كانیبالیسم یا خودخوری یک نوع بیماری در پرندگان است در این نوع بیماری بعضی از پرندگان به دیگر پرندگان حمله می کنند و همدیگر را می زنند به حدی که باعث خونریزی در پرندگان می شود در این مقاله به بیماری كانیبالیسم (خودخوری) بلدرچین و علائم و راه پیشگیری ور درمان این بیماری می پردازیم.
كانیبالیسم ( خودخوری)
محل حمله و نقاط ایجاد جراحت
بیماری كانیبالیسم ( خودخوری) بلدرچین هرگز نمی توان محل فیزیولوژیکی خاصی را مثلاً به عنوان سلول های میزبان برگزید زیرا این بیماری اصلاً دارای یک عامل مهاجم زنده نیست بلکه بیشتر نام یک بیماری روانی را می توان به آن نهاد که این بیماری روانی همانند سایر بیماری های روانی دیگر بیشتر و در درجه اول بر رفتار حیوان تأثیر گذار است.
عامل بیماری و روش های انتقال آن
عامل اصلی در کانیبالیسم روش های بد مدیریتی و تغذیه ای است که می تواند سهم بسیار بزرگی را در ایجاد خودخوری در بلدرچین ها به خود اختصاص دهد و می توان عوامل دیگری نظیر عوامل بد محیطی را در این بیماری نیز مقصر دانست منظور از عوامل بد مدیریتی عواملی چون کافی نبودن تعداد و کیفیت آبخوری ها و دانخوریها، استفاده بیش از حد از دان های پلت ، آب و دان ناکافی، تهویه و برنامه نوری بد و شدید، گرمازدگی، ورود برخی انگل ها به گله بلدرچین، تراکم بالا و از همه عوامل مهمتر بی ارزش یا کم ارزش بودن غذای در دسترس بلدرچین ها است.
در مورد روش های انتقال نیز باید گفت این بیماری روش انتقالی خاصی ندارد و تنها در بلدرچین ها می تواند به صورت اکتسابی باشد که زیاد نسبت به سایر عوامل مورد توجه نیست.
علائم بالینی
همانطور که در گذشته ذکر کردیم علائم بالینی این بیماری بیشتر به صورت علائم رفتاری بروز می کنند که شامل علائمی چون نوک زدن به صورت حمله به سر- منقار – مخرج – پرها به صورت کشیدن پرهای بلدرچین دیگر است که برای آزمایش این بیماری می توانیم انگشتمان را به سمت پرنده ی بیماردراز کنیم که در صورت نوک زدن های مکرر و شدید به این بیماری مشکوک می شویم.
تشخیص بیماری
تنها راه تشخیص این بیماری پس از گرفتن علائم ، بررسی مدیریت گذشته سالن ها و مرور جیره های غذایی بلدرچین هاست که می توان به کمک آن ها به تشخیص قطعی تری دست یافت.
درمان و پیشگیری
بهترین راه برای پیشگیری باز هم رعایت همان نکات بهداشتی مربوطه و مدیریت صحیح است و راه دیگر تغذیه مناسب بلدرچین هاست و اما درمان که بهترین راه برای درمان نیز برطرف نمودن کلیه عوامل بیماری است که در بالا ذکر شده. ولی ممکن است پس از درمان این بیماری عوارض آن همچنان در گله باقی بماند و یا با کمی اشتباه ریلپس شود.
من حيث المجموع باید مراقب بود تا در صورت مشاهده در بلدرچین بیمار بلافاصله آن را با از گله حذف کرد و یا در قفس جداگانه و انفرادی رها کرد تا با خوراک آردی درمان شود بهتر است نور قرمز نیز تابیده شود تا این عادت از سر حیوان بیرون شود.
در ضمن افزودن موادی چون تریپتوفان به جیره بلدرچین بیمار می تواند در کاهش یا درمان بیماری مؤثر واقع شود.
در کل توجه شود که این بیماری در بلدرچین ها نسبتاً نادرتر از سایر برندگان صنعتی است ولی به این معنا نیست که برای آن ها وجود ندارد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM