بی شک به هنگام شنیدن نام گوزن اولین چیزی که به ذهنمان می رسد، گوزن سفید است. چنان که در افسانه ها و داستان های قدیم ذکر شد، گوزن سفيد حیوانی نایاب و با قدرت می باشد. در این مقاله به آشنایی با گوزن سفید،گوزن فیلیپینی و گوزن الد می پردازیم.
گوزن سفید
طبقه بندی علمی
سلسله: جانوران
شاخه: طنابداران
دسته: پستانداران
راسته: زوج سمان
خانواده سروایده cervidae
در زندگی سرخپوستان نام های گوزن سیاه و گوزن سفید زیاد به چشم میخورد ولی گوزن سفید از جایگاهی خاص برخوردار است. با همه این موارد هنوز ثابت نشده است که آیا واقعاً به عنوان گونه مستقل وجود دارد و یا زیر گونه ای از گونه های مختلف می باشد. چنان که بعضی ها معتقدند که تغییر رنگ کاریبو به سفید در زمستان باعث چنین تصور اشتباه شده و یا سفید بودن یکی از 4 گونه گوزن زرد موجب اختلاف نظر شده با وجود گوزن زالی به رنگ سفید. ولی جالبترین موضوع را می توان تغییر رنگ گوزن دم سفید از رنگ قهوه ای به رنگ سفید در پادگان بزرگ ارتش ایالات متحده (CA) دانست، گوزن های سفید با چشمانی قهوه ای (برخلاف گوزن زالی که چشم های زرد کمرنگ دارد) با بدنی متوسط و همانند گوزن دم سفید که گاها بره های سفید با مادران قهوه ای و مادران قهوه ای با بره های سفید دیده می شود، در ضمن ترکیبی از رنگ سفید و قهوه ای هم به چشم می خورد. اکنون تعداد این گوزنها که به ۲۰۰ رأس می رسد، در مکانی محصور شده به وسعت ۳۸6۱6 متر زندگی می کنند.
نکته مهم در مورد این گوزنها این است که در صورت فرار از این منطقه به هیچ وجه تمایلی به برگشت از خود نشان نمی دهند. آنچه که مهم است این است که بی شک گوزنهایی به رنگ سفید وجود دارد ولی آیا این گوزن دارای جنس و گونهای مشخص است یا یکی از زیر گونه ها و یا تغییر رنگ در اثر جهش و یا این که زمانی گوزن سفیدی وجود داشته و امروز مانند بزرگترین گوزن در دنیا به نام الک ایرلندی نابود شده، هنوز بی جواب مانده است.
گوزن فیلیپینی
طبقه بندی علمی
سلسله: جانوران
شاخه: طنابداران
دسته: پستانداران
راسته: زوج سمان
خانواده: سروایده cervidae
زیر خانواده: سراوین cervinae
جنس: سرووس cervus
گونه: سرووس ماریا ننوس c.mariannus
اسم این گوزن از جزیره محل سکونتش در فیلیپین آمده، هم چنین این گوزن را به نام گوزن سامبار فیلیپینی و یا گوزن قهوه ای فیلپینی هم می شناسند. گوزنی با اندازه متوسط، پاهای دراز و یک سر کوتاه، بدنی لاغر و باریک و قرمز رنگ که قسمت های بالای بدن تیره تر از قسمت های زیرین بوده، هرچند گوزن های یکسره سیاه نیز ممکن است دیده شود. درازای بدن ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر، ارتفاع تا شانه ۵5 تا ۷5 سانتی متر، طول دم ۸ تا ۱۲ سانتی متر وزن گوزن بالغ بین 40 تا 60 کیلوگرم می باشد.
تنها نرها دارای شاخند، شاخهایی به طول ۳۰ تا 40 سانتی متر با ۲ تا ۳ شاخک.
سرووس ماریاننوس یکی از ۳ گونه بومی جنگل های فیلیپین بوده که دارای 4 زیر گونه پخش شده در لیوزون، میندورو، میندانو و کوچک ترینشان در جزایر شرق فیلپین می باشد.
شباهت های بین این گونه با گوزن کالا میان و گوزن خالدار فیلیپینی وجود داشته که همین موضوع گروهی از کارشناسان را به اشتباه انداخته، تا جایی که این گوزن را با ۲ گوزن مذکور یکسان و یا زیر گونه آنها می دانند.
گوزن فیلیپینی از گونه های کوهی علفی و گیاهان علفی تغذیه کرده و ترجیح می دهد. بعد از صرف غذا نشخوار را در سایه انجام می دهد. بسیاری از رفتارهای این گوزن شبیه به گوزن سامبار و تا حدودی گوزن قرمز می باشد، از جمله نحوه جفتگیری و نوع تعیین قلمرو.
فعالیت جنسی در پاییز شروع می شود و گوزن ماده پس از طی دوره آبستنی ۲4۵ تا ۲۸۵ روز یک بره به وزن 65/2 کیلوگرم به دنیا می آورد بره زایی معمولاً در بین ماه های می تا ژوئن روی می دهد بره های به دنیا آمده پس از یکسال شاخ هایشان رشد یافته و از شیر گرفته می شوند. بلوغ جنسی در این گوزن سن 18 ماهگی بوده و از نکات جالب توجه این گوزن زندگی در دامنه کوه ها که گاها به 3000 متر ارتفاع هم رسیده و شبانه تغذیه کردن این گونه می باشد. این گوزن به دلیل کم شدن چراگاه، قطع درختان و شکار بی رویه در خطر انقراض فرا گرفته و حداکثر طول عمر این گوزن را 15 سال می دانند.
گوزن الد Eld
طبقه بندی علمی
سلسه: جانوران
شاخه: طنابداران
دسته: پستانداران
راسته: زوج سمان
خانواده: سروایده cervidae
زیر خانواده: سراوين cervinae
جنس: سرووس cervus
گونه: سرووس الدي c.eldii
گوزن الد (cervus eldi) هم چنین به نام thamin یا گوزن شاخ ابرویی خوانده می شود، گوزنی با شاخ های منحصر به فرد به نحوی که شاخهای عقبی با قوس بزرگ به داخل روبروی شاخهای کوچکتر جلویی منظره جالبی به این گوزن با رنگ قهوه ای طلایی داده است.
در تابستان پوشش این گوزن به رنگ قهوه ای مایل به سفید است در حالی که پوشش آن در زمستان تیره تر شده و به رنگ قهوه ای تیره می گراید.
گوزن الد دارای درازای سرتا انتهای بدن ۱۵۰ تا ۱۸۰ سانتی متر، ارتفاع تا شانه ۱۱۰ سانتی متر و گاهی بیشتر، طول دم ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر و وزنی با میانگین ۱۵۰ کیلوگرم میباشد. گوزن الد از گیاهان آبزی، علفها گیاهان علفی و جوانه ها تغذیه می کند. این گوزن بومی آسیا دارای ۳ زیر گونه معروف زیر است:
گوزن شاخ ابرویی مانیپور و هند (cervus eldi eldi)
گوزن شاخ ابرویی برمه ای در میانمار و تایلند (cervus eldi thamin)
گوزن شاخ ابرویی تایلندی در چین، لائوس، تایلند و ویتنام و جزیره هاینا (cervus eldi siamensis) اولین بار در سال ۱۸۳۹سانکای این گوزن را درمانیپور کشف کرد ولی اسم این گوزن از نام افسر انگلیسی (lt percy) گرفته شده است.
گوزن شاخ ابرویی مانیپور گوزنی کمیاب و زیر گونه هایش در خطر انقراض قرار دارند، با کمتر از 40 راس در حال زیست و اسم محلی سانگای میانپوری، گوزن شاخ ابرویی تایلندی نیز با حدود ۱۵۰ راس در جزیره هاینان که یک زیرگونه چینی است، به حالت وحشی زندگی می کند. همچنین گوزن شاخ ابروی برمه ای نزدیک به تهدید است، هرچند که تعدادی از آنها را می توان یافت.
جدید تحقیقاتی در پارک ملی کایبول لاماجو در دریاچه لوکتاک مانیپور و برنامه اصلاح نژادی تحت کنترل در باغهای جانورشناسی آلیپور در کلکته هند آغاز شده است. جفتگیری در اوایل بهار بین ماه های فوریه و می، روی می دهد، نرها با همدیگر برای کنترل حرمسرای از ماده هایشان رقابت کرده تا بتوانند جفت بگیرند. دوره آبستنی ماده ها ۲۲۰ تا ۲4۰ روز طول کشیده و به طور طبیعی یک گوساله به دنیا می آورند. بچه های به دنیا آمده خال دارند. خالها با رشد حیوان محو می شوند. برهها معمولاً در ۷ ماهگی از شیر گرفته شده و در سن ۱۸ ماهگی بالغ می شوند. چرخه زندگی گوزن در حالت وحشی دورادور ۱۰ سال است.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM