگونه محلول نمکی از آنها جدا شود. اکنون لاشه وارد «فریزر وزشی» شده و پس از انجماد کامل، آماده ارسال به بازار است.

بیهوشی قبل از ذبح بوقلمون:

بیهوشی قبل از ذبح بوقلمون، جهت آسایش بیشتر بوقلمون ها به اجرا در می آید، بیهوشی در کشتارگاه های تجاری با استفاده از حمام آب انجام می شود و ولتاژ ثابتی بکار می رود و لذا چندین پرنده به صورت همزمان و متوالی در آن بیهوش شده و به خط کشتار ارسال می گردند .
این روش مشکلات عملی مهمی داشته و از نظر آسایش بوقلمون ها و کیفیت لاشه مورد سوال است. برخی از این مشکلات در ادامه مورد بحث قرار می گیرد:

_ در بیهوشی چندتایی، آمپرمتر جریان کلی الکتریسیته حمام آب را نشان می دهد و برآورد متوسط جریان برق به ازای هر پرنده از طریق تقسیم شدت جریان کل بر تعداد پرندگان موجود در حمام انجام می شود که برآورد خامی است زیرا مقدار برق وارد شده به بدن هر پرنده تابع مقاومت الکتریکی تک تک آنها است.

_ الکتریسیته معمولا مسیری را انتخاب می کند که دارای کمترین مقاومت الکتریکی باشد و به همین دلیل ممکن است اثربخشی بیهوشی الکتریکی، یکنواختی مناسبی نداشته باشد و بوقلمون هایی که دارای مقاومت بالاتری هستند، به اندازه کافی بیهوش نشوند.

_ مقاومت بیشتر در برابر الکتریسیته تابع عواملی از قبیل اندازه بدن، اندازه نامناسب قلاب آویز و هدایت ناکافی برق از طریق قلاب و باو نیز نوع ماده است. برای افزایش کاهش قابلیت هدایت الکتریکی به دلیل پاهای فلسی و خشک (عمدتا در بوقلمون های مسن به ویژه از نوع ماده) است.

برای افزایش قابلیت هدایت الکتریکی به طرق مختلفی عمل می شود:

مرطوب کردن قلاب در محل تماس با پا قبل از آویختن بوقلمون به نوار
افزودن نمک 0.1 درصد به آب حمام برق
چک کردن اتصال بین خط ارت و خط قلاب ها ( قطعی این اتصال منجر به بیهوشی های متناوب و ناکافی می شود).

الکترود برق باید سرتاسر طولی حمام آب را طی کند تا تمامی پرندگان در تمامی لحظاتی که از اطاق عبور می کنند در معرض جریان برق قرار گیرند. طول حمام آب و سرعت حرکت خط کشتار تعیین کننده مدت زمانیست که پرنده در معرض الكتریسیته قرار می گیرد و این مسئله بر عمق و امتداد زمانی عمل بیهوشی مؤثر است.

همچنین آب موجود در حمام، باید به مقدار کافی باشد تا تمامی پرندگان تا حد قاعده بال (کتف) در آب غوطه ور باشند و الکتریسیته به خوبی در مغز آنها جریان یابد.

مشکل شوک الکتریکی قبل از ورود به حمام:

قبل از ورود بوقلمون زنده به حمام بیهوشی، در معرض شوک الکتریکی دردناکی قرار می گیرد. این شوک به بال های آن ها وارد می شود که در حالت واژگونی پرنده کاملا باز است. نتیجه اینکه پرنده در زمان ورود به حمام آب، سعی در بال زدن می کند. استفاده از شوک الکتریکی علاوه بر تحميل درد شدید و بر هم زدن آسایش آنها، خسارات قابل توجهی به لاشه آن ها وارد می آورد.

برای کاهش شوک الکتریکی قبل از ورود به حمام از روش های زیر استفاده می شود:

١- اطمینان از عدم سرریز آب در زمان ورود بوقلمون به حمام

۲- اطمینان از اینکه راهرو ورودی بوقلمون به حمام از نظر الکتریکی مجزاست

۳- به حداقل رساندن بال زدن پرنده

۴- طراحی های مناسب از قبیل:

راهرو ورودی مناسب که سر و بدن حیوان به نحو مناسبی در آن آونگ شود.
شیب دار کردن خط قلابها در حمام به منظور اطمینان یافتن از اینکه سر به سرعت در آب غوطه ور می شود.
استفاده از یک ساختار مخروطی برای نگه داشتن ملایم قسمت های عقبی بدن و وارد کردن کل بدن بوقلمون به حمام به طور همزمان

جلوگیری از بال زدن:

بال زدن موجب کاهش کیفیت لاشه به دلیل خونریزی، کوفتگی، شکستگی بال، از جا در رفتن استخوان ها و قرمزی سر بال ها می شود. ممکن است بال زدن پرنده در زمان ورود به حمام منجر به گسیختگی و حتی قطع روند بیهوشی او شود زیرا در این حالت ممکن است سر و بدن حیوان بالا بیاید.

برای جلوگیری از بال زدن پرندگان طرق زیر بکار می رود:

کارکردن دقیق و مناسب با بوقلمون ها و استفاده از کارگران ماهر در زمان تخلیه و قلاب زنی آنها
اجتناب از قرار گرفتن آن ها در معرض نور شدید و یا صداهای بلند
شدت نور کمتر از ۵ لوکس در طول خط کشتار و قبل از وارد شدن به حمام بیهوشی با استفاده از نورهای آبی یا ماورا بنفش
آرام و بی سرو صدا نگه داشتن محیط خط کشتار تا قبل از ورود به حمام بیهوشی
ممانعت از تکان های شدید یا پیچ های تند و رعایت سرعت مناسب خط کشتار
اندازه مناسب قلاب ها (قلاب های تنگ موجب درد شدید پا شده و در عکس العمل در برابر آن، پرنده بال می زند).
استفاده از پرده های پلاستیکی یا حامل های استراحت سینه برای ثابت نگه داشتن بوقلمون روی خط و جلوگیری از تکان های هرز
قرار گرفتن مناسب پرنده روی قلاب ها قبل از ورود به حمام در ذبح بوقلمون و اعمال یک تأخیر حداقل ۲۵ ثانیه ای بین زمان آویختن تا زمان ورود به حمام. (برای بوقلمون؛ زمان آویزان بودن نباید از سه دقیقه فراتر رود).

ضروریات بیهوشی:

پرورش بوقلمون ها در مقطع کشتار مستلزم رعایت قوائدی است که بر اساس آنها قدرت و طول دوره تماس الکتریکی با بدن بوقلمون به اندازه ای باشد که پرنده بلافاصله بیهوش شده و گو اینکه مرده است بر روی خط کشتار بماند.
به عبارت دیگر شدت الكتریسیته به اندازه کافی بالا باشد تا پرنده بمیرد و این مرگ تا زمانی ادامه یابد که در امتداد خط کشتار، خون او به طور کامل از بدنش بیرون بیاید.

اثربخشی جریان برق بیهوشی تحت تاثیر طول موج، فرکانس و مقدار برقی است که به بدن وارد می شود.
بعلاوه طول حمام آب و سرعت حرکت خط کشتار بر روی طول دوره تماس با الکتریسیته بر بیهوشی مؤثر است.

براساس پیشنهادات اتحادیه اروبا، حداقل شدت جریان برق مورد استفاده، ۱۵۰ «میلی امرار. ام اس» برای هر پرنده است که در صورت استفاده از برق متناوب سینوسی ۵۰ هرتز، حداقل به مدت ۴ ثانیه دوام داشته باشد. این شرایط موجب می شود که در بیش از ۹۰ درصد موارد، قلب بوقلمون ها از کار بیفتد و دیگر شانسی برای به هوش آمدن نداشته باشند. افزایش فرکانس الکتریسیته بیهوشی موجب کاهش عمق و طول دوره بیهوشی می شود. فرکانس های بالای ۲۰۰ هرتز (۱۵۰ میلی امپر سینوسی) موجب توقف قلب بوقلمون ها نمی گردد و شاید باعث ناآگاهی فوری آنها نشود. بنابراین فرکانس های بالا به لحاظ دیدگاه های حفظ آسایش پرندگان توصیه نمی شود.

تعیین اثربخشی عملیات بیهوشی علایم یک بیهوشی اثربخش شامل موارد زیر است:

گردن به صورت عمودی در می آید
چشم ها باز است
تنفس ریتمیک دیده نمی شود
پاها به سرعت دراز می شود ( اگرچه وقتی بوقلمون روی خط کشتار و پاهایش در قلاب است این اثر دیده نمی شود).
لرزش ثابت و سریع بدن
چسبیدن بال ها به بدن

علایم یک بیهوشی/ مرگ اثربخش شامل موارد زیر است:

تنفس ریتمیک دیده نمی شود
اتساع مردمک چشم
فرو افتادن بال ها
فقدان رفلکس چشم سوم

علایم خارج شدن پرنده از حالت بیهوشی شامل موارد زیر است:
الف – بازگشت تنفس ریتمیک
ب- بازگشت فشار عضلانی گردن و سعی پرنده در به دست آوردن موقعیت سر
ج- وجود رفلکس چشم سوم.

البته بررسی های مختلف نشان می دهد که جریان برق حد آستانه مورد نیاز برای کاهش فوری آگاهی و هشیاری پرنده، بیشتر از مقدار مورد نیاز برای ایجاد غش و از دست رفتن رفلکس های عضلانی است. بنابراین پرندگانی که علایم رفتاری بیهوشی مؤثر را نشان می دهند ممکن است تنها از نظر الکتریکی غیر متحرک باشند و همچنان درد بکشند.

بیهوشی الکتریکی و کاهش کیفیت لاشه:

جریان برق ولتاژ بالا و فرکانس کم (۵۰ تا ۶۰ هرتز)، همراه با افزایش موارد شکستگی استخوان، خسارت به امعاء و احشاء داخلی، کوفتگی مفاصل بال، قرمزی نوک بال ها، خونریزی و جدایی تاندون های عضلات کف می باشد، برای کاهش کیفیت لاشه و گوشت، بسیاری از مؤسسات کشتارگاهی از فرکانس بیهوشی بالا (۱۵۰۰ هرتز) به همراه شدت جریان ۱۵۰ میلی آمپر استفاده می کنند.
در چنین شرایطی باید توجه داشت که آسایش کافی را از طریق بیهوشی کافی برای همه پرندگان مهیا کرد. البته عوامل دیگر منتسب به خط کشتار و آماده سازی لاشه نیز بر کیفیت لاشه و کیفیت گوشت اثر دارند که از آن جمله اندازه پرنده را می توان مثال زد. در زمان بررسی علل از بین رفتن و کاهش کیفیت لاشه باید به این عوامل نیز توجه کرد.

بیهوشی ناکامل موجب خون گیری ناقص می شود و مقادیری از خون در عروق عضلات سینه و ران باقی می مانند. قابل توجه اینکه پرنده کشته شده یا بیهوش شده، از نظر مقدار کل خون از دست داده یکسان هستند ولی بیهوشی در مقایسه با کشتن پرنده، موجب خونگیری اولیه سریعتر می شود.

لاشه های ردی:

لاشه های ردی به لاشه هایی گفته می شود که در نتیجه خسارت فیزیکی به پرنده زنده و یا لاشه آن ها قابل عرضه نیستند و در کنار زیان اقتصادی، آسایش بوقلمون ها را نیز به هم می زنند و باید در طول دوره پرورش، زمان انتقال به کشتارگاه و حتی حین کشتار، از اعمال آن ها خودداری کرد.

لاشه های ردی شامل موارد زیر است:

«خونریزی» در قسمت های مختلف لاشه که ممکن است تازه یا کهنه باشد. خونریزی سینه به دلیل وارد آمدن خسارت در مرحله بیهوشی الکتریکی و به دلیل فرکانس بالا و یا شدت جریان بالای برق وارد شده به گوشت سینه ایجاد می شود. خونریزی مفاصل بال و کتف بوقلمون ها به دلیل خسارات اخیر مثلا پر و بال زدن زیاد در مرحله گرفتن، بار زدن، قلاب زدن یا بیهوش کردن و امثال آن که در مرحله پرکنی به مراتب بیشتر می شود.
«کوفتگی» به ویژه کوفتگی بال ها در ذبح بوقلمون که ممکن است جدید یا کهنه باشد. کوفتگی های کهنه اغلب ظاهری سبز رنگ دارند و نشان می دهد که در سالن پرورش و به دلیل برخورد بال به سطوح سخت یا دیگر پرندگان ایجاد شده است. گاه كوفتگی سینه همراه با خونریزی در قسمت های عمقی عضله سینه دیده می شود و اغلب در لحظات اخیر و در نتیجه ایجاد فشار روی سینه در مرحله گرفتن و بار زدن بوقلمون ها (به ویژه هل دادن داخل قفس های بارگیری) ایجاد می شود.
«شکستگی استخوان پا» در مرحله گرفتن و بار زدن بوجود می آید و نشانه آن خونریزی شدید موضعی و دلمه شدن خون بدون علامت بهبودی یا تغییر رنگ است در حالی که اگر شکستگی در زمان بیهوشی ایجاد شود تا این حد خونریزی ندارد.
«در رفتگی استخوان» به ویژه استخوان بال و بیرون زدن آن از زیر پوست؛ در ذبح بوقلمون که برخلاف شکستگی استخوان پا در مراحل بعد از بیهوشی رخ میدهد زیرا هیچ علامتی از خونریزی یا بهبودی در آن ها دیده نمی شود. این عارضه عمدتا در مرحله پرکنی ایجاد می شود.
«خون مردگی» مفاصل و عضلات و خونریزی های جزئی در رگ های بال که در زمان کشتار انجام می گیرد و هیچ ربطی با خسارات ظاهری از قبیل خونریزی های شدید، شکستگی استخوان و در رفتگی استخوان ندارد و بیشتر در نتیجه پرکنی توسعه می یابد و رگ های بال می شکنند.
«خراش های سطحی و پارگی پوست» در نتیجه چنگال زدن سایر بوقلمون ها یا تماس با اشیاء تیز بوجود می آید. اغلب خراش هایی که توسط پنجه پای دیگر بوقلمون ها ایجاد می شود در نواحی کمر و قسمت های بالایی ران آنها دیده می شود. پارگی پوست به خسارات شدیدتری گفته می شود که ممکن است منجر به جراحات عمیق و عفونی شود و در نتیجه حوادث خاصی ایجاد می گردد و تراکم زیاد و محیط نامناسب و تجربه اندک پرورش دهنده، به توسعه این گونه آثار می انجامد.
«تاول سینه» و «دکمه سینه ای» که در دوره رشد بوقلمون ها و در نتیجه افزایش رطوبت بستر، رشد باکتری ها، افزایش مقدار آمونیاک بستر و تماس بیش از اندازه بوقلمون های درشت با بستر در حال تخمیر و فساد، توسعه می یابد.