معرفی بلبل(شکل ظاهری،پراکندگی،پرورش)

این پرنده 16 سانتی متر طول دارد و بسیار شبیه بلبل خال دار است. سطح پشتی آن به رنگ قهوه ای خوش رنگ و یک دست است. ناحیه گلو و شکم به سفیدی می گراید. اغلب اوقات خود را از دید پنهان می کند و تک زی است. این پرنده شب ها می خواند و صدای جذابی دارد.زیستگاه این پرنده در جنگل های برگ ریز، باغ ها و بوته ها است ودر بوته های تمشک، نزدیک سطح زمین با استتار کامل لانه می سازد. انواع بلبل میتوان به بلبل سرخ ، خالدار، خرما ، هزار دستان اشاره کرد. در ادامه به نکات مهم در مورد پرورش بلبل و همچنین معرفی انواع بلبل از نظرشکل ظاهری و پراکندگی آن ها خواهیم پرداخت.

انواع بلبل

١- بلبل سرخ

بلبل یا شباهنگ نام گونه ای پرنده خوش آوا است که بیشتر در ایران یافت می شود و معروف است که نماینده نوای ساز ایرانی محسوب می شود. بلبل ماده آوازی دلنشین تر، اما آهنگی غم انگیز دارد.

این پرنده حدود ۱۵ سانتی متر طول و پر بخشهای بالایی بدنش قهوه ای و دمی تقریباً سرخ رنگ دارد. قسمت زیر بدنش مایل به سفید و پر زیر دمش به رنگ زرد و یا قرمز است. پرنده بیشتر در سوراخ درختان و طول جویبارها و در جاهای سرسبز به سر می برد. غذای اصلی بلبل را حشرات تشکیل می دهد. پرنده ماده از ۴ تا ۶ تخم قهوهای زیتونی همراه با لکه ریز سیاه می گذارد. پرنده نابالغ خال خال ولکه لکه است، اما به آسانی از روی اندازه ی بزرگتر دم بلوطی رنگ و سطح شکمی سفیدتر از سینه سرخ شناخته می شود. در بیشه های مرطوب، پرچین های انبوه لانه می سازد، در نزدیکی زمین درون بوته های خار و گزنه کاملاً پنهان می شود.

۲- بلبل خال دار

بلبل خال دار به طول ۱۶ سانتی متر، نر و ماده هم شکل و خیلی شبیه بلبل معمولی است. با این تفاوت که بدن و دمش پر رنگ تر و بیشتر قهوه ای زیتونی است. به صورت مهاجرعبوری فراوان است.

٣- بلبل خرما

پرنده ای به اندازه ۱۸ سانتی متر با سر سیاه رنگ و لکه بزرگ سفید در گونه ها بوده و نژادی از آن که در ایران یافت می شود Leucotis است که تاجی بسیار کوتاه در انتهای تارکش دیده می شود. پرهای پوششی زیر دم این پرنده زرد رنگ بوده و نوک دم به طور مشخصی سفید رنگ است. بدن آن نیز خاکستری رنگ است. پاها و چنگال هم تیره رنگ هستند. پرنده نر و ماده مشابه یکدیگرند.

پرنده جوان سر قهوه ای رنگ دارد. این پرنده دو تا سه تخم می گذارد و ۱۴ تا ۱۵ روز روی تخم می خوابد؛ سپس والدین، جوجه ها را با کرم ها تغذیه می کنند که بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم در روز برای دو جوجه می آورند. بعد از ۱۵ روز جوجه ها آشیانه را ترک می کنند.

بلبل خرما از انواع میوه ها تغذیه می کند و علاقه زیادی به خوردن خرما دارد. از جمله میوه های مورد علاقه این پرنده انگور و سیب است.

۴- بلبل هزار دستان

برترین، خوش آواز ترین و با حافظه ترین پرنده جهان بلبل هزار دستان است. قبل از ورود قناری به ایران نگهداری از بلبل رواج داشته است. این پرنده زیبا و خوش آواز که در تمام نقاط فقط به رنگ قهوه ای سیر و روشن یافت می شود، طول قدش از ۱۶ تا ۲۰ سانتی متر است. دارای نوکی بلند به طول یک سانتی متر، چشمانی مشکی رنگ، درشت و زیبا است و همچنین دم پهن و بلندی دارد.

بلبل در اغلب مواقع دم پهن خود را بالا و پایین و به اطراف تکان می دهد. این عمل به خصوص در مواردی که احساس خطر می کند شدت بیشتری می گیرد. بلبل با حافظه قوی خود قادر است صدای تمام پرندگان آواز خوان را تقلید نماید. آواز بلبل تکراری نمی باشد و هر آواز با آواز قبلی متفاوت، متغیر و بسیار دلنشین می باشد.

غذای بلبل در طبیعت از حشراتی مانند پشه، مورچه، ملخ، جیرجیرک، لارو مگس و کرم می باشد. بلبل در طی سال دو بار تولید مثل می کند که یک نوبت در اواخر فروردین ماه و نوبت بعدی در اوایل تیرماه است. بلبل هزاردستان در ارتفاع کم و نزدیک زمین در بین تیغ بوته و درختان کوچک لانه سازی می کند و هر بار ۴ یا ۵ تخم به رنگ سبز تیره می گذارد که پس از خوابیدن بلبل ماده روی تخم ها طی مدت ۱۴ تا ۱۶ روز به جوجه تبدیل می شود.

جوجه های بلبل بعد از گذشت مدت ده روز قبل از آنکه بتوانند پرواز کنند لانه را ترک می کنند و برای مدتی نیز میان بوته ها و شاخه های درختان کوچک پنهان می شوند؛ در این مدت پدر و مادر جوجه ها غذای آنان را تأمین می کنند. جوجه ها در مدت یک ماه به حد رشد خواهند رسید. هزار دستان از جمله پرندگانی است که در قفس تولید مثل نمی کند و نگهداری از آن در قفس نیازمند صرف وقت و توجه بیشتر نسبت به سایر پرندگان زینتی است.

نکات مهم پرورشی بلبل هزاردستان

استفاده از سبزیجات، کاهو، هویج، فلفل دلمه ای و سیب نیز در حد بسیار کم برای تغذیه هزار دستان لازم است. هزاردستان و هم چنین جوجه های آن در صورتی که به زندگی در قفس عادت نمایند و به درستی تغذیه و نگهداری شوند، در اسارت نیز آواز خواهند خواند. دوران تولک بلبل در فصل زمستان می باشد و جوجه های بلبل نیز در حدود یک ماه پس از تولد پرریزی خواهند داشت، که بعد از این پرریزی رنگ واقعی خود را به دست میآورند. در دوران تولک لازم است به آنان رسیدگی شود و با غذای مقوی تغذیه گردند. بدیهی است در این دوران مصرف حشرات و گوشت بدون چربی ضروری می باشد. توصیه می شود در طی دوران تولک، قفس نگهداری بلبل تغییر مکانی نداشته باشد.

آواز خوانی بلبل هزاردستان با یکدیگر متفاوت است. بدین ترتیب که برخی از آنان با صدای بم آواز می خوانند که این نوع را مرغوب تر از سایرین تشخیص می دهند.

برخی افراد بلبل را از لحاظ آوازخوانی به سه دسته تقسیم می کنند