0

بیماری های باکتریایی قابل انتقال از حیوان به انسان:باکتری های ارليشيا

ارلیشیا کنیس عامل ارليشيوز منوسیتوتروپیک سگ سانان بوده که یک بیماری وابسته به کنه است. سگ­ها و سگ سانان وحشی به عنوان مخزن هستند.برای آشنایی با باکتری ارليشيا و علت کنه سگ ادامه مطلب را دنبال کنید.

ارليشيا كنيس

این بیماری مربوط به نواحی حیات وحش گرمسیر و یا استوایی است. گفته شده که واريانت­ها یا تحت گونه هایی از ارلیشیا کنیس عامل ارليشيوز ونزوئلایی انسانی (VHE) هستند. باکتری ارليشيا کنیس با ارلیشیا کافينسيس مرتبط بوده و VHE بسیار شبیه به بیماری ناشی از  باکتری ارلیشیا کافینسیس، ارليشيوز منوسیتیک انسانی (HMF) می باشد.

در حالی که ممکن است سگ­ها مخزن عفونت ارلیشیا کنیس انسانی باشند (به ویژه VHE) انتقال مستقیم باکتری ارليشيا کنیس از سگ­ها به انسان امکان پذیر نیست و بهترین روش پیشگیری مهار کنه می­باشد.

ارلیشیا كافينسيس

ارلیشیا کافینسیس عامل بیماری وابسته به علت کنه سگ ارليشيوز منوسیتی انسان (HME) است. مانند سایر ارليشيوزها، ارلیشیا کافینسیس یک باکتری گرم منفی داخل یاخته اجباری است. در چرخه طبیعی آن آهو و جوندگان به عنوان میزبان مخزن می باشند و انتقال تصادفی با سایر گونه ها مثل انسان و سگ ایجاد می­شود. انتقال وابسته به کنه ها به ویژه آمبلیوما آمریکانوم، درماسنتور وریابلیس و ایگسودس پاسیفیکوس می باشد. بنابر گسترش جغرافیایی، کنه های ناقل ارلیشیا کافینسیس بیشتر در ایلات متحده به ویژه نواحی جنوبی و مرکزی، جنوب شرقی و نواحی آتلانتیک مانند کالیفرنیا یافت می­شود. بیماری بیشتر بین ماه های می تا آگوست تشخیص داده می شود.

باکتری ارليشيا علت کنه سگ

در انسان هایی با نقص ایمنی، HME باعث بیماری شبه آنفلونزا همراه با تب، سردرد و درد عضلانی می گردد. گاهی بیماری شدید با درگیری چندین سیستم بدن، به ویژه در افرادی با نقص سیستم ایمنی ایجاد می­شود. در افراد دچار نقص ایمنی روند بیماری نسبت به سایرین سریع تر بوده و باعث عوارض جدی و رایج تری مانند سندرم زجر تنفسی در بالغین، نقص کلیوی، مننگوآنسفالیت، نقص در انعقاد خون و خونریزی گوارشی می­گردد.

نقش و علت کنه سگ ارلیشیا کافینسیس به عنوان عامل بیماری در سگ­ها واضح نیست. سگ­ها می توانند به صورت تجربی آلوده شوند و نشانه هایی مانند تب، التهاب عنبيه قدامی، استفراغ، خون دماغ، قرمزی و خونریزی چند کانونی، لنفادنوپاتی و ترمبوسیتوپنی و عفونت­های طبیعی با نشانه های مشابه را گزارش داده اند.

سگ­های آلوده شده تجربی می توانند ارلیشیا کافینسیس را برای چند ماه حمل کنند، پس سگ­ها می توانند مخازن طبیعی باشند. اگرچه، انتقال مستقیم بین گونه های پستانداران رخ نمی دهد، پس سگ­های آلوده خطر مستقیمی برای انسان نیستند.

مشابه برخی از بیماری­های منتقل شونده توسط کنه ها، امکان دارد که سگ­ها ناقل باشند و کنه های روی بدن آنها در اثر تماس به انسان منتقل شوند. اگرچه، در صورتی که این حالت ایجاد شود، باز هم غیر رایج است. دوری از تماس با کنه­ها و مهار جمعیت آنها ، مهم ترین راه پیشگیری از عفونت است.

ارلیشیا اوینگی

ارلیشیا اوینگی، عامل ارلیشیوز گرانولوسیتوتروپیک سگی و ارلیشیوز اوینگی انسانی است. این بیماری در یک محدوده از جنوب تا جنوب شرقی ایالات متحده گزارش شده است. به نظر می رسد که ارلیشیوز اوینگی انسانی در افرادی با نقص سیستم ایمنی با نشانه هایی مشابه HME (عفونت ارلیشیا کافينسيس)، اما با شدت کمتر ایجاد می شود. در سگ­ها، می تواند عامل پلی آرتریت با نشانه های نه چندان خاص مانند تب و گوشه گیری و بی حالی باشد. در موارد کمتر ممکن است اختلالات عصبی با استفراغ یا اسهال ایجاد شود.

مشابه بسیاری از ارليشيوزهای دیگر، ارلیشیا اوینگی یک بیماری زای منتقل شونده از راه کنه است که به شکل ابتدایی توسط آمبلیوما آمریکانوم (کنه تک ستاره) منتقل می گردد. انتقال مستقیم بین پستانداران رخ نمی دهد و سگ­های آلوده به عنوان عامل خطر مستقیم برای انسان­ها نیستند. سگ­ها از راه انتقال کنه آلوده به محل زندگی خود می تواند به عنوان ناقل مکانیکی نقش داشته باشد. برای کاهش خطر ابتلا به ارلیشیا اوینگی، مهار نرخ کنه ها برای انسان و سگ­ها می تواند مفید باشد.

ارلیشیا کورودنس

ارلیشیا کورودنس یک باکتری گرم منفی میله ای سخت رشد بوده و بخشی از میکروفلور کومنسال دهانی در انسان ها و برخی از گونه های حیوانی می باشد. این باکتری بسیار وابسته به انسان و زخم های ناشی از گاز گرفتگی حیوانات است که بیشتر با یک عفونت همزمان با سایر باکتری ها همراه است. مهم ترین نشانه های بالینی رایج، زخم هایی هستند که به تدریج بزرگ می شوند که یک یا چند هفته بین ایجاد زخم تا شروع عفونت زمان نیاز است. ارلیشیا کورودنس بیشتر در محوطه دهانی سگ­های سالم بوده که در یک مطالعه با فراوانی %۶۲، از پلاک­های سطحی لثه­ای مثبت دیده شده است. شمار گزارش های محدودی از عفونت های مربوط به گازگرفتگی سگ وجود دارد؛ اگرچه به دلیل طبیعت سخت رشد بودن باکتری، سختی در جداسازی آن و تشخیص آن در آزمایشگاه­های معمولی، اطلاعات در رابطه با باکتری بسیار ناچیز است.

جلوگیری از عفونت های بیماری مشترک باکتری ارليشيا  کورودنس از راه کاهش نرخ وقوع گاز گرفتگی سگ و درمان پس از گاز گرفتگی امکان پذیر می باشد. باکتری حساس به پنی سیلین ها، سفالوسپورین های نسل دوم و سوم، فلورکوئینولون­ها و تتراسیکلین ها می باشد. فرآورده های بتالاكتاماز غیر رایج است، اما اگر وجود داشته باشند بیشتر توسط اسید کلاولانیک یا سولباکتام­ها مهار می شوند.


این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
امتیاز شما به مقاله
[: 0 امتیاز از مجموع: 0]

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج