در مورد تغذیه بلدرچین شاید بتوان اینگونه سخن راند که تغذیه مهم ترین بخش در پرورش یک گله بلدرچین می باشد و با توجه به همین اهمیت فوق العاده باید گفت که بخش تغذيه غالباً بیشترین هزینه ها و سرمایه گذاری ها را به خود اختصاص می دهد اهمیت بالای آن به این دلیل است که کاهش یا افزایش محصولات چه از نظر کمی و چه از حیث کیفی ارتباط بسیار زیادی با میزان و نوع تغذیه دارد همچنین کنترل و پیشگیری بیماری را تا حد بسیار زیادی می توان با تغذیه ی مناسب مرتبط دانست.

تغذيه

اهمیت بالای تغذیه از نظر ارزش مالی و سرمایه گذاری بیشتر به دلیل بالا بودن نرخ اقلام دان و کرایه های حمل و نقل می باشد به هر جهت یک پرورش دهنده موفق بلدرچین به هر قیمتی باید این اقلام و یا خوراک ها را تهیه کند ولی یک پرورش دهنده بلدرچین موفق تر آن کسی است بداند چه نوع خوراک ويا اقلامی را تهیه کند و در حین خرید به چه نکات خاصی در زمینه دان و یا اقلام دان توجه کند.

اگر یک مدیر پرورش فارم بلدرچین حقیقتا به دنبال تولید بالا و با کیفیت و در نتیجه سود بیشتر است باید قسمت اول کار را یعنی بخشی که چه نوع خوراکی را تهیه کند به دست کارشناس آن بسپارد. زیرا هزینه ای بسیار جزئی برای داشتن یک جیره بسیار خوب در مقابل به دست آوردن چند ده برابر یا چند صد برابر سود ارزش دارد. چون بارها اثبات شده است که جیره های تجربی در مقابل جیره های علمی- تجربی بهره دهی و کفایت کافی را نداشته­ اند. البته ناگفته نماند که علاوه بر اینکه باید کار جیره نویسی را به متخصص آن یعنی مهندسین دامپروری سپرد باید به تجربه عملی آن مهندس و کارشناس نیز در زمینه پرورش بلدرچین هم توجه بسیار داشت و صرفاً خود را به دست یک مدرک دار بی سواد یا بی تجربه نسپرد. حتی ممکن است شخصی بسیار مجرب در زمینه کارشناسی و جیره نویسی گاو با مرغ در مقابل پرورش و جیره نویسی بلدرچین کم سواد باشد پس باید تلاش کرد تا حتی الامکان متخصص ترین و با تجربه ترین کارشناسان را به خدمت گرفت تا به هدف ایده آلی که برای یک دامدار وجود دارد سریع تر و بهتر نائل شویم.

و به دلایل فوق ما در این بخش زیاد در مورد جیره نویسی شرح و تفصیل نمی دهیم چرا که اگر مخاطب ما یک کارشناس علوم دام باشد نیازی به تکرار مجدد روش های جیره نویسی ندارد زیرا روش های جیره نویسی برای بلدرچین همان روش های جیره نویسی برای سایر دام هاست و تنها چیزی که به آن ها نیاز دارد احتیاجات غذایی لازم و ملزوم بلدرچین است که مفصلاً شرح داده ایم و در صورتی که مخاطب یک شخص غیر کارشناس باشد نیازی به دانستن اصول جیره نویسی ندارد زیرا حتما باید به کارشناس خبره مراجعه کند تا نتیجه کافی برایش حاصل شود و ممکن است اطلاعات اندک دامدار در مورد جیره نویسی برای او و گله بلدرچینش دردسر ساز شود همچنین ما هیچ اعتقادی به قرار دادن یکسری جیره های استاندارد در اینجا نداریم زیرا این جیره ها بسته به مکان و زمان دائماً در حال تغییر هستند و در اصطلاح دارای تاریخ انقضا می باشند که پس از مدتی بلا استفاده می شوند.

به هر حال زمانی که چه برای خرید و چه برای مصرف خوراک  تغذیه بلدرچین اقدام می کنیم باید به نکات زیر توجه کنیم :

1. برای کشف تازگی و فرآوری درست غلات و دانه بلدرچین می توان با قرار دادن دست در میانه های کیسه و مقایسه دمای درونی وسط غلات با دمای بیرون کیسه به نتایجی دست یافت به این صورت که اینگونه اقلام در صورتی مناسب و دارای کیفیت هستند که هیچ گونه تفاوت دمایی محرز میان دمای درون و بیرون کیسه نباشد و یا اگر به خوبی خشک نشده باشند (که در زمینه پرورش و تغذیه بلدرچین خشک بودن خوراک بسیار اهمیت دارد) دانه های سطحی نسبت به دانه های عمقی که در زمستان گرم تر و در تابستان سردتر هستند.
2. برای تهیه سبوس های روغن کشی یا برنج می توان با فشردن آنها در مشت خود و مشاهده اثر انگشتان دست بر روی آن ها (پس از باز کردن مشت) پی به مرغوبیت آن برد و در صورت شکنندگی و باقی نماندن اثر انگشتان متوجه تقلب و با کیفیت پایین آنها می شویم و یا در صورت کم فروشی می توان با مزه کردن آن ها به صورتی که سبوس با تراشه ای بی مزه و گلوسوز همراه باشد متوجه تقلبی بودن آن شد.
3. راه شناخت مناسب سبوس های مرغوب بدین صورت است که آن ها را در کف دست ریخته و با انگشتان دست دیگر نمونه کف دست را ماساژ دهید در صورت خشن و سخت بودن پوسته می توان به تقلبی بودن آن ها پی برد ولی توجه شود که قبلاً باید سبوس مرغوب را دیده باشید.
4.  اگر خوراک آردی بلدرچین دارای خشکی کافی نباشد در صورتیکه در مشت شما فشرده شوند پس از باز شدن مشت اثرات انگشتانتان بر روی نمونه باقی می ماند و خوراک آردی حالت فشرده خود را حفظ نموده و متلاشی نمی شود در صورتی که یک خوراک آردی با کیفیت این چنین نیست.
5. پودر ماهی هایی که داغ ، تیره ، دارای شوری بیش از حد و تقریباً بد طعم، مرطوب و همانند مثال فوق ( 4، 3، 2) با فشردن حالت می گیرند احتمالا تقلبی هستند و یا می توان با جویدن مقدار کمی از آن ها پی به کم فروشی برد به این گونه که در صورت وجود سایر مواد زائد آن ها را میان دندان هایمان حس می کنیم.
6. برای خرید دانه بلدرچین و خوراک هایی که می دانیم درون آن ها مقادیری چربی وجود دارد می توانیم با چشیدن آن ها پی به کهنگی یا تازگی آن ها ببریم به این گونه که چربی ها پس از کهنه شدن اصطلاحاً تیز می شوند که همین مکانیسم را با چشیدن خوراک کهنه می توان حس کرد و بوی کپک و یا اصطلاحاً همان کهنگی را مشخص کرد.
7.  می توان نواله ها و دانه های غله را با دندان فشرد که در صورت خشک بودن ترد و شکننده خواهند بود.
8.  یک خوراک خوب و مناسب هرگز نباید حشراتی نظیر انواع پشه ها و شپشک ها را در خود داشته باشد.
9. در خوراک های دانه ای و به ویژه غلات می توان با مشاهده رنگ های سیاه ، سبز و خاکستری پی به آلودگی خوراک و به ویژه آلودگی های خطرناک تر برد و باید به شدت از خرید این اقلام خودداری کرد که نتیجه انبار نا­مناسب و طولانی مدت اقلام است که خود گواهی کافی بر کهنگی و غیر قابل مصرف بودن آن ها برای بلدرچین­هاست. زیرا علاوه بر خسارت های مالی چشمگیر می تواند به شدت بر روی کیفیت لاشه بلدرچین ها تأثیر سوء بگذارد.
10.  باید توجه داشت که بوی انواع خوراک ها به ویژه خوراک های چربی دار و پروتئینی که میل به ترشی می­زنند و غلاتی که تمایل به کپک زدگی دارند می تواند در رد صلاحیت این نوع خوراک ها نظر قابل توجهی را ارائه دهند و باز هم تکرار می شود که از خرید آن ها باید خودداری شود زیرا ممکن است باعث مرگ و میر و یا کاهش شدید راندمان تولیدی بلدرچین ها شود.
11. تمامی روش های فوق به جای خود درست می باشند و در مواقع اضطرار و کمبود زمان کاربرد خوبی دارند ولی بهتر است خوراک حتما توسط آزمایشگاه های معتبر مورد آزمایش قرار گیرد تا بتوانیم از کیفیت، کمیت و انواع آلودگی های آن ها اطمینان ٪۱۰۰ حاصل کنیم.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی