طراحی و ساخت جایگاه های پرورش شتر مرغ یکی از مسایل مهم در پرورش آن ها می باشد. زمبن محل پرورش باید داری شرایط خاصی باشد .علاوه بر آن فراهم بودن آب، برق، سهولت تأمین نیروی انسان دسترسی آسان به خطوط انتقال نیرو و فاصله مجاز با سایر واحدهای پرورشی دام و طیور از شرایط مهم و تعیین کننده در انتخاب محل احداث مزرعه می باشد. در مقاله شرایط انتخاب جایگاه پرورش شترمرغ بررسی شد. در این مقاله در مورد جایگاه مناسب پرورش شتر مرغ ، انواع جایگاه ها و انواع حصارکشی بررسی می گردد.

طراحی و ساخت جایگاه های پرورش شتر مرغ

شترمرغ اراضی مسطح را به زمین های کوهستانی ترجیح می دهد. جایگاه ها باید طوری طراحی شوند که در صورت نیاز، امکان افزایش فضا و ساخت اماکن جدید وجود داشته باشد.
در طراحی جایگاه محل هایی برای حرکت پرسنل جهت انجام خدمات روزانه در نظر گرفته شود به طوریکه مسیر تردد کارکنان از جایگاه جوجه ها به طرف جایگاه شترمرغ های بالغ و از پرندگان سالم به سمت پرندگان مریض باشد. این مسئله در مورد جهت وزش بادهای محلی نیز رعایت گردد. دقت شود که قسمت پرورش مولد ها باید جزء کم رفت و آمدترین بخش ها و قسمت جوجه ها، ساکت و آرام ترین منطقه مزرعه در نظر گرفته شود. همچنین پرندگان مولد و جوجه ها باید حداقل ۱۰۰ – ۵۰ متر از هم فاصله داشته باشند؛ زیرا اولاً جوجه ها به انتقال بیماری بسیار حساسند، دوماً تخم گذاری مولدها با دیدن جوجه ها کاهش می یابد.

مزرعه باید از محل های پر سر و صدا و استرس زا مانند مناطق صنعتی، فرودگاه های ریل راه آهن و… فاصله داشته باشد؛ زیرا عوامل ایجاد اضطراب در شترمرغ ها مستقیماً در میزان باروری و طول مدت تولید مثل اثر می­گذارند.

انواع جایگاه ها

• جایگاه خورشیدی
• جایگاه مستطیلی
• جایگاه کانادایی

موارد مهمی که باید در حصار کشی مورد توجه قرار گیرد به قرار زیر است:

1. به اندازه کافی محکم باشد
2.  حصار شترمرغ های بالغ حداقل 8/1 متر ارتفاع داشته باشد (به نسبت قد شترمرغ ها)
3.  باید به سادگی توسط پرنده قابل رؤیت بوده و دارای خاصیت ارتجاعی باشد. به منظور برخورد کمتر شترمرغ با حصار، بهتر است بر روی آنها علامت هایی تعبیه شود.
4.  باید سیم های رأس حصار را خم نموده تا موجب زخمی شدن شترمرغ ها نگردد.
5. .حصار ها طوری ساخته شوند تا از تردد جانوران موذی و درنده جلوگیری نموده و امنیت شترمرغ ها کاملاً تأمین شود.

انواع حصارکشی

حصارکشی با چوب

از معایب آن عدم خاصیت ارتجاعی و صدمه به شترمرغ ها در صورت برخورد با آن و کمتر بودن عمر مفید چوب در مقایسه با فنس و سیم است.

حصار کشی با فنس

در این نوع حصار کشی معمولاً از فنس های فلزی با چشمه های 4 تا 5 سانتی متر و ارتفاع دو متر استفاده می­گردد و به منظور ثابت نگه داشتن آن از تیرک های فلزی که با فاصله 5/2 متر از یکدیگر کاشته شده اند استفاده می شود. این نوع حصار طول عمر بالایی داشته و از ورود حیوانات درنده به داخل جایگاه جلوگیری می­کند. هزینه اولیه آن بالاست، اما در طولانی مدت مقرون به صرفه تر از دیگر روش هاست.

حصارکشی با سیم

برای ایجاد آن، تیرک های عمودی با فاصله 5/2 تا ۳ متر در زمین نصب می گردد که سوراخ هایی جهت عبور سیم های افقی به فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر در آن تعبیه شده است. در این روش شترمرغ ها احساس راحتی بیشتری نموده و از آن در پن های تولید مثلی استفاده می شود. در صورت استفاده از این روش باید دور تا دور مزرعه دیوار چینی یا با فنس حصارکشی گردد تا از ورود حیوانات درنده به داخل پن ها جلوگیری شود. به منظور عدم برخورد شترمرغ ها با حصار باید علائمی را روی حصارها نصب کرد. از نظر اقتصادی بهترین روش بوده و هزینه آن کمتر از یک چهارم فنس محاسبه گردیده است. البته بهتر است از سیم های گالوانیزه (ضد زنگ) استفاده شود.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی