بیماری های اختصاصی اردک های پرورشی ذیلاً مورد بررسی قرار می گیرند . بیماری آنتریت ویروسی اردک که این بیماریها جزئیاتشان شرح داده نمی شود اما توجه خاصی روی فاکتورهای تسریع کننده و معیارهای پیشگیری کننده موجود می شود.

بیماری آنتریت ویروسی اردک

(DVE)DUCK VIRUS ENTERITISکه به عنوان طاعون اردک نیز خوانده می شود یک بیماری مسری خیلی کشنده حاد اردک ها، غازها و قوها حاصله از HERPESVIRUS است. این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۲۳ در هلند گزارش شده است و از آن تاریخ همه گیری هائی در هندوستان، بلژیک، فرانسه، چین، ایالات متحده آمریکا، تایلند، انگلستان، دانمارک، مجارستان تأیید شده است. بیماری آنتریت ویروسی اردک از ایالات متحده و به طور کلی از آمریکای شمالی برای اولین بار در سال ۱۹۶۷ گزارش ضایعات اقتصادی معنی داری برای صنعت پرورش اردک به همراه داشته است. اگرچه تمام اعضاء خانواده ANATIDAE حساس هستند. سوشهای مختلف جدا شده ممکن است برای نژادها یا گونه های خاصی با مقایسه با دیگران حادتر باشند .ویروس آنتریت اردک ها را می توان در عرض ۹ تا ۱۴ روزگی تخمهای اردک جنین دار ویا در جنین اردک یا مرغ در کشت های سلول جدا کرد. اردک های تمام سنین حساس در مقابل DVE هستند. این بیماریمرگ و میر زیادی را در اردک های مادر همراه با یک کاهش مشخص از تولید تخم به وجود می آورد.

این بیماری از طریق تماس با پرندگان آلوده یا محیط انتقال پیدا میکند و در این رابطه به خصوص آب آلوده نقش مهمی دارد. پرندگان آلوده ویروس را در مدفوع و یا سایر ترشحات بدنی پنهان می سازند. پرندگان بهبودی یافته از بیماری حاملین بیماری برای مدت ۵ سال باقی می مانند انتقال از تخم به طور تجربی در آبزیان آلوده مقاوم گزارش شده است. اما در همه گیری های طبیعی این مسئله مشاهده نشده است. تنها یک سروتیپ ویروس DVE گزارش شده است. آبزیان وحشی آزاد پرواز که ممکن است آلوده یا پنهان کننده های بیماری بهبودی یافته باشند می توانند منبع عفونت برای اردک های تجارتی در مرتع یا روی بدنه های باز آب برای پرورش اردک باشند. دوره کمون در حدود ۳ تا ۷ روز است. مرگ و میر در گونه های مختلف متغیر است و می تواند به زیادی ۱۰۰٪باشد. علاوه بر انواع آبزیان وحشی همه گیری های طبیعی در اردک های PEKIN سفید INDIAN RUNNER,KHAKI CAMPBELL ، هیبریدها و اردک های بومی مربوط به کشورهای مختلف گزارش شده است.

جراحات بیماری

جراحات اساسی و هیستولوژیکی به خوبی به وسیله LEIBOVITZ گزارش شده است. این جراحات شامل خونریزی های نسوج و جراحات سایشی مخاط دستگاه گوارش و نسوج لنفوئید است.

جراحات در دستگاه گوارش ممکن است در ابتدا به صورت لکه های خونریزی دهنده برجسته (در عضلات) ظاهر شوند که ممکن است بعداً با پلاکهای زرد مایل به سفید دلمه ای پوشیده شوند. در مری این پلاکها ممکن است به طور مجتمع مشاهده شوند که مثل اغشيه ديفتريتیک به نظر آیند. جراحات سایشی مشابهی در روده مشاهده می گردند. پلاکهای نکروتیک در کلوآک خیلی آشکار هستند. باندهای حلقوی روده ای شامل نسوج لمفوئیدی قرمز تیره و خونریزی دهنده هستند. طحال، تیموس و بورس فابریسیوس خونریزی نشان می دهند. کبد بزرگ شده و خونریزی های پتشیائی را نشان می دهد که ممکن است بعدا به نواحی سفید نکروز کانونی تغییر پیدا کنند. پتشی ها واکیموز نیز ممکن است روی میوکاردیوم ارگان های احشائی، منرانتر و فولیکول های تخمدان در ماده های بالغ مشاهده گردند. از نظر آسیب شناسی علاوه بر تغییرات نکروتیک در سایر ارگانها اجسام داخل سلولی ائوزینوفیلیک در هپاتوسیت ها مشاهده می شوند. سائیدگی های دهانی در پرندگان با عفونت مقاوم دیده شده است.

تشخیص بیماری

تشخیص موقتی از روی جراحات اساسی و آسیب شناسی صورت می گیرد. جداسازی و تشخیص ویروس برای تأیید تشخیص لازم است. جداسازی اولیه بایستی در غشاء کوریوآلانتوئید تخمهای اردک جنین دار ۹ تا ۱۴ روزه صورت گیرد و از طریق کشت های سلول جنین جوجه یا اردک انجام شود. کشت های نسوج جنینی اردی MUSCOVY برای جداسازی حساس تر بوده اند. تلقیح بچه اردک تست مطمئنی برای تأیید بیماری است. ویروس DVE را می توان به رشد در جنین جوجه عادت داد اما اینها برای جداسازی اولیه رضایتبخش نیستند.

پیشگیری از بیماری

JENSEN یک سوش DVEعادت داده شده به جنین جوجه را تکامل بخشیده است که برای اردک ها آویرولان بوده و با موفقیت به عنوان یک واکسن در هلند مورد استفاده واقع شده است. این واکسن به طور وسیع به وسیله صنعت پرورش اردک در ایالات متحده و سایر کشورها مورد استفاده واقع شده است. در ایالات متحده آمریکا فقط اردک های مادر ایمن سازی می شوند.

این واکسن یکبار در سال مورد استفاده قرار می گیرد. تکرار واکسیناسیون قبل از شروع تخمگذاری در اردک های مادری که برای بیش از یکسال نگهداری می شوند انجام می شود. از سال ۱۹۶۸ که این واکسن مورد استفاده واقع شده است هیچگونه همه گیری DVE در اردکهای تجارتی در ایالات متحده آمریکا اتفاق نیفتاده است جز در سال ۱۹۸۲ وقتی دو فارم اردک مادر از ضایعات متوسطی به علت مرگ و میر و افت در تولید تخم رنج می بردند، سریال واکسن مورد استفاده ایمنولوژیک ( S.A HAIDER)به طور تجربی مشاهده شد که پرندگان واکسینه ایمنیت را به زودی یک روز بعد از واکسیناسیون کسب کردند و به علت یک تداخل مرگ و میر وقتی دیده شد که واکسن در روبرو شدن با همه گیری مورد استفاده واقع شده بود.

حمایت و حفاظت و کاهش در مرگ و میر و اثرات خوب آن دیده شده است. معمولاً مرگ و میر ۷ تا ۱۰ روز بعد از واکسیناسیون متوقف می شود. علاوه بر واکسیناسیون پیشگیری از بیماری را می توان به وسیله جداسازی اردک­های تجارتی برای اجتناب از باهم مخلوط شدن با پرندگان آبزی وحشی آزاد پرواز و مواد آلوده مورد عمل قرار داد. مثل سایر بیماریهای مسری مدیریت خوب و برنامه های سالمسازی در پیشگیری از بیماری DVEکمکی نمایند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی