علاوه بر بیماری های انگلی و عفونی و قارچی کبوتران که شایعترین نوع بیماری در این پرنده می باشد، بیماری نیوکاسل یکی از خطرناکترین بیماری های پرندگان می باشد این بیماری بک نوع بیماری ویروسی می باشد که در میان پرندگان مرغ و بوقلمون بیشترین تلفات را با آلوده شدن به این بیماری را دارند . از نشانه های شایع این بیماری درگیری عصبها و اسهال سبز پرنده به علت درگیر شدن کیسه صفرا می باشد. درادامه به معرفی نیوکاسل کبوتر و روشهای تشخیص و پیشگیری از شیوع و همچنین درمان نیوکاسل کبوتر می پردازیم .
بیماری نیوکاسل
عامل این بیماری در کبوترها ویروسی به نام پارامیکسوویروس تیپ یک (PMV1) است. این بیماری در بیشتر موارد با علایم عصبی ظاهر می شود. نیوکاسل در کبوترها موجب بروز اسهال سبز پرنده ، عطسه و صداهای غیر طبیعی در تنفس می شود.
نیوکاسل یک بیماری واگیردار است که به ویژه در طیور مرگ و میر فراوان را باعث می شود و در كبوترها، طوطی ها و سایر پرندگان نیز مرگ و میر زیادی را به دنبال خواهد داشت. البته ماکیان (مرغ و بوقلمون) بیشترین تلفات را با آلوده شدن به این بیماری می دهند، به طوری که اگر این بیماری در یک مرغداری تشخیص داده شود، مرغدار هیچ راهی جز کشتار تمام مرغ های خود در هر سنی که باشند ندارد.
در قرنطینه طوطی های وارداتی چنانچه حتی یک مورد این بیماری تشخیص داده شود، کل طوطی های موجود در قرنطینه باید کشتار شوند. وسیله انتقال نیوکاسل از یک پرنده مبتلا به سایر افراد گله آب آشامیدنی، غذا، ظروف غذاخوری آلوده و تماس پرندگان سالم با مدفوع و ترشحات بینی پرندگان مبتلا است. در حالی که در ماکیان، ویروس این بیماری از طریق تنفس و هوای آلوده منتشر می شود.
اولین نشانه نیوکاسل در یک کبوتر مبتلا، بروز اسهال شدید است (اسهال سبز پرنده) که به دنبال آن ۵ تا ۲۰ درصد کبوترها علایم عصبی، شامل: لرزش، افتادگی بالها و فلج جزیی پاها را نشان خواهند داد.
برخی از کبوترهای مبتلا به این بیماری ممکن است در هنگام پرواز دچار چرخش یا عقب عقب رفتن شوند. خیز یا تورم پلک چشمها، بی اشتهایی، تشنگی مفرط، بی حالی و ظاهر آشفته از دیگر علایم این بیماری در کبوترهاست.
جوجه کبوترها به نیوکاسل حساس تر از کبوترهای بالغ اند و بیشتر آنها می میرند یا طرف ۷ روز یا بیشتر بهبود می یابند. جوجه ها ممکن است تا ۷۰ درصد مبتلا شوند و تا ۴۰ درصد مبتلایان تلف شوند. دوره کمون (حالت نهفته) این بیماری در کبوترها یک تا شش هفته و گاهی بیشتر است. ویروس عامل نیوکاسل در کبوترها از طریق مدفوع و ترشحات بینی منتشر می شود.
روش تشخیص بیماری نیوکاسل
علاوه بر علایم ظاهری، تشخیص قطعی نیوکاسل به روش های ذیل و با تعیین نوع ویروس جدا شده امکان پذیر است
- (۱) آزمایش همو آگلوتیناسیون سرم خون
- (۲) کشت سرم خون یا ترشحات بینی و مدفوع روی پرده الانتوییک جنین موجود در زرده تخم مرغ به مدت ۹ تا ۱۱ روز.
- (۳) کشت سلولی تهیه شده از تعلیق (سوسپانسیون) یاخته های ریوی، نای، مغز، طحال، کبد، روده باریک یا مغز استخوان.
- تشخیص نیوکاسل ممکن است با سالمونلوز یا کمبود ویتامین ب ۱ (تیامین) اشتباه شود. همچنین تشخیص این بیماری در مراحل اولیه، از لحاظ تنفسی یا التهاب ملتحمه چشم ممکن است با عفونت میکوپلاسمایی اشتباه شود.
درمان نیوکاسل
نیوکاسل درمان ندارد. اما برای درمان نیوکاسل کبوتر ، واکسن زدن یا کشتار گله آلوده اجباری نیست میتوان با کارهای مدیریتی به درمان نیوکاسل کبوتر پرداخت. البته کبوترهای وارداتی موجود در قرنطینه چنانچه علایم نیوکاسل را نشان دهند به طور قطع تماماً کشتار خواهند شد.در مقاله ای دیگر به درمان نیوکاسل پرداختیم(مقاله مربوطه)
پیشگیری از شیوع نیوکاسل
تنها راه پیشگیری از شیوع نیوکاسل در گله های طیور، کبوترها و سایر پرندگان حساس (طوطی ها وغیره)، واکسیناسیون به موقع پرنده هاست. انواع واکسن های مورد استفاده شامل: واکسن روغنی غیر فعال با نام تجارتی پاراميکسو – ۱: واکسن روغنی غیرفعال نوبی واک؛ واکسن غیر روغنی و غیر فعال کولومبرواک؛ واکسن زنده هچنر ب 1 و واکسن روغنی نیوکاسل راز پاسول ۱۰۱ است که در مورد مقدار مصرف و زمان های تکرار مصرف باید با دامپزشک مشورت شود.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM