هدهد یا شانه به سر یا مرغ سلیمان نام یکی از پرندگان از خانواده هدهدیان، راسته سبز قباسانان است. زیستگاه این پرنده بیشتر در آسیا، اروپا و آفریقای شمالی است.هدهد ماده در انتهای بدنش غدد چربی بد بویی است که باعث می شود وقتی در لانه حضور دارد، بوی بدی از لانه خارج شود. و چکاوک یا قُبره پرنده ای خوش آواز با پر و بال رگه رگه و قهوه ای رنگ است که اغلب در حال پرواز آواز می­خواند. روی زمین بیشتر راه می رود یا می دود. معمولاً ناخن انگشت عقبی پای آنها دراز، راست و نوک تیز است. در این مقاله به ویژگی و انواع هدهد و چکاوک می پردازیم.

هدهد

تشخیص این پرنده خیلی آسان است، نر و ماده هم شکل هستند؛ نشانه های تشخیص دو جنس عبارت از سر و بدن قهوه ای مایل به صورتی کم رنگ است. دم و بال ها راه راه عرضی پهن سیاه و سفید دارد. کاکُل بلند (تاجی قشنگ) بر سر دارد. با پرهای بلند نوک سیاه، و منقار دراز خمیده، بیشتر روی زمین و در فضای باز تغذیه می­کند. پرواز این پرنده به صورت موجی و همراه با باز و بسته کردن آهسته بال هاست. در زمین های باز و پر درخت او را در فضاهای بازتر و بوته زار می گذرانند. در سوراخ های کهن و گاهی در خرابه آشیانه می سازد. در تابستان فراوان است. در پشت رودخانه و گاهی هم در باغ ها زیاد دیده می شود.

چکاوک

 اغلب به طور دسته جمعی دیده می شوند. جز در مورد استثنائی. نر و ماده آنها هم شکل است. روی زمین آشیانه می­سازند. از دانه ها، حشرات و نرم تنان تغذیه می کنند.

انواع چکاوک

چکاوک انواع متعددی دارد که به شرح زیر می باشد:

چکاوک سهره ای، چکاوک سنگلاخ، چکاوک سردم سیاه، چکاوک هدهد (أم سالم)، چکاوک پنجه کوتاه، چکاوک هیوم، چکاوک طوقی، چکاوک هندی، چکاوک گندم زار، چکاوک بال سفید، چکاوک سیاه، چکاوک آسمانی، چکاوک کاکلی، چکاوک درختی، چکاوک شاخدار.

در ادامه توضیحات مختصری درباره دو نوع از چکاوک ها ارائه می گردد:

1- چکاوک سنگلاخ

چکاوک سنگلاخ طولش ۱۵ سانتی متر است. چکاوکی خاکی رنگ و بدون نشانه های خاص. با سر کاملاً گرد و رنگ یکدست که از قهوه ای خاکی یا قهوه ای مایل به خاکستری تا قهوه ای مایل به خرمائی کم رنگ متغیر است. رگه های بسیار کم رنگ روی سینه اش از فاصله کم نمایان است. دمش فاقد رنگ های سیاه و سفید است. کمتر از سایر چکاوک ها اجتماعی است و غالباً جفت جفت یا به صورت گروه های کوچک دیده می شود. بال هایش کاملاً گرد است. پرواز خاص دارد و بال زدنش توأم با تکان های مخصوصی است.

جفت گیری و تخم گذاری

پس از جفت گیری، چکاوک ماده بین ۴ تا ۵ تخم می گذارد که به رنگ خاکستری با علائم قهوه ای زیتونی است. چکاوک ممکن است در یک یک فصل دو جوجه پرورش دهد.

زیست گاه

چکاوک روی زمین و میان بوته های کوتاه لانه می سازد. بیابان های سنگلاخ و دامنه های صخره ای کوهستانی را ترجیح می دهد و از بیابان های ماسه ای باز دوری می جوید.

پراکندگی

خانواده چکاوک عمدتاً در نیم کره شرقی زندگی می کنند. معروفترین چکاوک، چکاوک آسمانی است که در سراسر اروپا و نواحی معتدل آسیا زندگی می کنند. بلندیش به ۱۸ سانتی متر می رسد. پوشش پشتی رنگ پرهایش قهوه ای تیره است. چکاوک آسمانی معمولاً لانه اش را روی زمین میان کشتزارهای باز می سازد. ممکن است در ساختن لانه از علف، مو، تکه های پارچه و غیره استفاده نماید. چکاوک آسمانی به واسطه ی آواز خواندن هنگام پرواز شهرت دارد.

2- چکاوک هدهد

چکاوک هدهد پرنده ای دانه خوار و حشره خوار با منقاری بلند و خمیده، دشتی و بومی، مخصوصاً در مناطق نیمه بیابانی که مملو از درختچه ها و تلماس ها، تلماس های ساحلی، دره های کوهستانی، مناطق باز و سنگلاخی دیده می­شود. پرنده چکاوک هدهد اندکی از چکاوک بزرگتر است. این پرنده در فصل های مختلف در دشت و صحرای کشور قطر زیاد دیده می شود. عموماً پرنده ای بومی است و تقریبا در سایر مناطق شبه جزیره عربستان وجود دارد.

طول تقریبی پرنده ی چکاوک هدهد 2۰ سانتی متر با بدنی نسبتاً لاغر است. سطح پشتی چکاوک هدهد به رنگ خاکی مایل به خرمایی با لکه های سیاه، با کناره های سیاه که شاهپرهای آن رفته رفته از وسط به کنار کوتاه تر است. در کنار گردنش لکه ای مرکب از رگه های سفید و سیاه در هم است. قسمت زیر بدنش مایل به سفید و پر زیر دمش به رنگ سیاه است. منقاری دراز و کمی خمیده، و طول منقارش ۴ سانتی متر می باشد. بال هایش مانند بال های هدهد، مخطط سیاه و سفید و پاهایش بلند است. از منقارش برای حفر زمین برای ایجاد لانه، وكسب غذا استفاده می کند.

پرنده نر

پرنده نر آوازی کشیده مانند صدای نای از خود خارج می کند برای این که توجه پرنده ماده را به خود جلب کند. در ارتفاع ۲۰ متری پرواز می کند، هنگام پرواز با بال های باز و کشیده اش حرکاتی آکروباتیک ایجاد می کند و به سرعت از بالا به سوی زمین می آید. بال هایش هنگام پرواز به ۴۱ سانتی متر می رسد. در تلماسه ها پرواز کردن را به دویدن ترجیح می دهد. پاهای بلندش به وی کمک می کند شکمش به ریگ گرم صحرا نخورد.

موسم تخم گذاری

موسم تخم گذاری و جفت گیری چکاوک هدهد معمولاً از اواخر فصل بهار و اعتدال بهاری آغاز می شود و تا اواخر پائیز ادامه دارد. پرنده ماده ۲ تا ۳ تخم می گذارد، مدت یک هفته روی تخم ها می خوابد، سپس جوجه ها از تخم بیرون می آیند. تا مدت ۴ روز توانایی بینایی ندارند. اگر احساس خطر کند، و یا عابری به لانه اش نزدیک شود، برای حفاظت از لانه و جوجه ها از لانه بیرون پریده و به مسافت کوتاهی جلو عابر می دود تا توجه او را به خود جلب کرده، و به این صورت آن را از لانه دور سازد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی