خروسها و مرغها قبل از جفتگیری، نمایش معاشقه دارند. در شرایط ازاد، مرغها در سن ۱۸ هفتگی این رفتارها را نشان میدهند. البته ژنتیک، بلوغ جنسی، تغذیه و عوامل محیطی در آن مؤثر است. پرندگانی که دارای مرتبه اجتماعی بالایی هستند کمتر کپ می کنند.در ادامه مطالبی درباره رفتارهای تولید مثلی در مرغ و خروس لاری در اختیار شما قرار میدهیم.
رفتار تولیدمثلی
در محبث رفتارهای تولید مثلی در مرغ و خروس لاری اینگونه است که مرغ ها به صورت فصلی تخم می گذارند و با دقت به انتخاب محل مناسب برای آشیان سازی می پردازند و در صورت وجود خروس همراه، از او کمک می گیرند. آشیانه در محلی سرّی انتخاب می شود و با دقت محل آن از دیگران مخفی نگه داشته می شود. آنگاه در فواصل ۲۳ تا ۲۶ ساعت در چند روز متوالی به صورت پشت سر هم یا یک در میان تعدادی تخم می گذارند و آماده خوابیدن روی آن می شوند. در این روزها تنها یک بار از لانه خارج شده، آب و دان می خورند و پرها را مرتب می کنند و خروس بصورت منظم با آنها جفتگیری کرده و هنگام ورود و خروج مرغ به آشیانه، او را اسکورت می کند. رفتار آشیان سازی، ۴ مرحله دارد:
- الف- جستجوی محلی برای گذاشتن تخم که فرایندی طولانی مدت است و طی آن مرغ حالتی بیقرار پیدا کرده، صداهای مخصوصی سر می دهد و وضعیت بدنی خاصی می گیرد. در صورت وجود سالن بستر معمولاً به بررسی دیوارها و گوشه و کنار سالن می پردازد.
- ب – بازرسی محل های مناسب آشیان سازی قبل از انتخاب یکی از آنها و ورود به آن.
- ج- انتخاب نهایی یک محل و قدقد کردن و شکل دادن به آشیانه از طریق چرخیدن دور خود. در نهایت مرغ میایستد و تخم می گذارد.
- د- بعد از گذاشتن تخم به وارسی آن می پردازد و سپس آشیانه را ترک می کند و در حالی که قدقد می کند به دیگر افراد گله می پیوندد.
- ح- صدای قدقد معمولاً خروسی را به سمت او می کشاند. در این زمان معمولاً جفتگیری صورت می گیرد.
مرغ های قفس نیز رفتارهای آشیان سازی مشابهی دارند ولی بدلیل محدودیت سیستم قفس، قادر به اجرای آنها نیستند. برخی معتقدند مرغ ها به همین دلیل دچار درجاتی از افسردگی شده و رفتارهای ناسازگاری خاصی را به نمایش می گذارند. در کلنی دسته جمعی مرغ و خروس ها، پس از جستجوی مناسب مرغ و دور کردن دیگران محل مناسبی برای خوابیدن انتخاب می کند. زمان سپری شده برای گذاشتن تخم معمولاً دوره ای از آسیب و آزار توسط دیگران برای او تلقی می شود. زمان بیرون دادن تخم، برخی از مرغ ها به حالت چمباتمه و برخی به حالت ایستاده قرار می گیرند. وضعیت قرار گرفتن مرغ اثر قابل توجهی بر سلامت پوسته و احتمال شکستگی آنها دارد. تخمهایی که در حالت ایستاده گذاشته می شود معمولاً بیشتر در معرض خطر شکستگی قرار دارند. در حالت طبیعی، آشیانه روی زمین و در محلی نیمه تاریک و با سایه عمیق بنا می شود. در صورتی که مرغ آزاد باشد و آشيانه تخمگذاری نیز در اختیارش باشد، معمولاً آنها را رد کرده و به انتخاب خود دنبال محلی برای گذاشتن تخم بر می آید. مثلاً گاه روی کف سالن تخم می گذارد ولی به آشیانه نمی رود.
در شرایط پرورش تجاری، به ازای هر ۵ مرغ یک آشیانه مورد نیاز است. آشیانه ها قبل از شروع تخمگذاری باید تأمین شده و در محل مناسب نصب شوند. در هر حالت بهتر است تخمها در آشیانه گذاشته شوند نه کف سالن. ارتفاع مناسب آشیانه ها نیز هم از نظر مرغ ها و هم از نظر صاحبان آنها و امکان رسیدگی به آنها مهم است.
جوجه ها در زمان خروج از تخم، بدلیل نقش پذیری غریزی، با مادر یا هر فرد متحرکی که در اطراف آنها باشد آشنا شده و دنبال او راه می افتند. در روزهای اول فاصله آنها با مادر نزدیک تر است و دفعات بیشتری به زیر او می روند تا گرم شوند. به موازات رشد آنها این دفعات کاهش یافته و فاصله آنها از مرغ مادر نیز بیشتر می شود. مادر تا زمانی که جوجه ها به سن ۶ هفتگی برسد روی زمین به سر می برد و سپس شبها بالای نی خواب میرود و جوجه ها را نیز تشویق میکند تا به او بپیوندند. در سن ۱۰ تا ۱۲ هفتگی، با راندن جوجه ها از خود آنها را به استقلال تشویق می کند. پس از استقلال جوجهها، مرغ دوباره به حرم خروس برتر باز می گردد و جوجه ها بدون حفظ ارتباطهای پسینی با مادر در گله جوجه های جوان باقی می مانند.
صدای تخم. از سن ۱۷ روزگی جنین ها، فعالیت جوجه ها در درون تخم به عنوان یک طبیعت رفتاری آغاز میشود. در این روز سر جوجه زیر بال سمت راست و نوک او به سمت سلول هوایی در طرف بزرگ تخم قرار دارد. ساعاتی قبل از تولد، جوجه این سلول را با نوک خود سوراخ کرده و تنفس ششی او آغاز میشود. در این زمان سر و صدایی از درون تخم شنیده می شود. نتیجه این سر و صداها به عنوان یک محرک شنیداری، همزمانی عملیات خروج جوجه ها از تخم توسط مادر است. هر چه این تخمها در تماس با یکدیگر باشند، همزمانی تولد آنها بیشتر است.
نظرات کاربران
2:27:55 AM