در مقاله های پیشین به معرفی داروهای مختلفی در درمان بیماری های طیور از جمله داروهای معرفی داروی توبرامایسین و تری متوپریم پرداختیم. درادامه داروی تایلوزین و وِکورونیوم بروماید درطیور و موارد مصرف و تداخل های دارویی آن ها را بررسی میکنیم.
تایلوزین TYLOSIN
نام تجاری
تایلن و تایلوسین
گروه دارویی
آنتی بیوتیک (ماکرولیدی)
موارد مصرف
تایلوزین، یک آنتی بیوتیک، ماکرولیدی است. این دارو عليه باکتری های گرم منفی و برخی باکتری های گرم مثبت، اسپیروکت ها، کلامیدیاها و مایکوپلاسماها دارای اثر باکتریواستاتیک است. در پرندگان، تایلوزین اصولاً برای درمان عفونت های مایکوپلاسمایی به ویژه در مجاری تنفسی و در تورم کیسه ملتحمه چشم مصرف میشود. دارو در بلدرچین تاج سفید، کبوتر، دُرنای ریگزار و شتر مرغ استرالیایی (اِمو) از راه IM به سرعت جذب شده و پیک (اوج) غلظت سرمی آن طی ۹۰-۳۰ دقیقه بدست آمد و دارو به سرعت در بافتها انتشار یافت. غلظت بافتی دارو به ویژه در کبد و کلیه بیش از غلظت های پلاسمایی بوده است. بخور دارو به مدت یک ساعت موجب حصول غلظت های مؤثر پلاسمایی در ریه و کیسه های هوایی کبوتر و بلدرچین گردیده است. از تایلوزین برای درمان کونژونکتیویت ناشی از مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در فنچ خانگی استفاده شده است.
تداخل های دارویی
افزون DMSO (دی متیل سولفوکساید) به تایلوزین برای بخور، منجر به افزایش غلظت آنتی بیوتیک در ریه و کیسه های هوایی و طولانی تر شدن دوام اثر گردید.
تداخل های دارویی با تایلوزین به خوبی شناخته نشده است. پیشنهاد شده که ممکن است تایلوزین غلظتهای خونی گلیکوزید دیژیتالی افزایش داده و منتهی به سمیّت آن نماید.
وِکورونیوم بروماید VECURONIUM BROMIDE
نام تجاری
نورکورون، کورلِم، ریوِکروم، وِكورال و وِكورون
گروه دارویی
داروی شل کننده عضلانی (غیر دپولاريزان)
موارد مصرف
وكورونیوم بروماید، از داروهای وقفه دهنده عصبی- عضلانی (شل کننده عضلانی) غیر دیولاریزان با دوام اثر متوسط است که با رقابت بر سر گیرنده های کولینرژیک در صفحات انتهایی حرکتی عمل می نماید. از وکوزونیوم بروماید در پرندگان بیهوش، برای ایجاد آرامش در عضلات چشمی استفاده شده است تا بتوان عملیات یا بررسی های دقیق را روی چشم انجام داد. در کبوتر، وكورونیوم بروماید باعث میدریاز و قطع رفلکس مردمک گردید.
تداخل های دارویی
اثر وقفه عصبی- عضلانی و کورونیوم بروماید توسط بیهوش کننده های استنشاقی مانند ایزوفلوران تقویت میشود. برخی آنتی بیوتیک ها ممکن است ذاتا دارای اثر وقفه عصبی-عضلانی باشند که از این دسته می توان به آمینوگلیکوزیدها (نئومایسین،استرپتومایسین، دی هیدرو استرپتومایسین، کانامایسین و جنتامایسین) و نیز تتراسایکلین ها اشاره نمود.
داروهای زیر ممکن است اثر شل شدگی وکورونیوم را تشدید یا طولانی نمایند: کینیدین، آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی (مانند جنتامایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، نئومایسین، استرپتومایسین و کانامایسین)، تتراسایکلین ها، لینکومایسین، کلیندامایسین، باسیتراسین، سولفات منیزیم، پلی میکسین B داروهای بیهوش کننده استنشاقی (مانند آنفلوران، ایزوفلوران و هالوتان). سایر داروهای شل کننده عضلانی غیر دپولاریزان اگر با وكورونيوم مصرف شوند، ممکن است دارای اثر سینرژیستی باشند. سوکسینیل کولین ممکن است شروع اثر را تسریع و اثرات شل کنندگی عضلانی وکورونیوم را تشدید نماید. و کورونیوم را تا زمانی که اثرات سوکسینیل کولین فروکش ننموده، تجویز نشود.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM